I CZ 80/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:07-11-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 80/10
POSTANOWIENIE
Dnia 29 października 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marian Kocon (przewodniczący)
SSN Marta Romańska
SSN Marek Sychowicz (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi S. S. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym
wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 15 października 2008 r., sygn. akt VI ACa (…),
wydanego
w sprawie z powództwa S. S.
przeciwko H. S.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 29 października
2010 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 13 stycznia 2010 r.,
sygn. akt VI ACa (…),
oddala zażalenie;
oddala wniosek adw. A. W. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej
udzielonej powódce w postępowaniu zażaleniowym.
Uzasadnienie
Powódka S. S. wniosła o wznowienie postępowania zakończonego
prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 15 października 2009 r., powołując
się m.in. na pozbawienie jej możności działania przed tym Sądem (art. 401 pkt 2 k.p.c.),
2
gdyż sprawę rozpoznano pod jej nieobecność, a nieobecność ta spowodowana była
chorobą, przy czym o terminie rozprawy nie została zawiadomiona.
Postanowieniem z dnia 13 stycznia 2010 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę.
Stwierdził w szczególności, że skarga nie została oparta na ustawowej podstawie,
albowiem nie stanowiło naruszenia przepisów prawa niezawiadomienie powódki o
terminie rozprawy w sytuacji, gdy była ona reprezentowana przez profesjonalnego
pełnomocnika, został on zawiadomiony o rozprawie i uczestniczył w niej.
W zażaleniu na wymienione postanowienie powódka zarzuciła naruszenie art.
410 § 1 w zw. z art. 401 pkt 2 k.p.c. przez błędne przyjęcie, że skarga o wznowienie
postępowania została oparta na podstawie, która faktycznie nie występuje oraz że w
zakresie badania podstaw wznowienia na posiedzeniu niejawnym mieści się również
merytoryczne badanie, czy podstawa wznowienia rzeczywiście istnieje. Wniosła o
uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Według art. 410 § 1 k.p.c. badaniem, które może być dokonane przez sąd na
posiedzeniu niejawnym, objęte jest, czy skarga o wznowienie postępowania wniesiona
została w przepisanym terminie, czy jest dopuszczalna i czy została oparta na
ustawowej podstawie. Trafnie Sąd Apelacyjny uznał, że stosownie do powołanego
przepisu skarga o wznowienie postępowania podlega odrzuceniu nie tylko wtedy, gdy
powołana w niej podstawa została sformułowana w sposób nieodpowiadajacy
ustawowemu określeniu podstawy wznowienia, ale także wówczas, gdy wskazane w
niej okoliczności zostały zakwalifikowane przez skarżącego jako ustawowa podstawa
wznowienia, jednakże w rzeczywistości podstawy tej nie wypełniają.
Z akt sprawy wynika, że powódka reprezentowana była przez adwokata, został
on zawiadomiony o rozprawie przed Sądem Apelacyjnym i uczestniczył w niej. Wbrew
twierdzeniu skarżącej Sąd nie zawiadomił powódki o terminie rozprawy. Działaniem
swoim Sąd nie naruszył przepisów prawa. W sytuacji, gdy strona jest reprezentowana
przez pełnomocnika, doręczenia pism sądowych, w tym zawiadomień o terminach
posiedzeń, dokonuje się temu pełnomocnikowi (art. 133 § 3 k.p.c.). Zasady tej nie
wyłącza okoliczność, że obok pisma sporządzonego przez jej pełnomocnika
zawierającego apelację od wyroku Sądu pierwszej instancji, powódka wniosła „osobistą
apelację”.
Podstawą wznowienia postępowania przewidzianą w art. 401 pkt 2 k.p.c. jest
pozbawienie możności działania spowodowane naruszeniem przepisów prawa.
3
Ponieważ niewzięcie przez powódkę udziału w rozprawie przed Sądem Apelacyjnym nie
było spowodowane naruszeniem przez ten Sąd przepisów prawa, nie może być mowy o
wystąpieniu tej podstawy wznowienia. Odrzucając na posiedzeniu niejawnym skargę o
wznowienie postępowania Sąd Apelacyjny nie naruszył przepisów wskazanych w
zażaleniu.
Z przytoczonych względów, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.,
zażalenie należało oddalić.
Oddaleniu podlega też wniosek pełnomocnika powódki adw. A. W. o przyznanie
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powódce w postępowaniu
zażaleniowym. Ze złożonego w postępowaniu zażaleniowym pełnomocnictwa wynika,
że adw. A. W. jest (stał się) pełnomocnikiem powódki z wyboru. Koszty nieopłaconej
pomocy prawnej udzielonej stronie przez adwokata ponosi zaś Skarb Państwa tylko
wówczas, gdy adwokat ustanowiony został z urzędu (§ 1 pkt 3 i § 19-21 rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
POSTANOWIENIE
Dnia 29 października 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marian Kocon (przewodniczący)
SSN Marta Romańska
SSN Marek Sychowicz (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi S. S. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym
wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 15 października 2008 r., sygn. akt VI ACa (…),
wydanego
w sprawie z powództwa S. S.
przeciwko H. S.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 29 października
2010 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 13 stycznia 2010 r.,
sygn. akt VI ACa (…),
oddala zażalenie;
oddala wniosek adw. A. W. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej
udzielonej powódce w postępowaniu zażaleniowym.
Uzasadnienie
Powódka S. S. wniosła o wznowienie postępowania zakończonego
prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 15 października 2009 r., powołując
się m.in. na pozbawienie jej możności działania przed tym Sądem (art. 401 pkt 2 k.p.c.),
2
gdyż sprawę rozpoznano pod jej nieobecność, a nieobecność ta spowodowana była
chorobą, przy czym o terminie rozprawy nie została zawiadomiona.
Postanowieniem z dnia 13 stycznia 2010 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę.
Stwierdził w szczególności, że skarga nie została oparta na ustawowej podstawie,
albowiem nie stanowiło naruszenia przepisów prawa niezawiadomienie powódki o
terminie rozprawy w sytuacji, gdy była ona reprezentowana przez profesjonalnego
pełnomocnika, został on zawiadomiony o rozprawie i uczestniczył w niej.
W zażaleniu na wymienione postanowienie powódka zarzuciła naruszenie art.
410 § 1 w zw. z art. 401 pkt 2 k.p.c. przez błędne przyjęcie, że skarga o wznowienie
postępowania została oparta na podstawie, która faktycznie nie występuje oraz że w
zakresie badania podstaw wznowienia na posiedzeniu niejawnym mieści się również
merytoryczne badanie, czy podstawa wznowienia rzeczywiście istnieje. Wniosła o
uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Według art. 410 § 1 k.p.c. badaniem, które może być dokonane przez sąd na
posiedzeniu niejawnym, objęte jest, czy skarga o wznowienie postępowania wniesiona
została w przepisanym terminie, czy jest dopuszczalna i czy została oparta na
ustawowej podstawie. Trafnie Sąd Apelacyjny uznał, że stosownie do powołanego
przepisu skarga o wznowienie postępowania podlega odrzuceniu nie tylko wtedy, gdy
powołana w niej podstawa została sformułowana w sposób nieodpowiadajacy
ustawowemu określeniu podstawy wznowienia, ale także wówczas, gdy wskazane w
niej okoliczności zostały zakwalifikowane przez skarżącego jako ustawowa podstawa
wznowienia, jednakże w rzeczywistości podstawy tej nie wypełniają.
Z akt sprawy wynika, że powódka reprezentowana była przez adwokata, został
on zawiadomiony o rozprawie przed Sądem Apelacyjnym i uczestniczył w niej. Wbrew
twierdzeniu skarżącej Sąd nie zawiadomił powódki o terminie rozprawy. Działaniem
swoim Sąd nie naruszył przepisów prawa. W sytuacji, gdy strona jest reprezentowana
przez pełnomocnika, doręczenia pism sądowych, w tym zawiadomień o terminach
posiedzeń, dokonuje się temu pełnomocnikowi (art. 133 § 3 k.p.c.). Zasady tej nie
wyłącza okoliczność, że obok pisma sporządzonego przez jej pełnomocnika
zawierającego apelację od wyroku Sądu pierwszej instancji, powódka wniosła „osobistą
apelację”.
Podstawą wznowienia postępowania przewidzianą w art. 401 pkt 2 k.p.c. jest
pozbawienie możności działania spowodowane naruszeniem przepisów prawa.
3
Ponieważ niewzięcie przez powódkę udziału w rozprawie przed Sądem Apelacyjnym nie
było spowodowane naruszeniem przez ten Sąd przepisów prawa, nie może być mowy o
wystąpieniu tej podstawy wznowienia. Odrzucając na posiedzeniu niejawnym skargę o
wznowienie postępowania Sąd Apelacyjny nie naruszył przepisów wskazanych w
zażaleniu.
Z przytoczonych względów, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.,
zażalenie należało oddalić.
Oddaleniu podlega też wniosek pełnomocnika powódki adw. A. W. o przyznanie
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powódce w postępowaniu
zażaleniowym. Ze złożonego w postępowaniu zażaleniowym pełnomocnictwa wynika,
że adw. A. W. jest (stał się) pełnomocnikiem powódki z wyboru. Koszty nieopłaconej
pomocy prawnej udzielonej stronie przez adwokata ponosi zaś Skarb Państwa tylko
wówczas, gdy adwokat ustanowiony został z urzędu (§ 1 pkt 3 i § 19-21 rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).