Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CNP 33/10
POSTANOWIENIE
Dnia 14 października 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa A. T., E. T., M. K. i W. K.
przeciwko M. P. i A. P.
o wydanie nieruchomości,
oraz z powództwa wzajemnego M. P. i A. P.
przeciwko A. T., E. T., M. K. oraz W. K.
o złożenie oświadczenia woli
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 października 2010 r.,
na skutek skargi pozwanych i powodów wzajemnych M. P. i A. P.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w N. z dnia 25 lutego 2010 r., sygn. akt III Ca (…),
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 25 lutego 2010 r. Sąd Okręgowy w N., rozpoznając sprawę z
powództwa A. T., E. T., M. K., W. K. przeciwko M. P. i A. P. o wydanie nieruchomości
oraz sprawę z powództwa wzajemnego M. P. i A. P. przeciwko A. T., E. T., M. K. i W. K.
o złożenie oświadczenia woli zmienił wyrok Sądu Rejonowego w Z. z dnia 23
października 2009 r. i nakazał pozwanym A. P. i M. P. wydanie powodom A. T., E. T., M.
K., W. K. część działki ewidencyjnej nr (...)/18 oznaczonej na mapie geodety B. H. z dnia
15 grudnia 2008 r. znak (...)/2008 numerem (...)/38 o pow. 0,0025 ha – położonej w K.
2
oraz nakazał pozwanym usunięcie ogrodzenia murowanego znajdującego się na tej
nieruchomości. W punkcie drugim wyroku Sąd Okręgowy nakazał pozwanym A. P. i M.
P. wydanie powodom M. K., W. K. część działki ewidencyjnej nr (...)/24 oznaczonej na
mapie geodety B. H. z dnia 15 grudnia 2008 r. znak (...)/2008 numerem (...)/40 o pow.
0,0016 ha – położonej w K. oraz nakazał pozwanym usunięcie ogrodzenia murowanego
znajdującego się na tej nieruchomości i w pozostałych punktach oddalił powództwo
wzajemne oraz oddalił także w pozostałym zakresie apelację powodów i pozwanych
wzajemnych.
Pozwani i powodowie wzajemni A. P. i M. P. wnieśli skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia od wyroku Sądu Okręgowego w N.
podnosząc w podstawach skargi zarzut naruszenia art. 231 k.c. przez niewłaściwą
wykładnię polegającą na przyjęciu, że w stosunku do obu spornych działek brak jest
rażącej dysproporcji pomiędzy wartością wzniesionych na działkach „innych urządzeń”,
a wartością zajętych na ten cel działek oraz na przyjęciu po stronie pozwanych i
powodów wzajemnych dobrej wiary w chwili wznoszenia ogrodzenia. Skarżący wskazali
także, że zaskarżone orzeczenie jest niezgodne z art. 231 k.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., odczytywanym łącznie z art. 4171
§ 2 k.c., skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje wtedy,
gdy przez wydanie prawomocnego wyroku niezgodnego z prawem stronie wyrządzona
została szkoda. Z tego powodu wśród tzw. konstrukcyjnych wymagań skargi
przewidziano obowiązek uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody (art. 4245
§ 1 pkt 4
k.p.c.), który oznacza złożenie przez skarżącego w skardze oświadczenia, że szkoda
wystąpiła – ze wskazaniem jej rodzaju i rozmiaru – oraz uwiarygodnienie tego
oświadczenia poprzez powoływanie i przedstawianie dowodów, w tym tzw. dowody
niedające pewności, oraz innych środków, nieuznawanych przez kodeks za dowody, np.
pisemne oświadczenia, surogaty dokumentów. Zawarte w art. 4241
§ 1 k.p.c.
sformułowanie „przez wydanie” oznacza, że między wydaniem zaskarżonego
orzeczenia a powstaniem szkody musi zachodzić normalny, adekwatny związek
przyczynowy, o którym mowa w art. 361 § 1 k.c. Brak związku przyczynowego skutkuje
niemożnością uznania, że szkoda została wyrządzona przez wydanie zaskarżonego
orzeczenia i sprawia, że skarga jest niedopuszczalna. Szkoda musi zatem być
spowodowana przez wydanie orzeczenia, a więc powinna zostać poniesiona później niż
w dacie wydania orzeczenia (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada
3
2005 r., II CNP 15/05, OSNC 2006, nr 9, poz. 153, z dnia 27 lipca 2006 r., II BP 11/06,
OSNP 2007, nr 15-16, poz. 223, z dnia 28 listopada 2006 r., III CNP 46/06, IC 2007, nr
12, s. 50, z dnia 25 maja 2007 r., III CNP 30/07, IC 2008, nr 12, s. 52).
Tymczasem skarżący we wniesionej skardze podnieśli zarzut naruszenia art. 231
k.c., co wskazuje, że kwestionują oni jedynie tę część wyroku, która dotyczy powództwa
wzajemnego, a więc żądania przeniesienia własności nieruchomości na podstawie art.
231 k.c. W tej sytuacji szkoda, na którą powołują się skarżący, związana z demontażem
murka i zalewaniem terenu nie pozostaje w związku przyczynowym z zaskarżonym
wyrokiem. Sąd drugiej instancji nakazał usunięcie ogrodzenia murowanego na skutek
rozpoznania powództwa głównego, tj. powództwa o wydanie nieruchomości na
podstawie art. 222 k.c. Skarżący nie przedstawili natomiast żadnych argumentów oraz
dowodów uprawdopodabniających doznanie szkody na skutek wydania wyroku w
zaskarżonej skargą części oddalającej powództwo wzajemne, a więc o przeniesienie
własności nieruchomości.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).

III CNP 33/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia