Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 50/09
POSTANOWIENIE
Dnia 15 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Zawada (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Antoni Górski
SSN Wojciech Jan Katner
w sprawie ze skargi H.Ł. i H.Ł.
o wznowienie postępowania w sprawie z powództwa P. Spółki z o.o.
przeciwko H.Ł. i H.Ł.
o zapłatę,
zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego
z dnia 31 maja 2007 r., sygn. akt [...],
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 15 października 2009 r.,
zażalenia skarżących na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 22 grudnia 2008 r., sygn. akt [..],
oddala zażalenie i zasądza od Skarbu Państwa - Sądu
Apelacyjnego na rzecz adwokata H.U. kwotę 1800 (tysiąc
osiemset) zł, powiększoną o 22% podatku od towarów i usług,
tytułem zwrotu kosztów nie opłaconej pomocy prawnej
udzielonej z urzędu skarżącym w postępowaniu zażaleniowym.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 22 grudnia 2008 r. odrzucił skargę
H. i H.Ł., w której domagali się oni wznowienia postępowania zakończonego
prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 31 maja 2007 r. W
uzasadnieniu wyjaśnił, że wskazane w skardze okoliczności, mające zdaniem
skarżących stanowić wymienioną w art. 403 § 2 k.p.c. podstawę wznowienia, nie
posiadają cech określonych w tym przepisie.
W zażaleniu skarżący kwestionują zasadność postanowienia Sądu
Apelacyjnego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sformułowanie podstawy wznowienia w sposób odpowiadający przepisom
art. 401 – 404 k.p.c. nie oznacza oparcia skargi na ustawowej podstawie
wznowienia, jeżeli z jej uzasadnienia wynika, że podniesiona podstawa nie
występuje (por. np. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 28 października
1999 r., II UKN 174/99, OSNP 2001, nr 4, poz. 133, i z dnia 15 czerwca 2005 r.,
IV CZ 50/05, niepubl.).
Skarżący wnieśli o wznowienie postępowania ze względu na zaistnienie
nowych okoliczności ujawnionych przez Komendę Miejską Policji w piśmie K /62 z
dnia 23 czerwca 2008 r.
Samo to pismo nie może oczywiście stanowić nowego - w rozumieniu art.
403 § 2 k.p.c. - dowodu w sprawie, gdyż nie istniało w chwili wyrokowania przez
Sąd Apelacyjny.
Należy podzielić również zapatrywanie Sądu Apelacyjnego, że za
taki dowód nie mogą być uznane dokumenty zawarte w aktach spraw
o sygnaturach [...], [...], [...], do których pismo to nawiązuje. Jak trafnie wskazał
Sąd Apelacyjny, skarżący na dokumenty te powoływali się już w poprzednim
postępowaniu.
Mając powyższe na względzie, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji
(art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.), a o kosztach postępowania rozstrzygnął
3
zgodnie z § 2 ust. 3, § 19 i § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia
przez Skarb Państwa kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
(Dz. U. nr 163, poz. 1348 ze zm.).