Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 95/08
POSTANOWIENIE
Dnia 14 listopada 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosław Bączyk
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 listopada 2008 r.
skargi K. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Apelacyjnego z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I ACz (…)
wydanym w sprawie z powództwa K. K.
przeciwko H.(…) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w R.
o zapłatę,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Powód K. K. złożył skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 29 października 2007 r., oddalającego
zezwolenie powoda na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 5 kwietnia 2007 r., w
którym odrzucono skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym
wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 22 sierpnia 2006 r. Tym wyrokiem oddalono
powództwo powoda skierowane przeciwko pozwanemu ubezpieczycielowi o
odszkodowanie, a wniesiona od niego apelacja powoda została ostatecznie odrzucona
(postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 31 października 2007 r.).
Z treści skargi wynika to, że objęty jest nią także wyrok Sądu Okręgowego z dnia
22 sierpnia 2007 r. [pkt (…) skargi]. W pkt 2, 4 i 9 skargi wskazane zostały przepisy
prawa materialnego i procesowego, które – zdaniem skarżącego – zostały naruszone
przez postanowienie Sądu Apelacyjnego wskazanego w skardze, natomiast w pkt (…)
2
skargi wyszczególnione zostały przepisy, które zostały naruszone wydaniem
zaskarżonego wyroku Sądu Okręgowego z dnia 22 sierpnia 2007 r. Według skarżącego,
wyrządzenie powodowi szkody w wysokości 167.337,00 zł przez wydanie obu orzeczeń
jest bezsporne, ponieważ „pozwany odmówił omyłkowo wypłaty odszkodowania, tylko z
tego powodu, że dwóch pracowników magazynowych nie zawiadomiło powoda o
włamaniu do magazynu”. Wzruszenie zaskarżonych orzeczeń w drodze wniesienia
innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe. Z powodu odrzucenia apelacji nie
można było wnieść skargi kasacyjnej, a wniosek o wznowienie postępowania został
również bezzasadnie oddalony.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W treści każdej skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem określonego
orzeczenia powinny znaleźć się elementy określone w art. 4245
§ 1 k.p.c., w tym
uprawdopodobnienie szkody spowodowanej przez wydanie orzeczenia prawomocnego,
którego skarga dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.). Nie chodzi tu jednakże o jakiekolwiek
ogólne twierdzenie, że szkoda taka powstała. Wspomniane uprawdopodobnienie polega
mianowicie na przedstawieniu odpowiedniego wywodu wskazującego na to, że szkoda
została wyrządzona, określającego czas jej powstania i postać uszczerbku oraz
eksponującego istnienie związku przyczynowego pomiędzy tą szkodą i wydaniem
orzeczenia niezgodnego z prawem (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, OSN 2006, z. 7/8, poz. 141; postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 28 listopada 2006, III CNP 55/06, nieopubl.; postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 5 października 2007 r., II CNP 147/07, nieopubl.). W treści
wniesionej skargi (w jej pkt 10) znalazło się ogólne stwierdzenie, że wyrządzenie
powodowi szkody w wysokości 167 337,00 nastąpiło przez wydanie obu objętych
zaskarżeniem orzeczeń. Brak tu jest odpowiedniego, określonego w art. 4245
§ 1 pkt 4
k.p.c., pogłębionego wywodu prawnego, który uprawdopodabniałby wyrządzenie tej
samej szkody (w takiej samej wysokości) przez dwa orzeczenia sądowe o różnym
charakterze procesowym. Nie wykazano przede wszystkim związku przyczynowego
pomiędzy określoną przez skarżącego szkodą a każdym z orzeczeń w sposób
zindywidualizowany dla tych orzeczeń.
Skoro skarga powoda nie spełnia zasadniczego wymogu przewidzianego w art.
4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. należało ją odrzucić na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c. jako
niedopuszczalną.

II CNP 95/08

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia