I CZ 112/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:25-11-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 112/10
POSTANOWIENIE
Dnia 5 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z powództwa Gminy P.
przeciwko "O.(...)" Spółce z o.o. w Ł.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 5 listopada 2010 r.,
zażalenia strony powodowej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 21 stycznia 2010 r., sygn. akt VI ACa (…),
oddala zażalenie i zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanej Spółki kwotę
3.600 zł (trzy tysiące sześćset) tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił apelację powoda - Gminy
P. od wyroku Sądu Okręgowego w W., oddalającego powództwo o zapłatę kwoty
325 000 zł, skierowane przeciwko pozwanemu „O.(...)” Sp. z o.o. w Ł., z powodu
nieuzupełnienia braku należytego umocowania pełnomocnika do jej wniesienia oraz
niesprecyzowania w zakreślonym terminie zakresu zaskarżenia.
W zażaleniu powód, wnosząc o uchylenie postanowienia i przekazanie sprawy do
ponownego rozpoznania, zarzucił naruszenie art. 59 k.c., art. 65 § 1 k.c. oraz art. 370 i
373 k.p.c. Podniósł, że brak nienależytego umocowania został przez niego uzupełniony
w terminie, a jedynie na skutek oczywistej omyłki przedłożone pełnomocnictwo
zawierało umocowanie pełnomocnika do zastępowania powoda przed Sądem
2
Okręgowym. Skarżący nie zgodził się również ze stanowiskiem Sądu Apelacyjnego, że
apelacja podlegała odrzuceniu z powodu niewykonania zarządzenia o sprecyzowaniu
zakresu zaskarżenia. Wskazał, że w apelacji ponownie omyłkowo wskazano w tym
zakresie kwotę 235.000 zł, zamiast 325.000 zł, ale z treści apelacji wynika, iż powód
zaskarżył wyrok w całości.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zasadnie przyjął Sąd Apelacyjny, że wobec nieuzupełnienia braku apelacji
powoda, polegającego na niedołączeniu pełnomocnictwa upoważniającego
pełnomocnika, który ją wniósł, do reprezentowania powoda przed Sądem Apelacyjnym,
apelacja podlegał odrzuceniu na podstawie art. 373 w zw. z art. 370 k.p.c. Wezwany do
uzupełnienia tego braku, zarządzeniem z dnia 17 kwietnia 2009 r. pełnomocnik powoda
w osobie radcy prawnego zarządzenia nie wykonał, przedkładając w zakreślonym
terminie pełnomocnictwo zawierające umocowanie do zastępowania powoda przed
Sądem Okręgowym. Takie wskazanie zakresu umocowania pełnomocnika, oczywiście
niezgodne z wezwaniem sądu, nie może być zakwalifikowane jako oczywista
niedokładność, która nie stałaby na przeszkodzie nadaniu biegu apelacji.
Podzielić w związku z tym należy ocenę Sądu Apelacyjnego odnośnie do
bezzasadności nadania w tej sytuacji biegu apelacji powoda przez Sąd Okręgowy oraz o
bezskuteczności ponownego wezwania powoda do uzupełnienia tego samego braku
apelacji przez Przewodniczącego Sądu Apelacyjnego, które nie mogło doprowadzić do
jego uzupełnienia.
Już sama ta przyczyna była wystarczająca do odrzucenia apelacji powoda,
niezależnie od tego czy, jak twierdzi powód w zażaleniu, uzupełnił on drugi brak apelacji
w postaci niesprecyzowania wartości przedmiotu objętego nią zaskarżenia.
Kierując się powyższym Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39814
k.p.c. w zw. z
art. 3941
§ 3 k.p.c., oddalił zażalenie oraz orzekł o kosztach postępowania stosownie do
art. 98 § 1 i 3, w zw. z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 5 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z powództwa Gminy P.
przeciwko "O.(...)" Spółce z o.o. w Ł.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 5 listopada 2010 r.,
zażalenia strony powodowej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 21 stycznia 2010 r., sygn. akt VI ACa (…),
oddala zażalenie i zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanej Spółki kwotę
3.600 zł (trzy tysiące sześćset) tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił apelację powoda - Gminy
P. od wyroku Sądu Okręgowego w W., oddalającego powództwo o zapłatę kwoty
325 000 zł, skierowane przeciwko pozwanemu „O.(...)” Sp. z o.o. w Ł., z powodu
nieuzupełnienia braku należytego umocowania pełnomocnika do jej wniesienia oraz
niesprecyzowania w zakreślonym terminie zakresu zaskarżenia.
W zażaleniu powód, wnosząc o uchylenie postanowienia i przekazanie sprawy do
ponownego rozpoznania, zarzucił naruszenie art. 59 k.c., art. 65 § 1 k.c. oraz art. 370 i
373 k.p.c. Podniósł, że brak nienależytego umocowania został przez niego uzupełniony
w terminie, a jedynie na skutek oczywistej omyłki przedłożone pełnomocnictwo
zawierało umocowanie pełnomocnika do zastępowania powoda przed Sądem
2
Okręgowym. Skarżący nie zgodził się również ze stanowiskiem Sądu Apelacyjnego, że
apelacja podlegała odrzuceniu z powodu niewykonania zarządzenia o sprecyzowaniu
zakresu zaskarżenia. Wskazał, że w apelacji ponownie omyłkowo wskazano w tym
zakresie kwotę 235.000 zł, zamiast 325.000 zł, ale z treści apelacji wynika, iż powód
zaskarżył wyrok w całości.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zasadnie przyjął Sąd Apelacyjny, że wobec nieuzupełnienia braku apelacji
powoda, polegającego na niedołączeniu pełnomocnictwa upoważniającego
pełnomocnika, który ją wniósł, do reprezentowania powoda przed Sądem Apelacyjnym,
apelacja podlegał odrzuceniu na podstawie art. 373 w zw. z art. 370 k.p.c. Wezwany do
uzupełnienia tego braku, zarządzeniem z dnia 17 kwietnia 2009 r. pełnomocnik powoda
w osobie radcy prawnego zarządzenia nie wykonał, przedkładając w zakreślonym
terminie pełnomocnictwo zawierające umocowanie do zastępowania powoda przed
Sądem Okręgowym. Takie wskazanie zakresu umocowania pełnomocnika, oczywiście
niezgodne z wezwaniem sądu, nie może być zakwalifikowane jako oczywista
niedokładność, która nie stałaby na przeszkodzie nadaniu biegu apelacji.
Podzielić w związku z tym należy ocenę Sądu Apelacyjnego odnośnie do
bezzasadności nadania w tej sytuacji biegu apelacji powoda przez Sąd Okręgowy oraz o
bezskuteczności ponownego wezwania powoda do uzupełnienia tego samego braku
apelacji przez Przewodniczącego Sądu Apelacyjnego, które nie mogło doprowadzić do
jego uzupełnienia.
Już sama ta przyczyna była wystarczająca do odrzucenia apelacji powoda,
niezależnie od tego czy, jak twierdzi powód w zażaleniu, uzupełnił on drugi brak apelacji
w postaci niesprecyzowania wartości przedmiotu objętego nią zaskarżenia.
Kierując się powyższym Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39814
k.p.c. w zw. z
art. 3941
§ 3 k.p.c., oddalił zażalenie oraz orzekł o kosztach postępowania stosownie do
art. 98 § 1 i 3, w zw. z art. 391 § 1 i art. 39821
k.p.c.