III SK 46/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:22-01-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III SK 46/09
POSTANOWIENIE
Dnia 4 lutego 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Andrzej Wróbel
w sprawie z powództwa RWE POLSKA Spółki Akcyjnej w W.
przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki
o zatwierdzenie zmiany taryfy dla energii energetycznej,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
Publicznych w dniu 4 lutego 2010 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda od postanowienia Sądu Apelacyjnego
z dnia 28 maja 2009 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZSADNIENIE
Postanowieniem z dnia 28 maja 2009 r., Sąd Apelacyjny oddalił zażalenie
RWE Polska S.A. w W. (powód) od postanowienia Sądu Okręgowego – Sądu
Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 11 grudnia 2008 r., w sprawie
przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki o zatwierdzenie zmiany taryfy
dla energii elektrycznej.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd Apelacyjny wyjaśnił, że w dniu 17
stycznia 2007 r. Prezes Urzędu zatwierdził decyzją taryfę dla energii elektrycznej
ustaloną przez powoda na okres do dnia 31 grudnia 2007 r. Decyzja ta została
zmieniona decyzją z dnia 31 maja 2007 r. Powód wystąpił z wnioskiem o dokonanie
zmiany taryfy zatwierdzonej decyzją z dnia 17 stycznia 2007 r., po zmianach
wprowadzonych decyzją z dnia 31 maja 2007 r., w zakresie dotyczącym cen energii
elektrycznej. Decyzją z dnia 21 grudnia 2007 r. Prezes Urzędu odmówił zmiany
2
taryfy. Od powyższej decyzji Powód wniósł odwołanie. Sąd Okręgowy
postanowieniem z dnia 11 grudnia 2008 r. umorzył postępowanie ustalając, że
wydanie wyroku stało się zbędne, ponieważ decyzja Prezesa Urzędu wygasła,
ponieważ powód stosuje nową taryfę, zaś w dniu 2 listopada 2007 r. została
wydana decyzja o zwolnieniu z obowiązku przedkładania taryf do zatwierdzenia, a
wniosek o zmianę taryfy jest z 24 października 2007 r., zaś taryfa objęta wnioskiem
miała obowiązywać do końca 2007 r. Zdaniem Sądu Apelacyjnego decyzja
administracyjna zatwierdzająca taryfę jest decyzją okresową, która wygasa z
upływem ostatniego dnia okresu, na jaki została zatwierdzona.
Powód zaskarżył postanowienie Sądu Apelacyjnego skargą kasacyjną.
Wnosząc o przyjęcie jej do rozpoznania, powód powołał się na potrzebę „wykładni
przepisy art. 155 k.p.a. oraz art. 162 k.p.a., budzących poważne wątpliwości oparte
na zasadniczej różnicy miedzy wykładnią tych przepisów ukształtowaną poprzez
orzecznictwo Sądów Administracyjnych, a interpretację pojawiającą się w
postępowania z zakresu regulacji energetyki. Mając na względzie niejednolitość
orzecznictwa oraz brak klarownego stanowiska doktryny w tym zakresie, wykładnia
tych przepisów ma istotne znaczenie jurydyczne”; potrzebę „wykładni przepisu art.
355 k.p.c. w zw. z art. 155 k.p.a. w postępowaniu o uchylenie lub zmianą decyzji
Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki odmawiająca zatwierdzenia zmiany taryfy
energii elektrycznej, budzącego rozbieżności w orzecznictwie”; występowanie w
sprawie istotnych zagadnień prawnych, sprowadzających się do pytań „Czy upływ
okresu na jaki została ustalona taryfa, po wszczęciu postępowania
administracyjnego o jej zmianę i wydaniu przez Prezesa Urzędu Regulacji
Energetyki decyzji w administracyjnym toku instancji o odmowie zatwierdzenia
wnioskowanej przez przedsiębiorstwo zmiany takiej taryfy powoduje zbędność
rozstrzygania przez Sąd odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji
Energetyki? oraz „Czy decyzja administracyjna w sprawie zatwierdzenia taryfy,
wydana na podstawie art. 47 Prawa energetycznego, wygasa po upływie okresu,
dla którego stosuje się ceny i stawki opłat w niej zawarte?", a także ze względu na
oczywistą zasadność skargi.
Sąd Najwyższy zważył co następuje:
3
Podniesione w skardze kasacyjnej powoda zagadnienia prawne zostały już
rozstrzygnięte w orzecznictwie Sądu Najwyższego, w którym przyjęto, że „decyzja o
zatwierdzeniu taryfy dla przedsiębiorstwa energetycznego jest decyzją
administracyjną „okresową”, która wygasa z ostatnim dniem okresu, na jaki została
zatwierdzona taryfa” (wyrok SN z dnia 5 czerwca 2007 r., sygn. akt III SK 7/07;
wyrok z dnia 26 lutego 2004 r., III SK 5/04; uchwała z 15 czerwca 2004 r., III SZP
2/04, OSNP 2005 nr 9, poz. 132; wyrok z dnia 4 marca 2004 r., III SK 7/04). Z tego
samego powodu nie zachodzi również potrzeba wykładni przepisów powołanych we
wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania. Analiza uzasadnienia
wniosku skargi kasacyjnej o przyjęcie jej do rozpoznania nie wykazała również, by
skarga była oczywiście uzasadniona, to jest ewidentna, niewątpliwa, możliwa do
stwierdzenia bez głębszej analizy (postanowienie SN z 22 stycznia 2008 r., sygn.
akt IV CSK 502/07).
Mając powyższe na względzie, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji
postanowienia.
POSTANOWIENIE
Dnia 4 lutego 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Andrzej Wróbel
w sprawie z powództwa RWE POLSKA Spółki Akcyjnej w W.
przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki
o zatwierdzenie zmiany taryfy dla energii energetycznej,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
Publicznych w dniu 4 lutego 2010 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda od postanowienia Sądu Apelacyjnego
z dnia 28 maja 2009 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZSADNIENIE
Postanowieniem z dnia 28 maja 2009 r., Sąd Apelacyjny oddalił zażalenie
RWE Polska S.A. w W. (powód) od postanowienia Sądu Okręgowego – Sądu
Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 11 grudnia 2008 r., w sprawie
przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki o zatwierdzenie zmiany taryfy
dla energii elektrycznej.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd Apelacyjny wyjaśnił, że w dniu 17
stycznia 2007 r. Prezes Urzędu zatwierdził decyzją taryfę dla energii elektrycznej
ustaloną przez powoda na okres do dnia 31 grudnia 2007 r. Decyzja ta została
zmieniona decyzją z dnia 31 maja 2007 r. Powód wystąpił z wnioskiem o dokonanie
zmiany taryfy zatwierdzonej decyzją z dnia 17 stycznia 2007 r., po zmianach
wprowadzonych decyzją z dnia 31 maja 2007 r., w zakresie dotyczącym cen energii
elektrycznej. Decyzją z dnia 21 grudnia 2007 r. Prezes Urzędu odmówił zmiany
2
taryfy. Od powyższej decyzji Powód wniósł odwołanie. Sąd Okręgowy
postanowieniem z dnia 11 grudnia 2008 r. umorzył postępowanie ustalając, że
wydanie wyroku stało się zbędne, ponieważ decyzja Prezesa Urzędu wygasła,
ponieważ powód stosuje nową taryfę, zaś w dniu 2 listopada 2007 r. została
wydana decyzja o zwolnieniu z obowiązku przedkładania taryf do zatwierdzenia, a
wniosek o zmianę taryfy jest z 24 października 2007 r., zaś taryfa objęta wnioskiem
miała obowiązywać do końca 2007 r. Zdaniem Sądu Apelacyjnego decyzja
administracyjna zatwierdzająca taryfę jest decyzją okresową, która wygasa z
upływem ostatniego dnia okresu, na jaki została zatwierdzona.
Powód zaskarżył postanowienie Sądu Apelacyjnego skargą kasacyjną.
Wnosząc o przyjęcie jej do rozpoznania, powód powołał się na potrzebę „wykładni
przepisy art. 155 k.p.a. oraz art. 162 k.p.a., budzących poważne wątpliwości oparte
na zasadniczej różnicy miedzy wykładnią tych przepisów ukształtowaną poprzez
orzecznictwo Sądów Administracyjnych, a interpretację pojawiającą się w
postępowania z zakresu regulacji energetyki. Mając na względzie niejednolitość
orzecznictwa oraz brak klarownego stanowiska doktryny w tym zakresie, wykładnia
tych przepisów ma istotne znaczenie jurydyczne”; potrzebę „wykładni przepisu art.
355 k.p.c. w zw. z art. 155 k.p.a. w postępowaniu o uchylenie lub zmianą decyzji
Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki odmawiająca zatwierdzenia zmiany taryfy
energii elektrycznej, budzącego rozbieżności w orzecznictwie”; występowanie w
sprawie istotnych zagadnień prawnych, sprowadzających się do pytań „Czy upływ
okresu na jaki została ustalona taryfa, po wszczęciu postępowania
administracyjnego o jej zmianę i wydaniu przez Prezesa Urzędu Regulacji
Energetyki decyzji w administracyjnym toku instancji o odmowie zatwierdzenia
wnioskowanej przez przedsiębiorstwo zmiany takiej taryfy powoduje zbędność
rozstrzygania przez Sąd odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji
Energetyki? oraz „Czy decyzja administracyjna w sprawie zatwierdzenia taryfy,
wydana na podstawie art. 47 Prawa energetycznego, wygasa po upływie okresu,
dla którego stosuje się ceny i stawki opłat w niej zawarte?", a także ze względu na
oczywistą zasadność skargi.
Sąd Najwyższy zważył co następuje:
3
Podniesione w skardze kasacyjnej powoda zagadnienia prawne zostały już
rozstrzygnięte w orzecznictwie Sądu Najwyższego, w którym przyjęto, że „decyzja o
zatwierdzeniu taryfy dla przedsiębiorstwa energetycznego jest decyzją
administracyjną „okresową”, która wygasa z ostatnim dniem okresu, na jaki została
zatwierdzona taryfa” (wyrok SN z dnia 5 czerwca 2007 r., sygn. akt III SK 7/07;
wyrok z dnia 26 lutego 2004 r., III SK 5/04; uchwała z 15 czerwca 2004 r., III SZP
2/04, OSNP 2005 nr 9, poz. 132; wyrok z dnia 4 marca 2004 r., III SK 7/04). Z tego
samego powodu nie zachodzi również potrzeba wykładni przepisów powołanych we
wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania. Analiza uzasadnienia
wniosku skargi kasacyjnej o przyjęcie jej do rozpoznania nie wykazała również, by
skarga była oczywiście uzasadniona, to jest ewidentna, niewątpliwa, możliwa do
stwierdzenia bez głębszej analizy (postanowienie SN z 22 stycznia 2008 r., sygn.
akt IV CSK 502/07).
Mając powyższe na względzie, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji
postanowienia.