Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CNP 18/09
POSTANOWIENIE
Dnia 15 lipca 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa W. W.
przeciwko Towarzystwu Ubezpieczeń i Reasekuracji „Warta” S.A. o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 15 lipca 2009 r.,
na skutek skargi powoda
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 9 października 2007 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 29 czerwca 2007 r., Sąd Okręgowy w K. oddalił powództwo
W. W. o zapłatę przeciwko Towarzystwu Ubezpieczeń i Reasekuracji „WARTA”
S.A. Postanowieniem z dnia 9 sierpnia 2007 r., Sąd Okręgowy w K. odrzucił
apelację powoda wniesioną od ww. orzeczenia, a postanowieniem z dnia 9
października 2007 r., , Sąd Apelacyjny oddalił zażalenie powoda na postanowienie
Sądu Okręgowego z dnia 9 sierpnia 2007 r.
Postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 9 października 2007 r. stało się
przedmiotem przewidzianej w art. 4241
k.p.c. skargi powoda o stwierdzenie
niezgodności tego orzeczenia z prawem. Skarżący zarzucił, że orzeczenie to
zostało wydane z naruszeniem art. 370 k.p.c. Uprawdopodabniając wyrządzenie
szkody przez wydanie zaskarżonego orzeczenia skarżący podniósł, że „zamknięcie
powodowi drogi do rozpoznania sprawy w drugiej instancji przez Sąd Apelacyjny
naruszyło art. 78 Konstytucji i spowodowało powstanie szkody w postaci
niemożności odzyskania utraconego wynagrodzenia za pracę z powodu wypadku
samochodowego, któremu powód uległ. Skarżący dodał, że pomiędzy wydaniem
orzeczenia przez sad drugiej instancji a wyrządzoną szkodą istnieje adekwatny
związek przyczynowy, gdyż orzeczenie sądu drugiej instancji spowodowało
uprawomocnienie się wyroku sądu pierwszej instancji, który niezasadnie odmówił
powodowi prawa do odzyskania utraconego wynagrodzenia.”
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sąd Najwyższy wielokrotnie wyjaśniał, że przedmiotem skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia może być tylko to prawomocne
orzeczenie, przez którego wydanie została wyrządzona szkoda. Z tych względów
przyjęto np., że postanowienie sądu drugiej instancji odrzucające apelację może
być przedmiotem skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia tylko wtedy, gdy szkoda została wyrządzona właśnie przez to
orzeczenie, a nie przez wydanie orzeczenia co do istoty sprawy, podważanego
odrzuconą apelacją (postanowienie z dnia 27 kwietnia 2007 r., l CNP 20/07,
niepubl.), oraz że postanowienie sądu drugiej instancji oddalające zażalenie na
postanowienie sądu pierwszej instancji odrzucające skargę o wznowienie
postępowania może być zaskarżone omawianą skargą tylko wówczas, gdy szkoda
3
została wyrządzona przez wydanie tego orzeczenia, a nie przez wydanie
orzeczenia objętego skargą o wznowienie postępowania (postanowienie z dnia
27 stycznia 2006 r., III CNP 18/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 139).
Tymczasem powód we wniesionej skardze wskazał, że szkoda, której doznał
na skutek wydania zaskarżonego orzeczenia polega na pozbawieniu go możliwości
dochodzenia zapłaty z tytułu utraconych zarobków za czas niezdolności do pracy
na skutek doznanego wypadku samochodowego, co można odnieść tylko do
wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 29 czerwca 2007 r., a nie do zaskarżonego
skargą postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 9 października 2007 r.
Z tego względu należało orzec jak w sentencji (art. 4248
§ 1 w związku
z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.).
md

III CNP 18/09

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia