Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III SO 1/10
POSTANOWIENIE
Dnia 3 marca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Andrzej Wróbel (przewodniczący)
SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Hajn
w sprawie ze skargi J. W.
na przewlekłość postępowania Izby Cywilnej Sądu Najwyższego
,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 3 marca 2010 r.,
zażalenia wnioskodawcy na postanowienie Sądu Najwyższego - Izby Pracy,
Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych
z dnia 13 listopada 2009 r.,
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
Skarżący złożył zażalenie na postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 13
listopada 2009 r. (III SPP 24/09) odrzucające skargę na przewlekłość postępowania
z 6 października 2009 r., w sprawie kasacyjnej (II CZ 113/02).
Zaskarżono w całości pkt 1 sentencji postanowienia Sądu Najwyższego z
dnia 13 listopada 2009 r. (SPP 24/09) wraz z jego uzasadnieniem, zarzucając jego
sprzeczność ze stanem faktycznym oraz z: 1) przepisami ustawy z dnia 17
czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w
postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez
prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179,
2
poz. 1843 ze zm.), 2) przepisami kodeksu cywilnego dotyczącymi postępowania
kasacyjnego zawisłego przed Sądem Najwyższym, 3) art. 183 ust. 1 i art. 45 ust. 1
Konstytucji RP oraz art. 6 Konwencji Praw Człowieka i Obywatela, 4) innymi
normami i zasadami Konstytucji RP gwarantującymi ochronę konstytucyjnych praw
podmiotowych obywateli.
Wniesiono o 1) uchylenie zaskarżonej części postanowienia, 2) ponowne
rozpatrzenie skargi skarżącego z 6 października 2009 r. (II CZ 113/02) oraz o
uwzględnienie jej wniosków w całości, 3) zwolnienie skarżącego od kosztów
sądowych związanych z niniejszym zażaleniem, 4) wstrzymanie wykonania
postanowień Sądu II instancji, uznanych za prawomocne, w zakresie wykonania
planu podziału sumy uzyskanej z egzekucji nieruchomości dłużnika w sprawie ICO
413/00 do czasu prawomocnego rozpatrzenia kasacji skarżącego wierzyciela z 23
kwietnia 2002 r., dotyczącej tego postępowania egzekucyjnego.
Sąd Najwyższy zważył co następuje:
Z przepisów art. 3941
§ 1 k.p.c. oraz art. 3981
§ 1 k.p.c. wynika, że środki
zaskarżenia - zażalenie lub skarga kasacyjna – przysługują stronom wyłącznie od
orzeczeń wydanych przez sądy drugiej instancji.
W sprawie skargi na przewlekłość postępowania orzekał Sąd Najwyższy.
Żaden przepis nie przewiduje możliwości zaskarżania postanowień Sądu
Najwyższego. Zażalenie nie przysługuje więc, ani na postanowienie Sądu
Najwyższego o odrzuceniu skargi kasacyjnej (por. postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 28 września 2004 r., II UZ 39/04 i z dnia 15 listopada 2004 r., II
UO 3/04), ani oddalającego skargę kasacyjną (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 5 grudnia 2007 r., II UZ 36/07). Zażalenie nie przysługuje więc
również na postanowienie Sądu Najwyższego odrzucające skargę na przewlekłość
postępowania. Wynika to stąd, że kodeks postępowania cywilnego wyczerpująco
reguluje dopuszczalność poszczególnych środków odwoławczych lub zaskarżenia.
Ich wniesienie jest więc możliwe, gdy przepis dopuszcza oznaczony środek
odwoławczy lub zaskarżenia.
Brak środków odwoławczych od orzeczeń Sądu Najwyższego wynika także z
ustrojowego usytuowania tego Sądu jako naczelnego organu sądowego
sprawującego nadzór nad działalnością sądów powszechnych w zakresie orzekania
3
(art. 183 Konstytucji RP oraz art. 1 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie
Najwyższym, Dz.U. Nr 240, poz. 2052). W każdej procedurze musi występować
najwyższy organ procesowy, którego orzeczenia są ostateczne. Takim organem w
polskim postępowaniu cywilnym jest Sąd Najwyższy.
Z powyższych przyczyn zażalenie zostało odrzucone, na podstawie 3941
§ 3
oraz art. 39821
w związku z art. 370 i 373 k.p.c.

III SO 1/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia