II CNP 105/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:27-08-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CNP 105/09
POSTANOWIENIE
Dnia 25 lutego 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marek Sychowicz
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 lutego 2010 r.,
skargi J. S.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego w G. z dnia 7 września 2007 r., sygn. akt (…), wydanego w sprawie z
wniosku J. S. przy uczestnictwie E. S.
o podział majątku wspólnego,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
J. S., wnioskodawczyni w sprawie o podział majątku wspólnego jej i uczestnika
postępowania E. S. zakończonej prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w
G. z dnia 7 września 2007 r., wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
tego postanowienia. Podstawą skargi jest naruszenie prawa materialnego, a mianowicie
art. 212 § 2 i 3 k.c. oraz naruszenie przepisów postępowania – art. 328 § 2 w zw. z art.
391 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Stosownie do art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia powinna zawierać uprawdopodobnienie
wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy.
Skarga wnioskodawczyni warunku tego nie spełnia. Okoliczności wskazane przez nią
jako mające uprawdopodobnić wyrządzenie szkody spowodowanej przez wydanie przez
2
Sąd Okręgowy w G. postanowienia z dnia 7 września 2007 r., nie są wystarczające do
przyjęcia tego uprawdopodobnienia.
Po pierwsze, nie można uznać, że szkodą spowodowaną przez wydanie
zaskarżonego orzeczenia jest nieprzyznanie wnioskodawczyni w wyniku podziału
majątku wspólnego nieruchomości, w sytuacji gdy ze względu na przyznanie tej
nieruchomości uczestnikowi postępowania zasądzona została od niego na rzecz
wnioskodawczyni spłata odpowiadająca wartości jej udziału w majątku wspólnym. Nie
ma przy tym znaczenia, że ze względu na wysokość tej spłaty nie jest ona
wystarczająca „do odtworzenia sobie egzystencji przez wnioskodawczynię w innym
miejscu”.
Po drugie, okoliczność, że uczestnik postępowania nie wywiązał się z obowiązku
spłacenia wnioskodawczyni w terminie wyznaczonym mu przez Sąd nie stanowi o
doznanej przez nią szkodzie. Pomijając to, że uczestnik przekazuje wnioskodawczyni
niewielkie kwoty należne jej tytułem spłaty, wnioskodawczyni nie jest poszkodowana
przez wydanie zaskarżonego orzeczenia, gdy z mocy tego orzeczenia przysługuje jej
wierzytelność do uczestnika postępowania. Dodać należy, że wnioskodawczyni nie jest
pozbawiona możliwości zaspokojenia się, np. przez skierowanie egzekucji do
nieruchomości należącej do uczestnika postępowania.
Mając na uwadze przytoczone względy Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§
1 k.p.c. postanowił, jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 25 lutego 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marek Sychowicz
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 lutego 2010 r.,
skargi J. S.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Okręgowego w G. z dnia 7 września 2007 r., sygn. akt (…), wydanego w sprawie z
wniosku J. S. przy uczestnictwie E. S.
o podział majątku wspólnego,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
J. S., wnioskodawczyni w sprawie o podział majątku wspólnego jej i uczestnika
postępowania E. S. zakończonej prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w
G. z dnia 7 września 2007 r., wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
tego postanowienia. Podstawą skargi jest naruszenie prawa materialnego, a mianowicie
art. 212 § 2 i 3 k.c. oraz naruszenie przepisów postępowania – art. 328 § 2 w zw. z art.
391 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Stosownie do art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia powinna zawierać uprawdopodobnienie
wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy.
Skarga wnioskodawczyni warunku tego nie spełnia. Okoliczności wskazane przez nią
jako mające uprawdopodobnić wyrządzenie szkody spowodowanej przez wydanie przez
2
Sąd Okręgowy w G. postanowienia z dnia 7 września 2007 r., nie są wystarczające do
przyjęcia tego uprawdopodobnienia.
Po pierwsze, nie można uznać, że szkodą spowodowaną przez wydanie
zaskarżonego orzeczenia jest nieprzyznanie wnioskodawczyni w wyniku podziału
majątku wspólnego nieruchomości, w sytuacji gdy ze względu na przyznanie tej
nieruchomości uczestnikowi postępowania zasądzona została od niego na rzecz
wnioskodawczyni spłata odpowiadająca wartości jej udziału w majątku wspólnym. Nie
ma przy tym znaczenia, że ze względu na wysokość tej spłaty nie jest ona
wystarczająca „do odtworzenia sobie egzystencji przez wnioskodawczynię w innym
miejscu”.
Po drugie, okoliczność, że uczestnik postępowania nie wywiązał się z obowiązku
spłacenia wnioskodawczyni w terminie wyznaczonym mu przez Sąd nie stanowi o
doznanej przez nią szkodzie. Pomijając to, że uczestnik przekazuje wnioskodawczyni
niewielkie kwoty należne jej tytułem spłaty, wnioskodawczyni nie jest poszkodowana
przez wydanie zaskarżonego orzeczenia, gdy z mocy tego orzeczenia przysługuje jej
wierzytelność do uczestnika postępowania. Dodać należy, że wnioskodawczyni nie jest
pozbawiona możliwości zaspokojenia się, np. przez skierowanie egzekucji do
nieruchomości należącej do uczestnika postępowania.
Mając na uwadze przytoczone względy Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§
1 k.p.c. postanowił, jak w sentencji.