Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 72/08
POSTANOWIENIE
Dnia 29 września 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
Prezes SN Tadeusz Ereciński
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 29 września 2008 r.
skargi T. C. i A. C.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego w S. z dnia 5 lutego 2007 r., sygn. akt II Ca (…)
wydanego w sprawie z wniosku T. C. i A. C.
przy uczestnictwie R. C. i M. R.
o wykreślenie ustalonego sposobu korzystania z działu III księgi wieczystej nr S.(...),
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 5 lutego 2007 r. Sąd Okręgowy w S. oddalił apelację od
wpisu do księgi wieczystej dokonanego przez Sąd Rejonowy w S.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
wnioskodawcy zarzucili naruszenie art. 3651
k.p.c. i wnosili o stwierdzenie niezgodności
z prawem zaskarżonego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
powinna zawierać uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez
wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.). Wymaganie
uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody polega na przedstawieniu wyodrębnionego
wywodu przekonującego, że szkoda została wyrządzona oraz określającego czas jej
powstania, postać i związek przyczynowy z wydaniem orzeczenia niezgodnego z
2
prawem (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP
38/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 141, z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05, nie publ.,
z dnia 23 września 2005 r., III CNP 5/05, nie publ., z dnia 22 listopada 2005 r., I CNP
19/05, nie publ.). Skarżący tego obowiązku nie spełnili. Wskazali jedynie, że kwota 300
zł stanowi wartość przedmiotu zaskarżenia i podnieśli, że ponieśli szkodę polegającą na
ograniczeniu ich własności, w tym utracie atrakcyjności w obrocie prawnym
przysługującego im prawa własności, że "dla bieżącego zrównoważenia doznawanego
uszczerbku wnioskodawcy musieli wynajmować dodatkowe powierzchnie w innych
nieruchomościach”.
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna również zawierać m.in. wykazanie, że wzruszenie
zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest
możliwe. Wymaganie to nie jest spełnione, jeżeli skarżący bez przeprowadzenia analizy
prawnej w zakresie możliwości wzruszenia zaskarżonego orzeczenia w drodze innych
środków prawnych ogranicza tę część skargi do stwierdzenia, że od zaskarżonego
orzeczenia nie przysługuje skarga kasacyjna (por. postanowienia z dnia 17 sierpnia
2005 r., I CNP 5/05, OSNC 2006, nr 1, poz. 17, z dnia 13 grudnia 2005 r., I CNP 28/05,
nie publ., z dnia 16 grudnia 2005 r., I CNP 37/05, nie publ., z dnia 16 grudnia 2005 r., I
CNP 32/05, nie publ., z dnia 18 stycznia 2006 r., III CNP 1/06, nie publ.). Wniesiona
skarga również tego warunku nie spełnia; ograniczono się w niej tylko do stwierdzenia,
że skarga kasacyjna nie przysługuje.
Zgodnie z art. 4248
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy odrzuca na posiedzeniu niejawnym
m.in. skargę niespełniającą wymagań określonych w art. 4245
§ 1 k.p.c.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.

II CNP 72/08

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia