Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 32/11
POSTANOWIENIE
Dnia 29 kwietnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Wojciech Katner (przewodniczący)
SSN Marta Romańska (sprawozdawca)
SSN Bogumiła Ustjanicz
w sprawie ze skargi R. S.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Okręgowego w W. z dnia 24 października 2003 r.,
w sprawie z powództwa małol. M. G. reprezentowanego
przez matkę I. G.
przeciwko R. S.
o ustalenie ojcostwa i alimenty,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 kwietnia 2011 r.,
zażalenia pozwanego na postanowienie
Sądu Okręgowego w W.
z dnia 6 września 2010 r.,
1) oddala zażalenie;
2) przyznaje od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego na
rzecz adwokata B. P. kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł wraz
z należnym podatkiem od towarów i usług tytułem
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
skarżącemu z urzędu w postępowaniu zażaleniowym.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z 6 września 2010 r. Sąd Okręgowy w W. odrzucił skargę
R. S. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem
tego Sądu z 24 października 2003 r., sygn. Akt […]. Sąd wskazał, że w sprawie nie
występują wskazane w skardze podstawy wznowienia postępowania, o których
mowa w art. 403 § 1 pkt 2 i art. 404 k.p.c. W zażaleniu na postanowienie z 6
września 2010 r. skarżący wniósł o jego uchylenie lub zmianę z powodu braku
odniesienia się przez Sąd Okręgowy do wymienionej przez skarżącego podstawy
wznowienia postępowania wskazanej w art. 403 § 2 k.p.c. oraz o zasądzenie
kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne.
W pismach z 18 marca 2008 r. (k. 2) i 13 października 2008 r. (k. 55) jako
podstawę wznowienia postępowania skarżący powołał okoliczności wymienione
w art. 403 § 1 pkt 2 oraz art. 404 k.p.c. Następnie, w piśmie wniesionym
29 października 2008 r. (k. 70) skarżący uzupełnił te podstawy o przesłankę
wznowienia wskazaną w art. 403 § 2 k.p.c., co stwierdził także jego pełnomocnik na
posiedzeniu 24 września 2009 r. (k. 109). W zażaleniu trafnie zauważono, że Sąd
Okręgowy pominął tę ostatnią podstawę wznowienia, nie wypowiadając się
w przedmiocie jej wystąpienia w sprawie. Należy jednak zauważyć, że skarżący
ograniczył się jedynie do oznaczenia tej podstawy, przez numeryczne wskazanie
przepisu kodeksu postępowania cywilnego, nie przedstawiając jakiegokolwiek
uzasadnienia świadczącego o jej występowaniu w sprawie i zasadności. Przyczyn
powołania się na tę podstawę skarżący nie wyjaśnił także do protokołu posiedzenia
3 listopada 2008 r., stwierdzając, że „nie potrafi wskazać przyczyny na podstawie
jakiej wnosi o wznowienie postępowania”, a następnie jedyne oświadczając
ogólnie, że skargę o wznowienie uzasadnia fakt, że postępowanie „nie było zgodne
z kodeksem, świadkowie zrobili ze mnie złodzieja i bandytę” (k. 73).
Brak argumentacji w zakresie tej przesłanki stanowi naruszenie art. 409
k.p.c., zgodnie z którym skarżący zobowiązany jest do uzasadnienia wskazanych
przez siebie podstaw wznowienia postępowania. Na podstawie art. 410 k.p.c.
3
skarga w tym zakresie podlegała więc odrzuceniu, a tym samym zaskarżone
orzeczenie, mimo niepełnej argumentacji przedstawionej w jego uzasadnieniu,
odpowiada prawu.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 39814
k.p.c. w zw. z art. 3941
k.p.c.
orzeczono jak w pkt 1 postanowienia. Pełnomocnikowi reprezentującego
skarżącego z urzędu w postępowaniu zażaleniowym Sąd Najwyższy przyznał
wynagrodzenie ze środków budżetowych Sądu, który ustanowił dla skarżącego
fachowego pełnomocnika, zgodnie ze stawkami oznaczonymi w § 2 ust. 3 i § 7
ust. 1 pkt 5 i ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, Dz. U. 2002 r. Nr 163,
poz. 1348 ze zm.