Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CO 3/10
POSTANOWIENIE
Dnia 25 lutego 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący)
SSN Kazimierz Zawada (sprawozdawca)
SSN Dariusz Dończyk
w sprawie ze skargi K. H.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 28 lutego 2003 r., sygn. akt II Ca (…)
w sprawie z powództwa M. M.
przeciwko K. H.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 lutego 2010 r.,
skargi K. H. o wznowienie postępowania
zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Najwyższego
z dnia 13 lutego 2007 r., sygn. akt V CNP (…),
wznawia postępowanie zakończone prawomocnym postanowieniem Sądu
Najwyższego z dnia 13 lutego 2007 r., sygn. akt V CNP (…), i uchyla to
postanowienie.
Uzasadnienie
Prawomocnym postanowieniem z dnia 13 lutego 2007 r. [sygn. akt V CNP (…)]
Sąd Najwyższy odrzucił skargę K. H. o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 28 lutego 2003 r. [sygn. akt II Ca
2
(…)] w sprawie z powództwa M. M. W uzasadnieniu wyjaśnił, że skarga pozwanej była
niedopuszczalna. W uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 26
października 2005 r., mającej moc zasady prawnej, III BZP 1/05 (OSNC 2006, nr 5, poz.
78) przyjęto, że skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia (art. 4241
k.p.c.) przysługuje od orzeczeń, które stały się prawomocne po
dniu 31 sierpnia 2004 r., a zakwestionowany wyrok Sądu Okręgowego został wydany
przed tą datą. Pozwana w skardze z dnia 11 stycznia 2010 r., powołując się na wyrok
Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 grudnia 2009 r. (SK 34/08), opublikowany 18
grudnia 2009 r. w Dz. U. nr 215, poz. 1675, wniosła o wznowienie postępowania
kasacyjnego zakończonego wymienionym wyżej postanowieniem Sądu Najwyższego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Trybunał Konstytucyjny w powołanym przez pozwaną wyroku orzekł, że art.. 5
ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych
innych ustaw (Dz. U. Nr 162, poz. 1692) w zakresie, w jakim wyłącza skargę o
stwierdzenie niezgodności z prawem orzeczenia sądu wyrządzającego szkodę, które
stało się prawomocne po dniu wejścia w życie Konstytucji RP, jest niezgodny z art. 77
ust. 2 w związku z art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z art. 4011
k.p.c., można żądać wznowienia postępowania w wypadku,
gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją,
ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało
wydane orzeczenie. Postępowanie na podstawie określonej w art. 4011
k.p.c. może być
wznowione także w razie zakończenia go postanowieniem (art. 399 § 2 k.p.c.). Do
wznowienia postępowania na podstawie przewidzianej w art. 4011
k.p.c. właściwy jest
sąd, który wydał zaskarżone orzeczenie, a jeżeli zaskarżono orzeczenia sądów różnych
instancji, właściwy jest sąd instancji wyższej (art. 405 k.p.c.). Skargę o wznowienie na
omawianej podstawie wnosi się w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie
orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego (art. 407 k.p.c.).
Wniesiona przez pozwaną skarga o wznowienie postępowania spełnia przesłanki
wynikające z przytoczonych przepisów, dlatego należało ją uwzględnić i orzec jak w
sentencji.

V CO 3/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia