Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 marca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie w IV Wydziale Karnym Odwoławczym
w składzie:

Przewodniczący: SSO Dorota Mazurek

Sędziowie: SO Ryszard Małachowski (spr.)

SO Beata Marzec

Protokolant: Kamila Michalak

przy udziale Prokuratora Prok. Okr. Damiana Kordykiewicza

po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2013 r.

sprawy K. T. (1)

oskarżonego z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 kk

na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego Szczecin-Centrum w Szczecinie

z dnia 25 października 2012 r. sygn. IV K 830/12

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

- uznaje, iż czyn przypisany oskarżonemu polegał na tym, że w dniu
4 lutego 2012 r. w S., przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą dokonał zaboru w celu przywłaszczenia trzech przęseł ogrodzeniowych z ogrodzenia firmy (...)
o łącznej wartości 900 złotych na szkodę wymienionego pokrzywdzonego
i czyn ten kwalifikuje z art. 278 § 1 kk i na podstawie art. 278 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności,

- wskazany w pkt. II części dyspozytywnej wyroku obowiązek naprawienia szkody określa na kwotę 900 (dziewięciuset) złotych,

II. w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki związane
z postępowaniem odwoławczym i wymierza mu 60 (sześćdziesiąt) złotych opłaty za obie instancje.

Sygn. akt IV Ka 16 / 13

UZASADNIENIE

K. T. (1) został oskarżony o to, że:

I.  w dniu 3 lutego 2012r., w S., przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaną osobą, zabrał w celu przywłaszczenia cztery przęsła ogrodzeniowe, w tym jedno ze słupkiem stalowym, okrągłym z ogrodzenia firmy (...) o łącznej wartości 1.200 zł na szkodę firmy (...) w S., to jest o czyn z art. 278 § 1 kk,

II.  w dniu 4 lutego 2012r., w S., przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaną osobą, zabrał w celu przywłaszczenia trzy przęsła ogrodzeniowe z ogrodzenia firmy (...) o łącznej wartości 900 zł na szkodę firmy (...) w S., to jest o czyn z art. 278 § 1 kk.

Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie wyrokiem z dnia 25 października 2012 r. wydanym w sprawie o sygn. akt IV K 830 / 12, uznał oskarżonego za winnego tego, że w okresie od 3 do 4 lutego 2012r., w S., przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru dokonał kradzieży łącznie 7 przęseł ogrodzeniowych, w tym jednego ze słupkiem stalowym o łącznej wartości 2.100 zł na szkodę firmy (...) w S., to jest o czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 12 kk i za ten czyn, na podstawie przepisu art. 278 § 1 kk, wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody i zapłacenia na rzecz firmy (...) kwoty 2.100 zł.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, w tym i od opłaty.

Apelację od powyższego wyroku wniósł K. T. (1). Oskarżony nie sformułował zarzutów apelacji, z jej treści wynika jedynie, że skarżący wnosi o zamianę orzeczonej wobec niego kary 6 miesięcy pozbawienia wolności na karę wolnościową - odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje:

Apelacja oskarżonego okazała się zasadna o tyle, że zainicjowana nią kontrola instancyjna doprowadziła do zmiany opisu oraz kwalifikacji prawnej przypisanego oskarżonemu czynu, a w konsekwencji także do obniżenia wymierzonej K. T. (1) kary oraz wysokości szkody, do naprawienia której został zobowiązany.

W niniejszej sprawie Sąd I instancji zgromadził kompletny materiał dowodowy. Analiza akt prowadzi także do wniosku, że Sąd Rejonowy w zakresie drugiego z zarzuconych oskarżonemu czynów prawidłowo ocenił zgromadzone dowody oraz wywiódł z nich właściwe wnioski, w zakresie jednak czynu, o którym mowa w punkcie I aktu oskarżenia, Sąd nieprawidłowo ocenił zebrane dowody, co doprowadziło w konsekwencji do błędnych ustaleń faktycznych.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że w zakresie czynu, o którym mowa w punkcie II części wstępnej wyroku, Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił wyjaśnienia oskarżonego uznając je za niewiarygodne w zakresie w jakim K. T. (1) twierdził, że zabierając przęsła ogrodzeniowe i sprzedając je na złom nie wiedział, że są one czyjąś własnością. Jak słusznie bowiem wskazał Sąd meriti brak wiedzy oskarżonego odnośnie tego czyją były własnością zabierane przez niego przedmioty nie stanowi okoliczności usprawiedliwiającej jego działanie, skoro przęsła te nie były jego własnością. Jak wynika natomiast z wiarygodnych zeznań M. K. – kierownika placu recyklingu w firmie (...) w S., został on powiadomiony w dniu 4 lutego 2012r. przez dozorcę placu, że trzej mężczyźni na ul. (...), ciągnęli wózek z elementami ogrodzeniowymi pochodzącymi z ogrodzenia firmy (...). Okoliczność tę potwierdził świadek H. N. – dozorca, podając, że z kolei jego o zdarzeniu tym powiadomił pracownik sąsiedniej firmy. M. K., który udał się na skup złomu, rozpoznał przęsła ogrodzeniowe, wskazując, że stanowią one cześć ogrodzenia placu recyklingu.

Mając na uwadze zatem wyjaśnienia oskarżonego, w których przyznał się do popełnienia zarzuconego mu w punkcie II części wstępnej wyroku czynu oraz korespondujące z nimi wiarygodne zeznania ww. świadków, wskazać należy, że Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił zgromadzone dowody uznając, że oskarżony dopuścił się w dniu 4 lutego 2012r. kradzieży trzech przęseł na szkodę firmy (...).

Podejmując natomiast rozważania w kwestii oceny zgromadzonych dowodów w zakresie czynu, o którym mowa w punkcie I aktu oskarżenia, wskazać należy, że oskarżony tak postępowaniu przygotowawczym, jak i sądowym, nie przyznał się do jego popełnienia. K. T. (1)składając wyjaśnienia przed Sądem podał co prawda początkowo, że przyznaje się do obydwu zarzucanych mu aktem oskarżenia czynów, jednak zaraz potem wyjaśnił, że przyznaje się do kradzieży tylko 3 przęseł szczegółowo opisując jak doszło do popełnienia przez niego i K. N.w dniu 4 lutego 2012r. tego występku. Również w postępowaniu przygotowawczym oskarżony potwierdził swój udział tylko w drugim z zarzuconych mu czynów, wskazując jednocześnie, że poprzedniego dnia był co prawda z K. N.na skupie złomu, jednak nie sprzedawali wówczas przęseł ogrodzeniowych. Analiza wyjaśnień K. T. (1)prowadzi zatem do wniosku, że oskarżony nie przyznał się do zaboru w celu przywłaszczenia czterech przęseł ogrodzeniowych, którego to czynu miał dopuścić się w dniu 3 lutego 2012r. Wbrew ustaleniom Sądu I instancji, również pozostałe zgromadzone dowody, jednoznacznie nie wskazują na sprawstwo K. T. (1)w zakresie tego czynu. M. K.rozpoznał co prawda na skupie łącznie siedem sztuk przęseł ogrodzeniowych stanowiących własność firmy (...), nie przesądza to jeszcze jednak o tym, że oskarżony, oprócz czynu do popełnienia którego się przyznał, dokonał także kradzieży pozostałych ujawnionych na skupie złomu przęseł. Z wyjaśnień oskarżonego wynika bowiem, że w dniu 3 lutego 2012r. był co prawda z K. N.w punkcie skupu, w którym następnego dnia, tj. 4 lutego 2012r. dokonał sprzedaży trzech przęseł ogrodzeniowych, podał jednak, że tego dnia nie sprzedawał przęseł, a jedynie K. N.sprzedał trzy stalowe wózki na kółkach na zakupy, uzyskanymi zaś ze sprzedaży pieniędzmi podzielili się. Okoliczność tę potwierdził przesłuchiwany w charakterze świadka K. N.. Właściciel skupu (...)zeznał co prawda, że zatrudniony przez niego pracownik, tj. R. L.rozpoznał w dniu 4 lutego 2012r. trzy zatrzymane przez Policję osoby ( wśród których był oskarżony ), jako te które przyniosły do skupu, rozpoznane przez M. K., przęsła; przesłuchiwany jednak w charakterze świadka R. L., tak w postępowaniu przygotowawczym, jak i sądowym, nie potrafił wskazać co przywiozły na skup osoby zatrzymane przez policję w dniu 4 lutego 2012r. Świadek R. L.zeznając przed Sądem podał, że kojarzy z widzenia oskarżonego, gdyż przychodzi on do skupu, jednak nie jest w stanie powiedzieć kiedy K. T. (1)przychodził i jaki złom przynosił. Na sprawstwo oskarżonego nie wskazuje także kwit sprzedaży z dnia 3 lutego 2012r., z którego wynika jedynie, że K. N.sprzedał złom stalowy o wadze 117 kg za cenę 134,55 zł.

Z powyższych dowodów nie sposób zatem wyprowadzić wniosek, jak to uczynił Sąd Rejonowy, że oskarżony dopuścił się w dniu 3 lutego 2012r. kradzieży czterech przęseł ogrodzeniowych działając tym na szkodę firmy (...). Nawet jeżeli bowiem K. T. (1) był w skupie złomu tego dnia, co sam przyznał, nie świadczy to jeszcze o tym, że dokonał wówczas sprzedaży przęseł stanowiących własność firmy (...). Oskarżony nie przyznał się bowiem do tego występku, a zgromadzone w sprawie dowody okazały się niewystarczające do przypisania oskarżonemu sprawstwa w zakresie tego czynu. Zgodnie zatem z zasadą wyrażoną w art. 5 § 2 kpk, nie dające się usunąć wątpliwości należało rozstrzygnąć na korzyść oskarżonego, uznając, że nie dopuścił się on czynu, o którym mowa w punkcie I części wstępnej zaskarżonego wyroku.

W świetle powyższego, w przedmiotowej sprawie, zmiany wymagały zarówno opis, jak i kwalifikacja prawna czynu przypisanego K. T. (1) przez Sąd Rejonowy. Analiza akt niniejszej sprawy wykazała bowiem, iż Sąd Rejonowy błędnie ustalił, że oskarżony działając wspólnie i w porozumieniu z inną ustaną osobą dopuścił się w dniu 3 lutego 2012 r. zaboru w celu przywłaszczenia czterech przęseł ogrodzeniowych, czym działał na szkodę firmy (...).

W związku z powyższym, koniecznym było także obniżenie wymierzonej oskarżonemu kary. W ocenie Sądu odwoławczego karą adekwatną do stopnia zawinienia oraz społecznej szkodliwości przypisanego K. T. (1) czynu jest kara 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Z uwagi także na ustalenie, że oskarżony, działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, dokonał zaboru w celu przywłaszczenia nie siedmiu - jak przyjął Sąd Rejonowy, lecz trzech przęseł stanowiących własność firmy (...), każde o wartości 300 zł, należało zmienić również wyrok w zakresie nałożonego na oskarżonego obowiązku naprawienia szkody i na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązać go do naprawienia szkody w kwocie 900 zł.

Tak argumentując, Sąd odwoławczy, na podstawie art. 437 § 2 kpk, zmienił częściowo wyrok, zaś na podstawie zaś art. 437 § 1 kpk w pozostałej części utrzymał go w mocy.

O wydatkach za postępowanie odwoławcze Sąd orzekł na podstawie art. 627 kpk w zw. z art. 634 kpk, zaś o opłacie na mocy art. 2 ust.1 pkt 1 w zw. z art. 10 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych ( t. j. Dz. U. z 1983 r., nr 49, poz.223 ze zm.).

……………..…………… …………………… ……………………

Ryszard Małachowski Dorota Mazurek Beata Marzec