Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CNP 42/10
POSTANOWIENIE
Dnia 9 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Dończyk
w sprawie z powództwa Firmy Handlowej „E.(...)” Spółki z o.o. w C.
przeciwko R. S., M. P. i K. W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 9 listopada 2010 r.,
skargi pozwanego R. S. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w Ś. z dnia 18 marca 2008 r., sygn. akt VI Ga (…) [WSC (…)],
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 18 marca 2008 r. Sąd Okręgowy w Ś. zmienił zaskarżony wyrok
w ten sposób, że zasądził solidarnie od M. P. i R. S. na rzecz powódki kwotę 72.925,89
złotych i oddalił dalej idące powództwo w stosunku od pozwanych, oddalił apelację
powoda oraz oddalił apelację pozwanego M. P.
Od powyższego wyroku skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia wniósł pozwany R. S.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Według art. 4241
§ 1 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia przysługuje wówczas, gdy przez jego wydanie stronie została
wyrządzona szkoda. Przepis art. 4245
§ 1 k.p.c. określa wymagania konstrukcyjne skargi
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Wśród tych
2
wymagań mieści się uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez
wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.). Wymaganie
uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody polega na przedstawieniu wyodrębnionego
wywodu przekonującego, że szkoda została wyrządzona oraz określającego czas jej
powstania, postać i związek przyczynowy z wydaniem orzeczenia niezgodnego z
prawem (por. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP
38/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 141, z dnia 11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05, OSNC
2006, nr 1, poz. 16, z dnia 23 września 2005 r., III CNP 5/05, nie publ., z dnia 22
listopada 2005 r., I CNP 19/05, nie publ.).
Skarga wniesiona przez pozwanego nie wskazuje wysokości szkody wyrządzonej
wydaniem zaskarżonego wyroku, jej rodzaju ani czasu powstania. Skarżący – w punkcie
IV skargi – ograniczył się do stwierdzenia, że zaskarżone orzeczenie spowodowało
wyrządzenie szkody pozwanemu poprzez wszczęcie i ciągłe prowadzenie przeciwko
niemu przez komornika postępowania egzekucyjnego w oparciu o zaskarżony wyrok.
Nie wiadomo więc, czy pozwany poniósł jakąkolwiek szkodę wskutek wszczęcia
postępowania egzekucyjnego na podstawie zaskarżonego skargą wyroku. Z
uzasadnienia skargi nie wynika bowiem, czy i w jakim zakresie egzekucja okazała się
skuteczna. Należy mieć na względzie, że w chwili wniesienia skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia szkoda musi już istnieć. Nie
wystarczy sama obawa jej wyrządzenia w przyszłości. Brak uprawdopodobnienia
wyrządzenia szkody przesądza o istnieniu braku konstrukcyjnego skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego wyroku przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 4
k.p.c. Brak powyższego elementu konstrukcyjnego skargi skutkuje koniecznością jej
odrzucenia, na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c., bez wzywania do jej uzupełnienia.

V CNP 42/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia