Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 25 marca 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w IV Wydziale Karnym – Odwoławczym w składzie :

Przewodniczący: SSO Stanisław Jabłoński (spr.)

Sędziowie: (...) P. W. SSO Krzysztof Głowacki

Protokolant: Aneta Malewska

przy udziale T. F. Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 25 marca 2013 r.

w sprawie M. P.

skazanego za przestępstwo z art. 178a § 1 kk i inne

zażalenia wniesionego przez skazanego

na postanowienie Sądu Rejonowego w Trzebnicy

z dnia 18 stycznia 2013 r., sygn. akt II K 369/11

w przedmiocie ustalenia kosztów postępowania należnych Skarbowi Państwa od skazanego

na podstawie art. 437 § 1 kpk

p o s t a n o w i ł:

zażalenia skazanego nie uwzględnić i zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 18 stycznia 2013 r., sygn. akt II K 369/11 Sąd Rejonowy w Trzebnicy ustalił koszty postępowania należne Skarbowi Państwa od M. P. na kwotę 1.343,62 zł.

Na powyższe postanowienie zażalił się M. P. i zarzucił:

1.  obrazę przepisów postępowania karnego, a to art. 624 § 1 kpk poprzez zasądzenie od M. P. kosztów postępowania w wysokości 1.343,62 zł pomimo istnienia przesłanek do uznania, że uiszczenie kosztów we wskazanej w postanowieniu Sądu Rejonowego w Trzebnicy kwocie jest dla skazanego zbyt uciążliwe z uwagi na jego sytuację majątkową i rodzinną i wysokość otrzymywanych dochodów, w szczególności gdy w sprawie zachodzą względy słuszności;

2.  obrazę przepisów postępowania karnego, a to art. 630 kpk poprzez nieuwzględnienie istotnej okoliczności, że Sąd Okręgowy we Wrocławiu w dniu 06 grudnia 2012 r. w sprawie o sygn. akt IV Ka 872/12 zmienił pkt I wyroku Sądu Rejonowego w Trzebnicy w sprawie o sygn. akt II K 369/11, co oznacza, że wydatki związane z oskarżeniem w części uniewinniającej winien ponieść Skarb Państwa.

W konkluzji skazany wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez zwolnienie go od zwrotu na rzecz Skarbu Państwa kosztów postępowania i uchylenie zaskarżonego postanowienia z dnia 18 stycznia 2013 r.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Kluczowe znaczenie w przedmiotowej sprawie ma rozstrzygnięcie o kosztach zawarte w prawomocnym wyroku Sądu Rejonowego w Trzebnicy z dnia 23 maja 2012 r., sygn. akt II K 369/11, zmienionym następnie wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 06 grudnia 2012 r., sygn. akt IV Ka 872/12, bowiem to w nim Sąd przesądził ostatecznie zasadę uiszczenia kosztów. Przypomnieć zatem należy, że w punkcie V tegoż wyroku Sąd Rejonowy zasądził od oskarżonego koszty sądowe, w tym wymierzył mu opłatę w kwocie 120 zł. Z kolei na mocy wyroku Sądu Okręgowego z dnia 06 grudnia 2012 r. od M. P. zasądzono koszty sądowe za postępowanie odwoławcze, a

nadto wymierzono mu opłatę w kwocie 120 zł za obie instancje. Powyższe oznacza, że to na M. P. spoczywa obowiązek poniesienia całości wygenerowanych w sprawie kosztów.

Nadto gwoli wytłumaczenia wskazać w tym miejscu należy, że błędnie zakłada skarżący, iż skoro w sprawie IV Ka 872/12 doszło do zmiany wyroku Sądu Rejonowego, to oznacza to, że „wydatki związane z oskarżeniem w części uniewinniającej winien ponieść Skarb Państwa”.

Przede wszystkim wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 06 grudnia 2012 r., sygn. akt IV Ka 782/12 skarżący nie został uniewinniony od zarzucanego mu występku, a jedynie doszło do zmiany zaskarżonego wyroku w zakresie przypisanego M. P. czynu z art. 178a § 1 i 4 kk i art. 244 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na czyn z art. 244 kk oraz wymierzona mu została nowa kara. Innymi słowy, doszło do wyeliminowania przez Sąd II instancji z opisu czynu określonego fragmentu, co nie jest równoważne z uwolnieniem skarżącego od odpowiedzialności i jego uniewinnieniem, lecz jedynie oznacza ograniczenie przypisania mu odpowiedzialności karnej w stosunku do jej zakresu ustalonej przez Sąd Rejonowy. W konsekwencji art. 632 pkt 2 kpk -jak sugeruje to skarżący- nie mógł znaleźć zastosowania.

Warto również wyjaśnić, że czym innym są koszty sądowe, czym innym natomiast wymierzona opłata. Opłata stanowi jedynie cześć kosztów sądowych i co do zasady związana jest z rodzajem i rozmiarem orzeczonej wobec oskarżonego kary; w pozostałym natomiast zakresie na koszty sądowe składają się wydatki poniesione przez Skarb Państw od chwili wszczęcia postępowania karnego, a szczegółowo określone w art. 618 kpk. Na wydatki te składają się m.in. ryczałt za doręczenie wezwań (pkt 1), opłaty przewidziane za udzielenie informacji z rejestru skazanych (pkt 10), za badanie przedsięwzięte w toku postępowania (pkt 4), czy wreszcie - należności biegłych wynikające z przedłożonych faktur (pkt 9).

Analiza akt sprawy oraz zaskarżonego rozstrzygnięcia prowadzi do wniosku, że koszty zasądzone od skazanego obliczone zostały w sposób prawidłowy, zgodny z obowiązującymi przepisami prawa i w tym zakresie decyzji tej nie sposób kwestionować. M. P. jest zatem zobligowany, by koszty te (tj. wydatki poniesione przez Skarb Państwa oraz opłatę) ostatecznie uiścić. O ile jednak ich jednorazowa spłata nie jest z uwagi na sytuację finansową

skazanego możliwa, M. P. może złożyć do Sądu Rejonowego należycie umotywowany wniosek o ich rozłożenie na raty lub umorzenie.

Tak argumentując Sąd Okręgowy orzekł jak na wstępie.