I CZ 77/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-02-2014
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 77/09
POSTANOWIENIE
Dnia 26 listopada 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Barbara Myszka (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie z wniosku K.C.
przy uczestnictwie Miasta W., T.J., M.C., H.C., R.C. i M.T.
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 listopada 2009 r.,
zażalenia wnioskodawcy
na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 26 maja 2009 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 26 maja 2009 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
kasacyjną wnioskodawcy K.C., wniesioną od postanowienia z dnia 19 stycznia
2009 r. Odrzucenie to nastąpiło z powodu nie wniesienia przez wnioskodawcę
opłaty od skargi, w związku z wniesieniem skargi nie został także złożony wniosek
o zwolnienie od kosztów sądowych.
W zażaleniu na postanowienie z dnia 26 maja 2009 r. wnioskodawca
domagał się uchylenia tego postanowienia. W ocenie skarżącego, sam powód
odrzucenia skargi nie jest podważany, natomiast trzeba go uznać za „bezzasadny
w świetle obowiązujących zasad współżycia społecznego” (art. 5 k.c.). Skarżący
miał poważne trudności w zgromadzeniu niezbędnej kwoty obejmującej opłatę od
skargi i natychmiast zapłacił kwotę 5.120,00 zł po uzyskaniu takich środków,
a następnie powiadomił o tym Sąd, załączając dowód wpłaty.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarżący nie kwestionuje tego, że nie opłacił wniesionej skargi kasacyjnej.
Opłatę należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie (art. 10
ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Dz.U.
nr 167, poz. 1389 ze zm.). W skardze kasacyjnej, wniesionej przez pełnomocnika
wnioskodawcy, brak było wniosku o zwolnienie go od opłaty od skargi (k. 308 akt
sprawy). W dniu 26 maja 2009 r. skarżący złożył wniosek o zwolnienie go od
kosztów sądowych i przedłożył dowód uiszczenia opłaty sądowej w wysokości
5.120,00 zł (k. 322 akt sprawy).
Zgodnie z art. 1302
§ 3 k.p.c. (obowiązującym jeszcze w czasie składania
skargi kasacyjnej), sąd odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty wniesioną przez
profesjonalnego pełnomocnika skargę kasacyjną, podlegającej opłacie stałej lub
stosunkowej obliczonej od wskazanej przez stronę wartości przedmiotu
zaskarżenia. Jak już stwierdzono, opłatę tę należy uiścić przy wniesieniu do sądu
skargi kasacyjnej, a uiszczenie późniejsze (nawet w okresie przewidzianym dla
wniesienia skargi) nie eliminuje skutków procesowych braku opłaty określonych
3
w art. 1302
§ 3 k.p.c. Nie można zatem twierdzić, że nieopłacenie skargi w sposób
wskazany w tym przepisie czyni jednak powód odrzucenia skargi „bezzasadny
w świetle zasad współżycia społecznego” (art. 5 k.c.). Sformułowany w przepisach
k.p.c. i przepisach ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. obowiązek ponoszenia opłat
wnoszonych m.in. od skargi kasacyjnej, czas i sposób wnoszenia takich opłat nie
może być bowiem oceniany z punktu widzenia materialno–prawnego przepisu art.
5 k.c.
Sąd drugiej instancji miał zatem uzasadnione powody do odrzucenia
wniesionej i nieopłaconej skargi kasacyjnej na podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c.
Z przedstawionych względów Sąd Najwyższy oddalił zażalenie jako
nieuzasadnione (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 26 listopada 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Barbara Myszka (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie z wniosku K.C.
przy uczestnictwie Miasta W., T.J., M.C., H.C., R.C. i M.T.
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 listopada 2009 r.,
zażalenia wnioskodawcy
na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 26 maja 2009 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 26 maja 2009 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
kasacyjną wnioskodawcy K.C., wniesioną od postanowienia z dnia 19 stycznia
2009 r. Odrzucenie to nastąpiło z powodu nie wniesienia przez wnioskodawcę
opłaty od skargi, w związku z wniesieniem skargi nie został także złożony wniosek
o zwolnienie od kosztów sądowych.
W zażaleniu na postanowienie z dnia 26 maja 2009 r. wnioskodawca
domagał się uchylenia tego postanowienia. W ocenie skarżącego, sam powód
odrzucenia skargi nie jest podważany, natomiast trzeba go uznać za „bezzasadny
w świetle obowiązujących zasad współżycia społecznego” (art. 5 k.c.). Skarżący
miał poważne trudności w zgromadzeniu niezbędnej kwoty obejmującej opłatę od
skargi i natychmiast zapłacił kwotę 5.120,00 zł po uzyskaniu takich środków,
a następnie powiadomił o tym Sąd, załączając dowód wpłaty.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarżący nie kwestionuje tego, że nie opłacił wniesionej skargi kasacyjnej.
Opłatę należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie (art. 10
ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Dz.U.
nr 167, poz. 1389 ze zm.). W skardze kasacyjnej, wniesionej przez pełnomocnika
wnioskodawcy, brak było wniosku o zwolnienie go od opłaty od skargi (k. 308 akt
sprawy). W dniu 26 maja 2009 r. skarżący złożył wniosek o zwolnienie go od
kosztów sądowych i przedłożył dowód uiszczenia opłaty sądowej w wysokości
5.120,00 zł (k. 322 akt sprawy).
Zgodnie z art. 1302
§ 3 k.p.c. (obowiązującym jeszcze w czasie składania
skargi kasacyjnej), sąd odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty wniesioną przez
profesjonalnego pełnomocnika skargę kasacyjną, podlegającej opłacie stałej lub
stosunkowej obliczonej od wskazanej przez stronę wartości przedmiotu
zaskarżenia. Jak już stwierdzono, opłatę tę należy uiścić przy wniesieniu do sądu
skargi kasacyjnej, a uiszczenie późniejsze (nawet w okresie przewidzianym dla
wniesienia skargi) nie eliminuje skutków procesowych braku opłaty określonych
3
w art. 1302
§ 3 k.p.c. Nie można zatem twierdzić, że nieopłacenie skargi w sposób
wskazany w tym przepisie czyni jednak powód odrzucenia skargi „bezzasadny
w świetle zasad współżycia społecznego” (art. 5 k.c.). Sformułowany w przepisach
k.p.c. i przepisach ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. obowiązek ponoszenia opłat
wnoszonych m.in. od skargi kasacyjnej, czas i sposób wnoszenia takich opłat nie
może być bowiem oceniany z punktu widzenia materialno–prawnego przepisu art.
5 k.c.
Sąd drugiej instancji miał zatem uzasadnione powody do odrzucenia
wniesionej i nieopłaconej skargi kasacyjnej na podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c.
Z przedstawionych względów Sąd Najwyższy oddalił zażalenie jako
nieuzasadnione (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).