Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CNP 38/10
POSTANOWIENIE
Dnia 3 grudnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z wniosku W. P.
przy uczestnictwie A. H., A. P., R. H., E. P., B. P.-K. i K. P.
o dział spadku i zniesienie współwłasności,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 3 grudnia 2010 r.,
na skutek skargi wnioskodawczyni
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w K. z dnia 16 kwietnia 2008 r., sygn.
akt II Ca (…),
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Wniesiona przez wnioskodawczynię skarga o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w K. z dnia 16 kwietnia
2008 r. pozbawiona jest niektórych spośród niezbędnych elementów tej skargi
wymienionych w art. 4245
§ 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Skarżąca nie
uprawdopodobniła wyrządzenia jej szkody spowodowanej wydaniem orzeczenia,
którego skarga dotyczy. Za spełnienie tego wymogu nie można uznać stwierdzeń, że
wyrządzona szkoda ma postać zaniżenia udziału należnego Wnioskodawczyni w działce
oraz braku wyrzeczenia w zakresie pomieszczenia sanitariatu.
Wymóg uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody przewidziany w art. 4245
§ 1
pkt 4 k.p.c. wymaga wskazania jej rodzaju i rozmiaru oraz czasu powstania, a także
2
przedstawienia dowodów uwiarygodniających to oświadczenie. Samo twierdzenie o
zaistnieniu szkody nie jest wystarczające do uznania spełnienia wymagania określonego
w tym przepisie (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2005 r., III
CNP 5/05; z dnia 26 stycznia 2006 r., V CNP 98/05; z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP
38/05, OSNC 2006 r., nr 7-8, poz. 141; z dnia 9 lutego 2006 r., IV CNP 42/05; z dnia 15
lutego 2006 r., IV CNP 7/05).
Ponadto nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.,
ponieważ skarżąca ograniczyła się tylko do stwierdzenia, że postanowienie nie podlega
zaskarżeniu skargą kasacyjną wobec utraty przez nią gravamen do wniesienia tej
skargi. Takie sformułowanie nie jest równoznaczne ze spełnieniem wymogu
przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. (por. postanowienie SN z dnia 17 sierpnia
2005 r., I CNP 5/05, OSNC 2006 r., nr 1, poz. 17). Jego spełnienie polega na zawarciu
w skardze wyodrębnionej jurydycznie argumentacji dowodzącej w sposób wyczerpujący
i niebudzący wątpliwości, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia także w drodze
innych środków prawnych, np. skargi o wznowienie postępowania, nie było i nie jest
możliwe (por. postanowienie SN z dnia 19 stycznia 2006 r., II CNP 2/06, OSNC 2006 r.,
nr 6, poz. 112; postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006
r., nr 7-8, poz. 140).
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji, na podstawie art.
4248
§ 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.