Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 68/10
POSTANOWIENIE
Dnia 9 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 9 listopada 2010 r.,
skargi W. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w G. z dnia 18 lipca 2008 r., sygn. akt V Ca (…), wydanego
w sprawie z powództwa W. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi Wojewódzkiemu w G.
o zapłatę,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
W związku ze skargą powoda W. K. o stwierdzenie niezgodności z prawem
postanowienia Sądu Okręgowego w G. z dnia 18 lipca 2008 r. o uchyleniu
postanowienia Sądu Rejonowego w G. z dnia 7 kwietnia o przywróceniu powodowi
terminu do złożenia apelacji oraz odrzuceniu apelacji powoda od wyroku Sądu
Rejonowego w G. z dnia 9 listopada 2007 r. należy zważyć co następuje.
Skarga o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem w części określającej
jej istotę (jej treść), w której należy wykazać, że spełnia warunki przewidziane w art.
4245
§ 1 pkt 1 – 6 k.p.c., powinna zawierać między innymi uprawdopodobnienie
wyrządzenia szkody spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy
(art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.). Temu wymaganiu skarżący nie sprostał.
2
Powód, przedstawiając w uzasadnieniu skargi szkodę, którą jego zdaniem
wyrządziło zaskarżone orzeczenie, wskazał na kwotę 1 067 zł, której dochodził przed
Sądem pierwszej instancji oraz kwotę 180 zł zasądzonych przez Sąd pierwszej instancji
od niego na rzecz pozwanego kosztów zastępstwa procesowego, a także koszty
sądowe, które poniósł w trakcie postępowania.
Koszty sądowe nie są szkodą spowodowaną przez wydanie zaskarżonego
orzeczenia, zostały bowiem poniesione przed jego wydaniem. Ich poniesienie nie było
zatem następstwem wydania zaskarżonego postanowienia (por. postanowienie SN z
dnia 4 lipca 2006 r., V CNP 86/06, OSNC 2007, nr 3, poz. 47).
Nie stanowi uprawdopodobnienia szkody, także wskazanie kwoty niezasądzonej
na rzecz powoda przez Sąd pierwszej instancji. Ewentualne zasądzenie tej należności
zależało bowiem od zasadności wniesionej przez powoda apelacji od wyroku Sądu
pierwszej instancji oddalającego powództwo. Oceny tej zasadności Sąd Najwyższy nie
może dokonać w sprawie o stwierdzenie niezgodności z prawem postanowienia o
odrzuceniu apelacji. Wyrok oddalający powództwo nie został bowiem zaskarżony, jako
prawomocny korzysta z powagi rzeczy osądzonej (art. 365 i 366 k.p.c.) i nie może
podlegać jakiejkolwiek weryfikacji. (por. postanowienia SN: z dnia 26 kwietnia 2006 r., V
CNP 79/05, niepubl. oraz z dnia 4 lipca 2006 r., V CNP 86/06, OSNC 2007, nr 3, poz.
47). Z tego samego względu nie można również uznać, że przez wydanie zaskarżonego
postanowienia strona poniosła szkodę w kwocie zasądzonych od niej na rzecz
przeciwnika procesowego kosztów postępowania przed Sądem pierwszej instancji.
Z przytoczonych względów, na podstawie art. 4248
§ 1 w zw. z art. 4241
§ 1 k.p.c.
w brzmieniu obowiązującym przed dniem 25 września 2010 r., Sąd Najwyższy orzekł jak
w sentencji.

II CNP 68/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia