V KZ 55/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-11-2012
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III KZ 87/01
Pełny tekst orzeczenia
POSTANOWIENIE Z DNIA 9 WRZEŚNIA 2009 R.
V KZ 55/09
W wypadku, gdy obrońca z urzędu zasadnie odmówił sporządzenia i
podpisania kasacji, skazanemu przysługuje 30-dniowy termin do wniesienia
kasacji (art. 524 § 1 k.p.k.), liczony od dnia zawiadomienia go przez sąd
odwoławczy o stanowisku obrońcy.
Przewodniczący: sędzia SN R. Malarski.
Sąd Najwyższy w sprawie Andrzeja K., skazanego z art. 13 § 1 k.k. w
zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k., po rozpoznaniu w Izbie Kar-
nej na posiedzeniu bez udziału stron w dniu 9 września 2009 r., zażalenia
skazanego na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału Karno – Odwo-
ławczego Sądu Okręgowego w P. z dnia 22 czerwca 2009 r.,
p o s t a n o w i ł utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
U Z A S A D N I E N I E
Jakkolwiek Andrzej K. został błędnie pouczony, że brak formalny ka-
sacji własnej powinien uzupełnić w terminie 7 dni, przez sporządzenie i
podpisanie skargi przez podmiot fachowy (od dawna w orzecznictwie i dok-
trynie przyjmuje się, iż w takich sytuacjach procesowych wchodzi w grę 30-
dniowy termin przewidziany w art. 524 § 1 zd. 1 k.p.k. – zob. postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 26 lutego 2002 r., III KZ 87/01, LEX nr 51806; S.
2
Zabłocki w: Z. Gostyński red.: Kodeks postępowania karnego Komentarz, t.
III, Warszawa 2004, s. 522), to jednak in concreto ta wadliwa informacja nie
mogła skutkować uwzględnieniem zażalenia. Przede wszystkim z tej racji,
że zaskarżone zarządzenie zapadło po upływie miesiąca od doręczenia
skazanemu informacji o stanowisku obrońcy z urzędu i że skazany w ża-
den sposób nie wyraził zamiaru ustanowienia obrońcy z wyboru w celu
opracowania przez niego kasacji. Bez znaczenia było zakwestionowanie
przez skazanego opinii obrońcy z urzędu o braku podstaw do wniesienia
kasacji i żądanie przyznania mu kolejnego obrońcy z urzędu, a także pod-
jęcie przez uprawniony organ procesowy w dniu 1 czerwca 2009 r. decyzji
o odmowie wyznaczenia skazanemu innego obrońcy z urzędu.
Odmienne podejście do przedstawionego zagadnienia byłoby w kon-
kretnym wypadku przejawem zbędnego i przesadnego z każdego punktu
widzenia formalizmu, nie mającego nic wspólnego z rzeczywistymi wzglę-
dami gwarancyjnymi i standardami rzetelnego procesu.
Niemniej, konieczne jest w tym miejscu zwrócenie uwagi na to, że na-
leży położyć kres praktyce sięgania w podobnych układach procesowych
po 7-dniowy termin z art. 120 § 1 k.p.k. Warto powtórzyć: w wypadku, gdy
obrońca z urzędu zasadnie odmówił sporządzenia i podpisania kasacji,
skazanemu przysługuje 30-dniowy termin do wniesienia kasacji (art. 524 §
1 k.p.k.), liczony od dnia zawiadomienia go przez sąd odwoławczy o sta-
nowisku obrońcy.
W tym stanie rzeczy, akceptując w szczególności uwagi zamieszczo-
ne w zarządzeniu z dnia 1 czerwca 2009 r. o braku jakichkolwiek podstaw
do ustanowienia kolejnego obrońcy z urzędu, Sąd Najwyższy orzekł jak w
dyspozytywnej części postanowienia.
V KZ 55/09
W wypadku, gdy obrońca z urzędu zasadnie odmówił sporządzenia i
podpisania kasacji, skazanemu przysługuje 30-dniowy termin do wniesienia
kasacji (art. 524 § 1 k.p.k.), liczony od dnia zawiadomienia go przez sąd
odwoławczy o stanowisku obrońcy.
Przewodniczący: sędzia SN R. Malarski.
Sąd Najwyższy w sprawie Andrzeja K., skazanego z art. 13 § 1 k.k. w
zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k., po rozpoznaniu w Izbie Kar-
nej na posiedzeniu bez udziału stron w dniu 9 września 2009 r., zażalenia
skazanego na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału Karno – Odwo-
ławczego Sądu Okręgowego w P. z dnia 22 czerwca 2009 r.,
p o s t a n o w i ł utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
U Z A S A D N I E N I E
Jakkolwiek Andrzej K. został błędnie pouczony, że brak formalny ka-
sacji własnej powinien uzupełnić w terminie 7 dni, przez sporządzenie i
podpisanie skargi przez podmiot fachowy (od dawna w orzecznictwie i dok-
trynie przyjmuje się, iż w takich sytuacjach procesowych wchodzi w grę 30-
dniowy termin przewidziany w art. 524 § 1 zd. 1 k.p.k. – zob. postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 26 lutego 2002 r., III KZ 87/01, LEX nr 51806; S.
2
Zabłocki w: Z. Gostyński red.: Kodeks postępowania karnego Komentarz, t.
III, Warszawa 2004, s. 522), to jednak in concreto ta wadliwa informacja nie
mogła skutkować uwzględnieniem zażalenia. Przede wszystkim z tej racji,
że zaskarżone zarządzenie zapadło po upływie miesiąca od doręczenia
skazanemu informacji o stanowisku obrońcy z urzędu i że skazany w ża-
den sposób nie wyraził zamiaru ustanowienia obrońcy z wyboru w celu
opracowania przez niego kasacji. Bez znaczenia było zakwestionowanie
przez skazanego opinii obrońcy z urzędu o braku podstaw do wniesienia
kasacji i żądanie przyznania mu kolejnego obrońcy z urzędu, a także pod-
jęcie przez uprawniony organ procesowy w dniu 1 czerwca 2009 r. decyzji
o odmowie wyznaczenia skazanemu innego obrońcy z urzędu.
Odmienne podejście do przedstawionego zagadnienia byłoby w kon-
kretnym wypadku przejawem zbędnego i przesadnego z każdego punktu
widzenia formalizmu, nie mającego nic wspólnego z rzeczywistymi wzglę-
dami gwarancyjnymi i standardami rzetelnego procesu.
Niemniej, konieczne jest w tym miejscu zwrócenie uwagi na to, że na-
leży położyć kres praktyce sięgania w podobnych układach procesowych
po 7-dniowy termin z art. 120 § 1 k.p.k. Warto powtórzyć: w wypadku, gdy
obrońca z urzędu zasadnie odmówił sporządzenia i podpisania kasacji,
skazanemu przysługuje 30-dniowy termin do wniesienia kasacji (art. 524 §
1 k.p.k.), liczony od dnia zawiadomienia go przez sąd odwoławczy o sta-
nowisku obrońcy.
W tym stanie rzeczy, akceptując w szczególności uwagi zamieszczo-
ne w zarządzeniu z dnia 1 czerwca 2009 r. o braku jakichkolwiek podstaw
do ustanowienia kolejnego obrońcy z urzędu, Sąd Najwyższy orzekł jak w
dyspozytywnej części postanowienia.