II CSK 336/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-05-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CSK 336/08
POSTANOWIENIE
Dnia 22 września 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Sychowicz
w sprawie z powództwa (...) Centrum Filmowego
przeciwko T. J.
o wydanie nieruchomości,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 22 września 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 20 grudnia
2007 r., sygn. akt I ACa (…),
odrzuca skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wprawdzie kwestia wartości przedmiotu sporu była rozważana w sprawie, ale w
rozważaniach tych pominięto, że z dniem 2 marca 2006 r. wszedł w życie przepis art.
232
k.p.c. (dodany przez art. 126 pkt 2 ustawy z dnia 28 listopada 2005 r. o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych, Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.). Od wskazanej daty
wartość przedmiotu sporu, nawet w wówczas już toczących się sprawach o wydanie
nieruchomości posiadanej bez tytułu prawnego albo na podstawie tytułu innego
niż najem lub dzierżawa, jest zatem określana na podstawie art. 232
k.p.c., mimo że w
zasadzie wartość przedmiotu sporu oznaczona w pozwie i nie poddana sprawdzeniu
przez sąd wiąże w toku całego postępowania w sprawie (zob. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 19 października 2007 r., I CZ 117/07, OSNC-ZD 2008 B, poz.51).
Ustalenie wartości przedmiotu zaskarżenia skargą kasacyjną wniesioną przez pozwaną
powinno zatem nastąpić przy uwzględnieniu art. 232
k.p.c.
2
Jak wynika z umowy dzierżawy nieruchomości zawartej przez strony w dniu 24
października 2003 r. ustalony nią czynsz za roczny czas trwania dzierżawy wynosił
2.000,00 zł + VAT. Uwzględniając nawet możliwość znacznego podwyższenia czynszu
gdyby nieruchomość była dzierżawiona w okresie późniejszym, czynsz ten za okres
trzech miesięcy nie przekroczyłby kwoty 50.000 zł. W tej sytuacji należy przyjąć, że
wartość przedmiotu zaskarżenia skargą kasacyjną wniesioną przez pozwaną, jako
odpowiadająca wartości przedmiotu sporu, także jest niższa niż 50.000 zł. Oznacza to,
że ze względu na unormowanie zawarte w art. 3982
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna jest
niedopuszczalna.
Wobec powyższego, Sąd Najwyższy na podstawie art. 3986
§ 1 i 2 k.p.c.
postanowił, jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 22 września 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Sychowicz
w sprawie z powództwa (...) Centrum Filmowego
przeciwko T. J.
o wydanie nieruchomości,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 22 września 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 20 grudnia
2007 r., sygn. akt I ACa (…),
odrzuca skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wprawdzie kwestia wartości przedmiotu sporu była rozważana w sprawie, ale w
rozważaniach tych pominięto, że z dniem 2 marca 2006 r. wszedł w życie przepis art.
232
k.p.c. (dodany przez art. 126 pkt 2 ustawy z dnia 28 listopada 2005 r. o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych, Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.). Od wskazanej daty
wartość przedmiotu sporu, nawet w wówczas już toczących się sprawach o wydanie
nieruchomości posiadanej bez tytułu prawnego albo na podstawie tytułu innego
niż najem lub dzierżawa, jest zatem określana na podstawie art. 232
k.p.c., mimo że w
zasadzie wartość przedmiotu sporu oznaczona w pozwie i nie poddana sprawdzeniu
przez sąd wiąże w toku całego postępowania w sprawie (zob. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 19 października 2007 r., I CZ 117/07, OSNC-ZD 2008 B, poz.51).
Ustalenie wartości przedmiotu zaskarżenia skargą kasacyjną wniesioną przez pozwaną
powinno zatem nastąpić przy uwzględnieniu art. 232
k.p.c.
2
Jak wynika z umowy dzierżawy nieruchomości zawartej przez strony w dniu 24
października 2003 r. ustalony nią czynsz za roczny czas trwania dzierżawy wynosił
2.000,00 zł + VAT. Uwzględniając nawet możliwość znacznego podwyższenia czynszu
gdyby nieruchomość była dzierżawiona w okresie późniejszym, czynsz ten za okres
trzech miesięcy nie przekroczyłby kwoty 50.000 zł. W tej sytuacji należy przyjąć, że
wartość przedmiotu zaskarżenia skargą kasacyjną wniesioną przez pozwaną, jako
odpowiadająca wartości przedmiotu sporu, także jest niższa niż 50.000 zł. Oznacza to,
że ze względu na unormowanie zawarte w art. 3982
§ 1 k.p.c. skarga kasacyjna jest
niedopuszczalna.
Wobec powyższego, Sąd Najwyższy na podstawie art. 3986
§ 1 i 2 k.p.c.
postanowił, jak w sentencji.