Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CNP 92/10
POSTANOWIENIE
Dnia 13 stycznia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie skargi J. Z. o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego
z dnia 9 kwietnia 2009 r., wydanego w sprawie
z powództwa J. Z.
przeciwko J. W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 stycznia 2011 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Nakazem zapłaty z dnia 28 marca 2008 r. wydanym w postępowaniu
upominawczym Sąd Rejonowy nakazał pozwanemu J. W., aby zapłacił powodowi
J. Z. kwotę 24 500 zł z ustawowymi odsetkami.
Pismo J. W. z dnia 19 czerwca 2008 r. Sąd Rejonowy uznał za skutecznie
wniesiony sprzeciw od nakazu zapłaty co do kwoty powyżej 5 200 zł.
Wyrokiem z dnia 9 kwietnia 2009 r. Sąd Rejonowy zasądził od J. W. na rzecz
J. Z. 4 300 zł z ustawowymi odsetkami od kwoty 9 500 zł od dnia 16 lutego 2008 r.;
w pozostały zakresie powództwo oddalił. Wyrok ten uprawomocnił się.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem tego wyroku J. Z. zarzucił
mu niezgodność z art. 5 k.c. w związku z art. 333 § 1 pkt 2 k.c. oraz niezgodność z
art. 207 i 504 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga J. Z. dotyczy prawomocnego wyroku sądu pierwszej instancji.
Stwierdzenia niezgodności z prawem prawomocnego wyroku sądu pierwszej
instancji można żądać tylko w wyjątkowych wypadkach określonych w art. 4241
§ 2
k.p.c. Według tego przepisu, gdy niezgodność z prawem wynika z naruszenia
podstawowych zasad porządku prawnego lub konstytucyjnych wolności albo praw
człowieka i obywatela, można także żądać stwierdzenia niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku sądu pierwszej lub drugiej instancji kończącego
postępowanie w sprawie, jeżeli strona nie skorzystała z przysługujących jej
środków prawnych, chyba że jest możliwa zmiana lub uchylenie wyroku w drodze
innych przysługujących stronie środków prawnych.
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia powinna m.in. zawierać wykazanie, że
wzruszenie zaskarżonego wyroku w drodze innych środków prawnych nie było i nie
jest możliwe, a ponadto - gdy skargę wniesiono, stosując art. 4241
§ 2 - że
występuje wyjątkowy wypadek uzasadniający wniesienie skargi (por. postanowienie
Sądu Najwyższego z dnia 10 sierpnia 2010 r., II CNP 38/10, LEX nr 603890).
Skarżąc prawomocny wyrok Sądu Rejonowego z dnia 9 kwietnia 2009 r. na
podstawie przepisów art. 4241
- 42412
k.p.c., J. Z. powinien więc wykazać
3
wystąpienie uzasadniającego to wyjątkowego wypadku, określonego w art. 4241
§ 2
k.p.c. Jego skarga nie spełnia jednak tego wymagania. Brak w niej nawet próby
sprostania temu wymaganiu.
Według art. 4248
§ 1 k.p.c. skarga, która nie spełnia wymagań określonych
w art. 4245
§1 k.p.c., podlega odrzuceniu przez Sąd Najwyższy.
Ze względu na niespełnienie przesłanki określonej w art. 4245
§ 1 pkt 5
w związku z art. 4241
§ 2 k.p.c. należało więc skargę J. Z. na podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c. odrzucić.

I CNP 92/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia