V CNP 54/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:13-01-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 54/09
POSTANOWIENIE
Dnia 26 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi A.K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 29 września 2008 r., sygn. akt [...]
w sprawie z powództwa A.Ś.
przeciwko P.W. i A.K.
o opróżnienie lokalu mieszkalnego,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 października 2009 r.,
1.) odrzuca skargę;
2.) nie obciąża skarżącej kosztami postępowania skargowego.
2
Uzasadnienie
Prawomocnym wyrokiem z dnia 29 września 2008 r. Sąd Okręgowy w W., na
skutek apelacji pozwanych P.W. i A.K., zmienił wyrok Sądu Rejonowego w W. z
dnia 22 lutego 2008 r. w sprawie o opróżnienie lokalu mieszkalnego.
Wyrok Sądu Okręgowego pozwana A.K. zakwestionowała skargą o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Domagała się
uchylenia w całości zaskarżonego wyroku oraz poprzedzającego go wyroku Sądu
Rejonowego i oddalenie powództwa o eksmisję. W skardze zarzuciła rażące
naruszenie art. 222 k.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać – obok oznaczenia orzeczenia, od
którego została wniesiona, przytoczenia jej podstaw oraz ich uzasadnienia,
wniosku o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem, wskazania przepisu
prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne oraz wykazania,
że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie
było i nie jest możliwe – także uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy.
Każde z wymagań przewidzianych w art. 4245
§ 1 k.p.c. ma charakter
samoistny, co oznacza, że powinno być spełnione samodzielnie, a skarga
niespełniająca któregokolwiek z nich dotknięta jest brakiem nienaprawialnym
w trybie właściwym dla usuwania braków formalnych i podlega odrzuceniu a limine.
W skardze wniesionej przez pełnomocnika pozwanej nie
uprawdopodobniono rozmiaru poniesionych szkód, ponieważ skarżąca stwierdziła
jedynie, że „wskutek wydania zaskarżonego wyroku doszło do utraty przez
pozwanych uprawnienia do korzystania z mieszkania”.
Przesłanka uprawdopodobnienia szkody jest spełniona, jeżeli skarżąca
wykaże jej rodzaj i realny rozmiar (por. postanowienie z dnia 11 sierpnia 2005 r.,
III CNP 4/05 OSNC 2006, nr 1, poz. 16). Niezbędne jest przeprowadzenie
3
odpowiedniego wywodu wskazującego na czas powstania szkody oraz na istnienie
związku przyczynowego między nią, a wydaniem objętego skargą prawomocnego
orzeczenia (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 31 stycznia 2006 r.,
IV CNP 38/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 141). Wniesiona skarga takiego wywodu
nie zawiera.
Należy także stwierdzić, że wywiedziona przez pełnomocnika pozwanej
skarga jest wyrazem niezrozumienia tej instytucji, świadczy o tym sformułowany
wniosek o uchylenie zaskarżonego orzeczenia oraz orzeczenia sądu pierwszej
instancji. Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia i nie może być traktowana wyłącznie
jako środek prowadzący do dochodzenia roszczeń przez stronę niezadowoloną
z rozstrzygnięcia sądu.
Należało w konsekwencji odrzucić skargę i orzec o kosztach postępowania
skargowego (art. 4248
§ 1 k.p.c. oraz art. 102 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 26 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz
w sprawie ze skargi A.K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 29 września 2008 r., sygn. akt [...]
w sprawie z powództwa A.Ś.
przeciwko P.W. i A.K.
o opróżnienie lokalu mieszkalnego,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 października 2009 r.,
1.) odrzuca skargę;
2.) nie obciąża skarżącej kosztami postępowania skargowego.
2
Uzasadnienie
Prawomocnym wyrokiem z dnia 29 września 2008 r. Sąd Okręgowy w W., na
skutek apelacji pozwanych P.W. i A.K., zmienił wyrok Sądu Rejonowego w W. z
dnia 22 lutego 2008 r. w sprawie o opróżnienie lokalu mieszkalnego.
Wyrok Sądu Okręgowego pozwana A.K. zakwestionowała skargą o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Domagała się
uchylenia w całości zaskarżonego wyroku oraz poprzedzającego go wyroku Sądu
Rejonowego i oddalenie powództwa o eksmisję. W skardze zarzuciła rażące
naruszenie art. 222 k.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać – obok oznaczenia orzeczenia, od
którego została wniesiona, przytoczenia jej podstaw oraz ich uzasadnienia,
wniosku o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem, wskazania przepisu
prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne oraz wykazania,
że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie
było i nie jest możliwe – także uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy.
Każde z wymagań przewidzianych w art. 4245
§ 1 k.p.c. ma charakter
samoistny, co oznacza, że powinno być spełnione samodzielnie, a skarga
niespełniająca któregokolwiek z nich dotknięta jest brakiem nienaprawialnym
w trybie właściwym dla usuwania braków formalnych i podlega odrzuceniu a limine.
W skardze wniesionej przez pełnomocnika pozwanej nie
uprawdopodobniono rozmiaru poniesionych szkód, ponieważ skarżąca stwierdziła
jedynie, że „wskutek wydania zaskarżonego wyroku doszło do utraty przez
pozwanych uprawnienia do korzystania z mieszkania”.
Przesłanka uprawdopodobnienia szkody jest spełniona, jeżeli skarżąca
wykaże jej rodzaj i realny rozmiar (por. postanowienie z dnia 11 sierpnia 2005 r.,
III CNP 4/05 OSNC 2006, nr 1, poz. 16). Niezbędne jest przeprowadzenie
3
odpowiedniego wywodu wskazującego na czas powstania szkody oraz na istnienie
związku przyczynowego między nią, a wydaniem objętego skargą prawomocnego
orzeczenia (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 31 stycznia 2006 r.,
IV CNP 38/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 141). Wniesiona skarga takiego wywodu
nie zawiera.
Należy także stwierdzić, że wywiedziona przez pełnomocnika pozwanej
skarga jest wyrazem niezrozumienia tej instytucji, świadczy o tym sformułowany
wniosek o uchylenie zaskarżonego orzeczenia oraz orzeczenia sądu pierwszej
instancji. Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia i nie może być traktowana wyłącznie
jako środek prowadzący do dochodzenia roszczeń przez stronę niezadowoloną
z rozstrzygnięcia sądu.
Należało w konsekwencji odrzucić skargę i orzec o kosztach postępowania
skargowego (art. 4248
§ 1 k.p.c. oraz art. 102 k.p.c.).