Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 19/08
POSTANOWIENIE
Dnia 18 kwietnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie ze skargi strony powodowej
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Apelacyjnego z
dnia 9 listopada 2005 r., sygn. akt I ACa (…),
w sprawie z powództwa "A.(...)" Spółki z o.o. w B.
przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Rejonowemu w B. reprezentowanemu przez
Prezesa Sądu Okręgowego w B. i S. J. - Komornikowi Sądowemu Rewiru III przy Sądzie
Rejonowym w B.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 kwietnia 2008 r.,
odrzuca skargę i zasądza od powódki na rzecz pozwanego Skarbu Państwa - Sądu
Rejonowego w B. kwotę 1.800 (tysiąc osiemset) zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny w sprawie z powództwa A.(…) Spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością w B. przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Rejonowemu w B. i S.
J. Komornikowi Sadowemu Rewiru III przy Sądzie Rejonowym w B. o zapłatę, na skutek
apelacji powoda i pozwanego S. J. od wyroku Sądu Okręgowego w B. z dnia 29 grudnia
2004 r., l C (…), wyrokiem z dnia 9 listopada 2005 r. w pkt l sprostował niedokładności
występujące w rubrum oraz pkt II rozstrzygnięcia, w pkt II zmienił zaskarżony wyrok w
punkcie 4 w pozostałej części oddalił apelację pozwanego, w pkt III oddalił apelacje
powoda, rozstrzygając stosowanie o kosztach.
2
Od powyższego wyroku powód wniósł skargę o stwierdzenie jego niezgodności z
prawem, wskazując jako podstawę skargi naruszenie prawa materialnego polegającego
na błędnym zastosowaniu art. 365 § 1 k.p.c. i art. 366 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia, powinna zawierać oznaczenie orzeczenia, od którego
została wniesiona, uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez
wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy, wniosek o stwierdzenie niezgodności
orzeczenia z prawem, przytoczenie podstaw oraz ich uzasadnienie, wskazanie przepisu
prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne oraz wykazanie że wzruszenie
zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest
możliwe.
Wymagania te mają charakter konstrukcyjny i powinny być spełnione w sposób
kumulatywny, a zatem skarga niespełniająca któregokolwiek z nich dotknięta jest tzw.
brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania braków formalnych
i podlega odrzuceniu a limine.
Zgodnie z treścią przepisu art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c., na wnoszącym skargę ciąży
obowiązek wykazania, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych
środków prawnych nie było i nie jest możliwe, a ponadto - gdy skargę wniesiono
stosując art. 4241
§ 2 k.p.c. - że występuje wyjątkowy wypadek uzasadniający
wniesienie skargi. Sąd Najwyższy dokonując wykładni powyższego przepisu
wielokrotnie podkreślał, że skarżący powinien wykazać powołując odpowiednie przepisy,
że od zaskarżonego orzeczenia nie przysługuje skarga kasacyjna oraz że wznowienie
postępowania w sprawie zakończonej zaskarżonym orzeczeniem - w świetle przepisów
art. 399-4161
k.p.c. - jest niedopuszczalne ze względu na rodzaj zaskarżonego
orzeczenia albo zarzuty przeciwko temu orzeczeniu nie mieszczą się w podstawach
skargi o wznowienie postępowania. Tylko w następstwie przeprowadzenia takiego
wywodu prawnego skarżący spełni obowiązek wykazania, że wzruszenie zaskarżonego
orzeczenia nie tylko nie było, ale nie jest możliwe. Jednocześnie Sąd Najwyższy zwraca
uwagę na fakt, że środkami umożliwiającymi wzruszenie zaskarżonego orzeczenia
mogą być - oprócz wymienionych - także inne narzędzia procesowe (np. powództwo
przeciwegzekucyjne lub specjalne środki funkcjonujące w postępowaniu
nieprocesowym), do których skarżący winien się odnieść na gruncie konkretnej sprawy
(zob. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 2006 r., l CNP 12/06, nie
3
publ.; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05,
OSNC 2006, nr 7-8, poz. 140; postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17 sierpnia
2005 r., l CNP 5/05, OSNC 2006, nr 1, poz. 17; postanowienie Sądu Najwyższego z
dnia 13 grudnia 2005 r., l CNP 28/05, nie publ.; postanowienie Sądu Najwyższego z
dnia 16 grudnia 2005 r., l CNP 37/05, nie publ.; postanowienie Sądu Najwyższego z
dnia 28 października 2005 r., V CNP 24/05,nie publ.).
W niniejszej sprawie skarżący nie przeprowadził powyższego wywodu,
ograniczając się do stwierdzenia, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze
kasacji nie było możliwe w związku z art. 3982
§ 1 k.p.c.
Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 w zw. z
art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c., odrzucił skargę oraz rozstrzygnął o kosztach postępowania na
podstawie art. 98 § 1 i 3 oraz art. 99 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. stosownie do
wniosku pozwanego zawartego w odpowiedzi na skargę.