I CZ 106/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-07-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 106/08
POSTANOWIENIE
Dnia 17 grudnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Gerard Bieniek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z wniosku A. A., W. B. i T. B.
przy uczestnictwie J. K., M. K., M. D., o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości
przez zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 grudnia 2008 r.,
zażalenia wnioskodawczyni A. A. na postanowienie Sądu Okręgowego w W. z dnia 2
czerwca 2008 r., sygn. akt IV Ca (…),
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 2.06.2008 r. odrzucił skargę kasacyjną
wnioskodawczyni A. A. wniesioną od postanowienia tego Sądu z dnia 8.02.2008 r.
albowiem z jednej strony nie zawiera wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania wraz z
uzasadnieniem, z drugiej zaś skarga zawiera wyłącznie zarzuty, które są polemiką z
ustalonymi faktami i ich oceną, co w świetle art. 3983
§ 3 k.p.c. jest niedopuszczalne.
Wnioskodawczyni wniosła zażalenie na to postanowienie domagając się jego
uchylenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Treść skargi kasacyjnej wnioskodawczyni A. A. nie pozostawia żadnych
wątpliwości, że zawarto w niej wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania,
natomiast brak jest uzasadnienia tego wniosku nawiązującego do okoliczności
2
wymienionych w art. 3989
§ 1 k.p.c. Ten brak uzasadniał – w świetle art. 3986
§ 2 k.p.c.
– jej odrzucenie, bez wzywania o uzupełnienie braku. Trybunał Konstytucyjny w wyroku
z dnia 1.07.2008 r. SK 40/07 (Dz. U. Nr 120, poz. 779) uznał jednak, że art. 3986
§ 2 i 3
k.p.c. w związku z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. w zakresie, w jakim powoduje odrzucenie
skargi kasacyjnej bez wzywania do usunięcia braku w odniesieniu do wymagania
sformułowania wniosku o przyjęcie skargi wraz z uzasadnieniem, jest niezgodny z art.
45 ust. 1 i 31 ust. 3 i art. 2 Konstytucji RP. Wprawdzie orzeczenie to Trybunał podjął po
wydaniu przez Sąd Okręgowy skarżonego postanowienia, wszakże te same racje
konstytucyjne przemawiają za tym, aby także w odniesieniu do skarg kasacyjnych
wniesionych przed opublikowaniem orzeczenia Trybunału, stosować te same reguły
wykładni art. 3986
§ 2 k.p.c.
Nie jest natomiast uzasadnione stanowisko Sądu Okręgowego jakoby
przedmiotowa skarga kasacyjna zawierała wyłącznie zarzuty dotyczące ustalenia faktów
i oceny dowodów W skardze zarzuca się przecież naruszenie art. 172 k.c. przez
niewłaściwe zastosowanie, co mieści się w podstawie określonej w art. 3983
§ 1 pkt 1
k.p.c. oraz naruszenie art. 328 § 2 k.p.c., co mieści się w podstawie z art. 3983
§ 1 pkt 2
k.p.c. Tym samym nie są to wyłącznie zarzuty, o których stanowi art. 3983
§ 3 k.p.c.
Z tych względów, na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w związku z art. 39815
k.p.c.,
orzeczono jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 17 grudnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Gerard Bieniek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z wniosku A. A., W. B. i T. B.
przy uczestnictwie J. K., M. K., M. D., o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości
przez zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 grudnia 2008 r.,
zażalenia wnioskodawczyni A. A. na postanowienie Sądu Okręgowego w W. z dnia 2
czerwca 2008 r., sygn. akt IV Ca (…),
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 2.06.2008 r. odrzucił skargę kasacyjną
wnioskodawczyni A. A. wniesioną od postanowienia tego Sądu z dnia 8.02.2008 r.
albowiem z jednej strony nie zawiera wniosku o przyjęcie jej do rozpoznania wraz z
uzasadnieniem, z drugiej zaś skarga zawiera wyłącznie zarzuty, które są polemiką z
ustalonymi faktami i ich oceną, co w świetle art. 3983
§ 3 k.p.c. jest niedopuszczalne.
Wnioskodawczyni wniosła zażalenie na to postanowienie domagając się jego
uchylenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Treść skargi kasacyjnej wnioskodawczyni A. A. nie pozostawia żadnych
wątpliwości, że zawarto w niej wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania,
natomiast brak jest uzasadnienia tego wniosku nawiązującego do okoliczności
2
wymienionych w art. 3989
§ 1 k.p.c. Ten brak uzasadniał – w świetle art. 3986
§ 2 k.p.c.
– jej odrzucenie, bez wzywania o uzupełnienie braku. Trybunał Konstytucyjny w wyroku
z dnia 1.07.2008 r. SK 40/07 (Dz. U. Nr 120, poz. 779) uznał jednak, że art. 3986
§ 2 i 3
k.p.c. w związku z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. w zakresie, w jakim powoduje odrzucenie
skargi kasacyjnej bez wzywania do usunięcia braku w odniesieniu do wymagania
sformułowania wniosku o przyjęcie skargi wraz z uzasadnieniem, jest niezgodny z art.
45 ust. 1 i 31 ust. 3 i art. 2 Konstytucji RP. Wprawdzie orzeczenie to Trybunał podjął po
wydaniu przez Sąd Okręgowy skarżonego postanowienia, wszakże te same racje
konstytucyjne przemawiają za tym, aby także w odniesieniu do skarg kasacyjnych
wniesionych przed opublikowaniem orzeczenia Trybunału, stosować te same reguły
wykładni art. 3986
§ 2 k.p.c.
Nie jest natomiast uzasadnione stanowisko Sądu Okręgowego jakoby
przedmiotowa skarga kasacyjna zawierała wyłącznie zarzuty dotyczące ustalenia faktów
i oceny dowodów W skardze zarzuca się przecież naruszenie art. 172 k.c. przez
niewłaściwe zastosowanie, co mieści się w podstawie określonej w art. 3983
§ 1 pkt 1
k.p.c. oraz naruszenie art. 328 § 2 k.p.c., co mieści się w podstawie z art. 3983
§ 1 pkt 2
k.p.c. Tym samym nie są to wyłącznie zarzuty, o których stanowi art. 3983
§ 3 k.p.c.
Z tych względów, na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w związku z art. 39815
k.p.c.,
orzeczono jak w sentencji.