Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 62/09
POSTANOWIENIE
Dnia 13 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
Prezes SN Tadeusz Ereciński
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 13 października 2009 r.
skargi M. S.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnych postanowień
Sądu Okręgowego w P. z dnia 13 sierpnia 2007 r.,
i Sądu Rejonowego w T.
z dnia 24 kwietnia 2007 r., wydanych w sprawie z wniosku H. S.
przy uczestnictwie M. S.
o podział majątku wspólnego,
odrzuca skargę
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 13 sierpnia 2007 r. Sąd Okręgowy w P. oddalił
apelację uczestniczki od postanowienia Sądu Rejonowego w T.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia uczestniczka wnosiła o stwierdzenie niezgodności z prawem
zaskarżonego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
powinna zawierać uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez
wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.). Wymaganie
uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody polega na przedstawieniu
wyodrębnionego wywodu przekonującego, że szkoda została wyrządzona oraz
określającego czas jej powstania, postać i związek przyczynowy z wydaniem
orzeczenia niezgodnego z prawem (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 141, z dnia 11 sierpnia
2005 r., III CNP 4/05, nie publ., z dnia 23 września 2005 r., III CNP 5/05, nie publ.,
z dnia 22 listopada 2005 r., I CNP 19/05, nie publ.). Skarżąca tego obowiązku nie
spełniła; wskazała jedynie, że kwota 81 200 zł stanowi "wps.", a stan prawny
powstały na skutek wydanego orzeczenia spowodował szkodę u uczestniczki
w postaci m.in. nieuzasadnionych kosztów adaptacji, bezprawnego naruszenia
posiadania, braku dostępu do składników nieruchomości, co nie jest
uprawdopodobnieniem wyrządzonej szkody.
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia powinna również zawierać m.in. wykazanie,
że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie
było i nie jest możliwe. Wymaganie to nie jest spełnione, jeżeli skarżący bez
przeprowadzenia analizy prawnej w zakresie możliwości wzruszenia zaskarżonego
orzeczenia w drodze innych środków prawnych ogranicza tę część skargi do
stwierdzenia, że od zaskarżonego orzeczenia nie przysługuje skarga kasacyjna
(por. postanowienia z dnia 17 sierpnia 2005 r., I CNP 5/05, OSNC 2006, nr 1, poz.
17, z dnia 13 grudnia 2005 r., I CNP 28/05, nie publ., z dnia 16 grudnia 2005 r.,
I CNP 37/05, nie publ., z dnia 16 grudnia 2005 r., I CNP 32/05, nie publ., z dnia
3
18 stycznia 2006 r., III CNP 1/06, nie publ.). Wniesiona skarga również tego
warunku nie spełnia; ograniczono się w niej tylko do stwierdzenia, że "brak
dopuszczalności skargi kasacyjnej oraz brak podstaw do wznowienia
postępowania".
Zgodnie z art. 4248
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy odrzuca na posiedzeniu
niejawnym m.in. skargę niespełniającą wymagań określonych w art. 4245
§ 1 k.p.c.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.
db

II CNP 62/09

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia