Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 22/08
POSTANOWIENIE
Dnia 16 kwietnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek
SSN Katarzyna Tyczka-Rote (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa D. R.
przeciwko P. D.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 kwietnia 2008 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 22 stycznia 2008 r.,
sygn. akt I ACa (…),
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 22 stycznia 2008 r. Sąd Apelacyjny, z powołaniem się na
art. 3986
§ 2 k.p.c., odrzucił skargę kasacyjną powoda od wyroku tego Sądu z dnia 2
października 2007 r., wyjaśniając w uzasadnieniu, że udzielone adwokatowi K. K.
pełnomocnictwo procesowe nie jest pełnomocnictwem ogólnym, ponieważ udzielone
zostało „w sprawie oznaczonej sygn. I C (…) Sądu Okręgowego w W.”, a powód -
pomimo wezwania do złożenie pełnomocnictwa uprawniającego adwokata K. K. do
występowania przez Sądem Najwyższym - nie przedłożył takiego pełnomocnictwa.
Zgłoszony wniosek o przedłużenie terminu nie mógł odnieść skutku, ponieważ termin
określony w art. 3986
§ 1 k.p.c. jest ustawowy.
Powód wniósł zażalenie na to postanowienie. Domagał się w nim uchylenia
zaskarżonego postanowienia. Zarzucił naruszenie przepisów prawa procesowego – art.
2
91 k.p.c. w zw. z art. 88 k.p.c. poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i uznanie, że
pełnomocnictwo procesowe udzielone pełnomocnikowi powoda nie upoważnia go do
występowania przed Sądem Najwyższym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarżący ma rację, że Sąd Apelacyjny oceniając zakres pełnomocnictwa
udzielonego przez powoda reprezentującemu go adwokatowi, nie uwzględnił reguł
wykładni oświadczeń woli, przewidzianych w art. 65 k.c., które mają zastosowanie także
w tym wypadku. Zawarte w pełnomocnictwie odwołanie do sygnatury sprawy i sądu,
przed którym sprawa się toczyła w momencie udzielania umocowania, miało za zadanie
skonkretyzowanie sprawy, której pełnomocnictwo dotyczyło, a nie ograniczenie zakresu
uprawnień pełnomocnika jedynie do postępowania przed Sądem pierwszej instancji. Tak
zresztą musiał pierwotnie odczytać treść wyrażonego w pełnomocnictwie oświadczenia
woli Sąd drugiej instancji, nie kwestionując uprawnień adwokata K. K. w postępowaniu
apelacyjnym. Zasadne jest zatem twierdzenie powoda, że jego pełnomocnik
umocowany jest do reprezentowania go w granicach wyznaczonych przez art. 91 k.p.c.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego przeważa pogląd, podzielany przez skład
rozpoznający niniejsze zażalenie, że taki zakres pełnomocnictwa upoważnia do złożenia
w imieniu mocodawcy skargi kasacyjnej (por. postanowienie z dnia 7 kwietnia 2006 r., III
CZ 13/06, OSNC 2006/10/176).
Z tych przyczyn zaskarżone postanowienie należało uchylić (art. 39815
§ 1
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).