Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CNP 52/09
POSTANOWIENIE
Dnia 3 grudnia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z wniosku wierzycieli BankuS., MBank S.A., P.H., A.W., "O." Z. i L.S. sp.
j., R.B., A.Ż., BBanku S.A., BankuS.G., P. sp. z o.o., Miasta N., Sklepu M.L. i M. i A.
T. sp. j.
przy uczestnictwie dłużników B.F. i K.F.
o egzekucję z nieruchomości,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 3 grudnia 2009 r.,
na skutek skargi dłużników
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w N.
z dnia 4 marca 2009 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 4 marca 2009 r. Sąd Okręgowy w N. w punkcie
pierwszym uchylił postanowienie Sądu Rejonowego w N. z dnia 7 lipca 2008 r.,
uchylił punkt I i III postanowienia Sądu Rejonowego w N. z dnia 8 grudnia 2008 r. i
w tym zakresie odrzucił zarzuty BBanku S.A. oraz zarzuty dłużników, a ponadto
oddalił wniosek dłużników o zasądzenie kosztów postępowania.
Dłużnicy B.F. i K.F. wnieśli skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia w zakresie odmowy zasądzenia kosztów postępowania,
podnosząc, że na skutek wydania tego orzeczenia ponieśli szkodę polegającą na
pozbawieniu możliwości odzyskania poniesionych kosztów przez błędne ich
niezasądzenie od wierzyciela, który przegrał spór w części objętej istotą
rozpatrywanej kwestii.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., odczytywanym łącznie z art. 4171
§ 2 k.c.,
skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
przysługuje wtedy, gdy przez wydanie prawomocnego orzeczenia niezgodnego
z prawem stronie wyrządzona została szkoda. Z tego powodu wśród tzw.
konstrukcyjnych wymagań skargi przewidziano obowiązek uprawdopodobnienia
wyrządzenia szkody (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.), który oznacza złożenie przez
skarżącego w skardze oświadczenia, że szkoda wystąpiła – ze wskazaniem jej
rodzaju i rozmiaru – oraz uwiarygodnienie tego oświadczenia poprzez powoływanie
i przedstawianie dowodów, w tym tzw. dowody niedające pewności, oraz innych
środków, nieuznawanych przez kodeks za dowody.
Zawarte w art. 4241
§ 1 k.p.c. sformułowanie „przez wydanie” oznacza,
że między wydaniem zaskarżonego orzeczenia a powstaniem szkody musi
zachodzić normalny, adekwatny związek przyczynowy, o którym mowa w art. 361
§ 1 k.c. Brak związku przyczynowego skutkuje niemożnością uznania, że szkoda
została wyrządzona przez wydanie zaskarżonego orzeczenia i sprawia, że skarga
jest niedopuszczalna.
3
W judykaturze Sądu Najwyższego utrwalone jest stanowisko, że szkoda
polegająca na uiszczeniu opłat sądowych i kosztów zastępstwa procesowego
związanych ze sprawą, w której wydano zaskarżone orzeczenie nie pozostaje
w normalnym, adekwatnym związku przyczynowym z orzeczeniem. Szkoda musi
bowiem być spowodowana przez wydanie orzeczenia, a więc powinna zostać
poniesiona później niż w dacie wydania orzeczenia. Jeżeli zatem skarżący
w skardze powołują się na poniesienie szkody w postaci kosztów związanych
z prowadzeniem sprawy – nawet wtedy, gdy zostały one już uiszczone – to taka
skarga podlega odrzuceniu (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
17 listopada 2005 r., II CNP 15/05, OSNC 2006, nr 9, poz. 153, z dnia 27 lipca
2006 r., II BP 11/06, OSNP 2007, nr 15-16, poz. 223, z dnia 28 listopada 2006 r.,
III CNP 46/06, IC 2007, nr 12, s. 50, z dnia 25 maja 2007 r., III CNP 30/07, IC 2008,
nr 12, s. 52).
We wniesionej skardze skarżący, uprawdopodobniając szkodę, której doznali
na skutek wydania zaskarżonego orzeczenia, wskazali, że „zostali pozbawieni
możliwości odzyskania poniesionych kosztów postępowania”, co – zgodnie
z przedstawionym poglądem Sądu Najwyższego – sprawia, iż skarga dłużników
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest
niedopuszczalna.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).

III CNP 52/09

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia