Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 kwietnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku

V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Elżbieta Krupińska

Protokolant: Irena Prochowicz

po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2013 roku w Białymstoku

sprawy D. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w B.

o ustalenie wartości kapitału początkowego

na skutek odwołania D. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 13 listopada 2012 roku

Nr (...)-2010

- oddala odwołanie -

Sygn. akt V U 2165/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 listopada 2012 roku wydaną w oparciu o przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r., Nr 153, poz. 1227 ze zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. ustalił dla D. B. wartość kapitału początkowego na dzień 01 stycznia 1999 roku w kwocie 98.359,58 zł. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 01 stycznia 1989 do 31 grudnia 1998 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego ustalono na 158,23 %, przy czym uwzględniono 11 lat, 2 miesiące i 24 dni okresów składkowych oraz 4 lata, 11 miesięcy i 12 dni okresów nieskładkowych. Do ustalenia wartości kapitału początkowego Zakład nie uwzględnił zaś okresu od 23 grudnia 1987 roku do 19 stycznia 1988 roku, ponieważ D. B. po odbyciu zasadniczej służby wojskowej podjął zatrudnienie w dniu 19 stycznia 1988 roku.

Odwołanie od decyzji wniósł D. B. podnosząc, iż stan faktyczny ustalony przez Zakład nie odpowiada prawdziwemu stanowi rzeczy. Nie odbywał on bowiem zasadniczej służby wojskowej, lecz obowiązkowe przeszkolenie wojskowe absolwentów szkół wyższych SPR. Przeszkolenie to nie spowodowało przerwy w zatrudnieniu, bowiem zgodnie ze świadectwem pracy w okresie od 01.09.1986 roku do 31.07.1990 roku odwołujący pozostawał w stosunku pracy w (...). Nie wiadomo zatem, na jakiej podstawie Zakład przyjął, że w tym okresie nastąpiła przerwa w zatrudnieniu. Stosownie do art. 121 ustawy z dnia 21 listopada 1967 roku o powszechnym obowiązku obrony RP, podjęcie zatrudnienia z okresie 30 dni od dnia zwolnienia ze służby wojskowej powoduje zachowanie wszystkich uprawnień wynikających z kodeksu pracy i przepisów szczególnych. Odwołujący wskazał, iż w jego sprawie podjęcie zatrudnienia nastąpiło w okresie określonym dyspozycją wspomnianego przepisu, zatem pominięty przez Zakład okres winien być zaliczony do okresów składkowych.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS podtrzymał swoje stanowisko w sprawie wnosząc o oddalenie odwołania i wskazując, że po odbyciu zasadniczej służby wojskowej trwającej od 05.01.1987 roku do 22.12.1987 roku odwołujący podjął zatrudnienie jako aplikant (...)od 20.01.1988 roku, co zostało potwierdzone pismem (...)z dnia 17 grudnia 2012 roku.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ustalenie wartości kapitału początkowego następuje poprzez obliczenie hipotetycznej emerytury, jaką ubezpieczony otrzymałby w dniu 01 stycznia 1999 r., a następnie pomnożenie kwoty tej emerytury przez średnie dalsze trwanie życia osób w wieku 62 lat, ustalone na dzień 01 stycznia 1999 r. Wysokość kwoty kapitału początkowego zależy od udowodnionych okresów składkowych i nieskładkowych przebytych przed 01 stycznia 1999 r. Okresy składkowe liczone są po 1,3% podstawy wymiaru za każdy rok okresów składkowych, a okresy nieskładkowy po 0,7% podstawy wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych, przy czym w obu wypadkach uwzględnia się pełne miesiące, podstawy wymiaru, która może być ustalona między innymi z kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez wnioskodawcę z okresu od 01 stycznia 1980 r. do 31 grudnia 1998 r., z 20 lat kalendarzowych, dowolnie wybranych przez wnioskodawcę z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.

Do podstawy wymiaru mogą być brane tylko te składniki wynagrodzenia, które stanowiły podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. Przy ustalaniu, czy istniał obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie społeczne od określonych składników wynagrodzenia, stosuje się przepisy obowiązujące w okresie, z którego wynagrodzenie jest uwzględniane w podstawie wymiaru, współczynnika proporcjonalnego do wieku oraz stażu ubezpieczonego (okresów składkowych i nieskładkowych), osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 r., ustalonego według wzoru. Do obliczenia kapitału początkowego, należy przedłożyć dowody potwierdzające przebyte okresy składkowe i nieskładkowe, między innymi świadectwa pracy, legitymację ubezpieczeniową zawierająca wpis o okresie zatrudnienia itp.

Wnioskiem z dnia 02 czerwca 2010 roku D. B. wystąpił o ustalenie kapitału początkowego, przedkładając wymagane dokumenty, w tym świadectwo pracy potwierdzające zatrudnienie w (...). Bezspornym jest, iż zatrudnienie to trwało w okresie od 01 września 1986 roku do dnia 31 lipca 1990 roku, przy czym od dnia 01 września 1986 roku do dnia 30 czerwca 1989 roku odwołujący zajmował stanowisko aplikanta, zaś od 01 lipca 1989 roku do dnia 31 lipca 1990 roku – stanowiska asesora. Poza wszelkim sporem pozostaje też fakt, iż w okresie od 05 stycznia 1987 roku do dnia 22 grudnia 1987 roku odwołujący odbywał obowiązkowe przeszkolenie wojskowe, przy czym nie kwestionował on też przywoływanego przez organ rentowy pisma (...)z dnia 17 grudnia 2012 roku, zgodnie z którym po przeszkoleniu tym odwołujący podjął zatrudnienie w dniu 20 stycznia 1988 roku.

Mając zatem na uwadze, iż spornym pozostaje okres pomiędzy zakończeniem przez odwołującego przeszkolenia wojskowego, a podjęciem przez niego zatrudnienia, tj. okres od dnia 23 grudnia 1987 roku i 12 stycznia 1988 roku, należy zauważyć, że zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 z późn. zm.) za okresy składkowe uważa się okresy czynnej służby wojskowej w Wojsku Polskim lub okresy równorzędne albo okresy zastępczych form tej służby. Natomiast w myśl art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 21.11.1967 roku o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 44, poz. 220 z późn. zm.), pracownikowi, który w ciągu trzydziestu dni od dnia zwolnienia z czynnej służby wojskowej podjął pracę u pracodawcy, u którego był zatrudniony w dniu powołania do tej służby, czas odbywania służby wojskowej wlicza się do okresu zatrudnienia u tego pracodawcy w zakresie wszystkich uprawnień wynikających ze stosunku pracy.

Odnosząc treść cytowanych wyżej regulacji do niniejszej sprawy należy w ocenie Sądu stwierdzić, że wspomniany wyżej art. 120 ust. 1 ustawy o powszechnym obowiązku obrony RP nie stanowi podstawy prawnej do zaliczenia okresu przerwy między ukończeniem służby wojskowej, a ponownym podjęciem pracy jako okresu składkowego w myśl przepisów ubezpieczeniowych. Pogląd ten został wyrażony w wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 20 października 2005 roku, /sygn. III AUa 1336/04, Lex nr 175549/, a także w wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 18 marca 2003 roku /sygn. I AUa 3709/02, Lex nr 448505/ zaś Sąd rozpoznający niniejszą sprawę podziela go w całości. Istotnie bowiem nie sposób pominąć, że „przepis ten określa uprawnienia pracownika kończącego odbywanie czynnej służby wojskowej i jednocześnie obowiązki zakładu pracy w zakresie stosunku pracy, mianowicie, po pierwsze, zakład pracy zatrudniający w momencie zakończenia służby wojskowej ma obowiązek zatrudnić takiego pracownika, po drugie, zatrudnienie winno być na stanowisku uprzednio zajmowanym lub równorzędnym pod względem rodzaju pracy i wynagrodzenia, po trzecie, okres zasadniczej służby wojskowej wlicza się do wszelkich uprawnień związanych z tym zatrudnieniem (dodatek stażowy, nagrody jubileuszowe itp.) i jedynym warunkiem koniecznym dla zachowania tych uprawnień jest fakt zgłoszenia powrotu do pracy w ciągu 30 dni od zwolnienia ze służby (art. 106). Termin 30 dni wymieniony w obu przepisach jest więc terminem nieprzekraczalnym, w którym pracownik ma wyrazić wolę powrotu do pracy, ale nie może być zaliczony jako okres składkowy, bądź nieskładkowy, a to z tej przyczyny, że brak jest w dyspozycji ww. przepisu jakichkolwiek szczególnych uregulowań w tym zakresie. Wręcz odwrotnie, przepis ten mówi wprost o zaliczeniu do uprawnień wynikających ze stosunku pracy jedynie okresu odbywania czynnej służby wojskowej”. Okres ten bezsprzecznie zaś został wliczony odwołującemu jako okres składkowy. Co więcej, także cytowany wyżej art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS wyraźnie stanowi, że do okresów składkowych można zaliczyć, wyłącznie okres czynnej służby wojskowej, a nie sporny okres przerwy. Tym samym zdaniem Sądu nie było podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji organu rentowego zgodnie z żądaniem odwołującego.

W tym stanie rzeczy, mając na uwadze powyższe, na mocy art. 477 ¹⁴ § 1 kpc orzeczono jak w sentencji.