III SK 26/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:17-01-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III SK 26/10
POSTANOWIENIE
Dnia 1 września 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Andrzej Wróbel
w sprawie z powództwa Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej
Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w J.
przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów
o ochronę konkurencji i nałożenie kary pieniężnej,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
Publicznych w dniu 1 września 2010 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 30 października 2009 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny, wyrokiem z dnia 30 października 2009 r., oddalił apelacją
Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. w J. (powód) od
wyroku Sądu Okręgowego z 15 stycznia 2009 r., w sprawie przeciwko Prezesowi
Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
Powód zaskarżył wyrok Sądu Apelacyjnego w całości skargą kasacyjną.
Wnosząc o przyjęcie jej do rozpoznania powód podnosi, że zachodzi potrzeba
wykładni przepisów prawa budzących poważne wątpliwości, to jest art. 2 pkt 5
ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym
odprowadzeniu ścieków (Dz. U. z 2006 r., Nr 123, poz. 858 ze zm.), który to przepis
wprowadza definicję przyłącza kanalizacyjnego oraz przyłącza wodociągowego.
2
Sąd Najwyższy zważył co następuje:
1. Skarga kasacyjna powoda nie kwalifikowała się do przyjęcie celem jej
merytorycznego rozpoznania.
2. Na posiedzeniu, którego przedmiotem jest przyjęcie lub odmowa przyjęcia
skargi kasacyjnej do rozpoznania, Sąd Najwyższy bada jedynie
występowanie przesłanek określonych w art. 3989
§ 1 k.p.c., to jest czy w
sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, czy zachodzi potrzeba
wykładni przepisów budzących poważne wątpliwości i rozbieżności w
orzecznictwie, czy zachodzi nieważność postępowania lub czy skarga
kasacyjna jest oczywiście zasadna (postanowienie SN z 6 lipca 2007 r.,
sygn. akt I CSK 197/07; postanowienie SN z dnia 11 października 2007 r.,
sygn akt III SK 24/07). Dlatego art. 3984
k.p.c. przewiduje wymóg
przedstawienia okoliczności uzasadniających przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania, który umożliwia stronie wnoszącej skargę kasacyjną
przekonanie Sądu Najwyższego o istnieniu przesłanek, na których opiera się
wstępne badanie skargi kasacyjnej pod kątem dopuszczenia jej do
rozpoznania (postanowienie SN z 11 kwietnia 2006 r., sygn. akt II CSK
65/06). Uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
polega na wyjaśnieniu, czyli na wykazaniu, dlaczego, w ocenie strony
skarżącej, zachodzi któraś z przesłanek określonych w art. 3989
§ 1 k.p.c.
(postanowienie SN z dnia 11 października 2007 r., sygn. akt III SK 24/07).
Treść tego uzasadnienia nie może być dowolna, lecz musi opierać się na
argumentacji jurydycznej w postaci wywodu uwzględniającego zarówno
dotychczasowe orzecznictwo (lub wskazującego jego brak) z zakresu
przedstawionego zagadnienia prawnego, jak i poglądy doktryny.
3. Uzasadnienie wniosku powoda o przyjęcie do rozpoznania wniesionej przez
niego skargi kasacyjnej nie zawiera wywodu odpowiadającego wskazanym
powyżej wymogom. Z utrwalonego, powołanego powyżej orzecznictwa Sądu
Najwyższego dotyczącego istoty tzw. przedsądu wynika jednoznacznie, iż na
tym etapie postępowania ze skargi kasacyjnej rolą Sądu Najwyższego nie
jest poszukiwanie okoliczności przemawiających za przyjęciem skargi
3
kasacyjnej do rozpoznania w uzasadnieniu zarzutów przedmiotowej skargi.
Zakres kognicji Sądu Najwyższego wyznacza treść wniosku o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie. W braku powołania w
przedmiotowym uzasadnieniu stosownej argumentacji, przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania nie jest zasadne.
4. Mając powyższe na względzie Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia.
POSTANOWIENIE
Dnia 1 września 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Andrzej Wróbel
w sprawie z powództwa Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej
Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w J.
przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów
o ochronę konkurencji i nałożenie kary pieniężnej,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw
Publicznych w dniu 1 września 2010 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 30 października 2009 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny, wyrokiem z dnia 30 października 2009 r., oddalił apelacją
Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. w J. (powód) od
wyroku Sądu Okręgowego z 15 stycznia 2009 r., w sprawie przeciwko Prezesowi
Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
Powód zaskarżył wyrok Sądu Apelacyjnego w całości skargą kasacyjną.
Wnosząc o przyjęcie jej do rozpoznania powód podnosi, że zachodzi potrzeba
wykładni przepisów prawa budzących poważne wątpliwości, to jest art. 2 pkt 5
ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym
odprowadzeniu ścieków (Dz. U. z 2006 r., Nr 123, poz. 858 ze zm.), który to przepis
wprowadza definicję przyłącza kanalizacyjnego oraz przyłącza wodociągowego.
2
Sąd Najwyższy zważył co następuje:
1. Skarga kasacyjna powoda nie kwalifikowała się do przyjęcie celem jej
merytorycznego rozpoznania.
2. Na posiedzeniu, którego przedmiotem jest przyjęcie lub odmowa przyjęcia
skargi kasacyjnej do rozpoznania, Sąd Najwyższy bada jedynie
występowanie przesłanek określonych w art. 3989
§ 1 k.p.c., to jest czy w
sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, czy zachodzi potrzeba
wykładni przepisów budzących poważne wątpliwości i rozbieżności w
orzecznictwie, czy zachodzi nieważność postępowania lub czy skarga
kasacyjna jest oczywiście zasadna (postanowienie SN z 6 lipca 2007 r.,
sygn. akt I CSK 197/07; postanowienie SN z dnia 11 października 2007 r.,
sygn akt III SK 24/07). Dlatego art. 3984
k.p.c. przewiduje wymóg
przedstawienia okoliczności uzasadniających przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania, który umożliwia stronie wnoszącej skargę kasacyjną
przekonanie Sądu Najwyższego o istnieniu przesłanek, na których opiera się
wstępne badanie skargi kasacyjnej pod kątem dopuszczenia jej do
rozpoznania (postanowienie SN z 11 kwietnia 2006 r., sygn. akt II CSK
65/06). Uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
polega na wyjaśnieniu, czyli na wykazaniu, dlaczego, w ocenie strony
skarżącej, zachodzi któraś z przesłanek określonych w art. 3989
§ 1 k.p.c.
(postanowienie SN z dnia 11 października 2007 r., sygn. akt III SK 24/07).
Treść tego uzasadnienia nie może być dowolna, lecz musi opierać się na
argumentacji jurydycznej w postaci wywodu uwzględniającego zarówno
dotychczasowe orzecznictwo (lub wskazującego jego brak) z zakresu
przedstawionego zagadnienia prawnego, jak i poglądy doktryny.
3. Uzasadnienie wniosku powoda o przyjęcie do rozpoznania wniesionej przez
niego skargi kasacyjnej nie zawiera wywodu odpowiadającego wskazanym
powyżej wymogom. Z utrwalonego, powołanego powyżej orzecznictwa Sądu
Najwyższego dotyczącego istoty tzw. przedsądu wynika jednoznacznie, iż na
tym etapie postępowania ze skargi kasacyjnej rolą Sądu Najwyższego nie
jest poszukiwanie okoliczności przemawiających za przyjęciem skargi
3
kasacyjnej do rozpoznania w uzasadnieniu zarzutów przedmiotowej skargi.
Zakres kognicji Sądu Najwyższego wyznacza treść wniosku o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie. W braku powołania w
przedmiotowym uzasadnieniu stosownej argumentacji, przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania nie jest zasadne.
4. Mając powyższe na względzie Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia.