Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 211/07
POSTANOWIENIE
Dnia 26 marca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi R. K. - Komornika Sądowego Rewiru II przy Sądzie Rejonowym w
W.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Okręgowego w W. z dnia 9 stycznia 2006 r., sygn. akt II Co (…) [II
WSC (…)]
w sprawie ze skargi dłużnika - Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej "T.(...)"
S.A. w L.
o wznowienie postępowania
zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w W. z dnia 15 lutego
2005 r., sygn. akt II Cz (…)
w sprawie ze skargi dłużnika Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej "T.(...)"
S.A. w L.
na czynności Komornika Sądowego Rewiru II przy Sądzie Rejonowym w W.
w sprawie egzekucyjnej II Km (…) z wniosku wierzyciela "N.(...)" S.A. w likwidacji w W.,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 marca 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Komornik Sądowy Rewiru II przy Sądzie Rejonowym wniósł skargę o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego
w W. z dnia 9 stycznia 2006 r. [sygn. akt II Co (…)], którym Sąd wznowił postępowanie
zakończone postanowieniem Sądu Okręgowego w W. z dnia 15 lutego 2005 r. i zmienił
2
powyższe postanowienie w ten sposób, że oddalił zażalenie komornika na
postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 23 listopada 2004 r., odrzucił wniosek o
orzeczenie zwrotu wyegzekwowanych opłat egzekucyjnych oraz zasądził od Komornika
Sądowego Rewiru II Sądu Rejonowego zwrot kosztów postępowania skargowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przewidziana w art. 4241
§ 1 k.p.c. skarga przysługuje stronie i dotyczy
orzeczenia sądu II instancji kończącego postępowanie w sprawie. Sąd Najwyższy
kilkakrotnie wyraził pogląd, że komornik nie jest stroną postępowania egzekucyjnego
(por. postanowienie z dnia 14 marca 2000 r. II CKN 496/00, OSNC 2000, nr 9 poz. 168;
uchwałę z dnia 11 października 2001 r. III CZP 49/01, OSNC 2002, nr 7-8, poz. 86;
postanowienie z dnia 12 czerwca 2002 r. III CZP 33/02, OSNC 2003, nr 5, poz. 62). Sąd
Najwyższy wskazał także, że względy celowościowe i słusznościowe nie mogą
usprawiedliwiać innej wykładni art. 770 k.p.c. in fine jak tylko wyrażającej uprawnienie
komornika wyłącznie do zaskarżenia zażaleniem postanowienia sądu wydanego po
rozpoznaniu skargi na czynność ustalenia kosztów postępowania egzekucyjnego i to
jako działającego nie w charakterze strony postępowania egzekucyjnego, lecz innego
podmiotu, któremu incydentalnie przyznano szczególne uprawnienie w zakresie
dotyczącego go interesu majątkowego.
Jeśli chodzi o ocenę charakteru zaskarżonego postanowienia jako kończącego,
względnie niekończącego, postępowanie w sprawie w rozumieniu art. 4241
§ 1 k.p.c.,
należy stwierdzić, że zaskarżone postanowienie sądu odwoławczego nie dotyczy
stosunków pomiędzy wierzycielem i dłużnikiem, lecz kwestii ubocznej, tj. kosztów
egzekucji, - która nie może być oceniona jako odrębny etap postępowania
egzekucyjnego w takim znaczeniu jak to ma miejsce w przypadku instytucji przybicia czy
podziału sumy uzyskanej z egzekucji z nieruchomości (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 5 lipca 2006 r. IV CNP 25/06, OSNC 2007, nr 3, poz. 48). W tej
sytuacji należy przyjąć, że zaskarżone postanowienie nie jest orzeczeniem kończącym
postępowanie w sprawie. Podobnie zatem, jak to ma miejsce w postępowaniu
rozpoznawczym (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 2005 r. II
CNP 15/05, OSNC 2006, nr 9, poz. 153), od postanowienia sądu drugiej instancji co do
wysokości kosztów postępowania egzekucyjnego skarga o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego orzeczenia nie przysługuje (por. postanowienie z dnia 21
grudnia 2007 r. II CNP 204/07, niepublikowane).
3
Z przedstawionych względów Sąd Najwyższy odrzucił skargę komornika
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 4248
§ 1 k.p.c.).

V CNP 211/07

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia