Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CNP 62/10
POSTANOWIENIE
Dnia 12 maja 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie ze skargi G. Ć. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
nakazu zapłaty Sądu Rejonowego
z dnia 25 października 2007 r., wydanego
w sprawie z powództwa "G. " Towarzystwa Ubezpieczeń S.A.
w W.
przeciwko G. Ć.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 maja 2011 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wniesiona przez G. Ć. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego nakazu zapłaty z 25 października 2007 r. pozbawiona jest
niektórych spośród niezbędnych elementów tej skargi wymienionych w art. 4245
§ 1
k.p.c. Skarżący nie uprawdopodobnił wyrządzenia mu szkody spowodowanej
wydaniem orzeczenia, którego skarga dotyczy. Za spełnienie tego wymogu nie
można uznać stwierdzenia, że wyrządzona szkoda ma postać kwoty zasądzonej od
pozwanego na rzecz powoda. Wymóg uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody
przewidziany w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. wymaga wskazania jej rodzaju i rozmiaru
oraz czasu powstania, a także przedstawienia dowodów uwiarygodniających to
oświadczenie. Samo twierdzenie o zaistnieniu szkody nie jest wystarczające do
uznania spełnienia wymagania określonego w tym przepisie (por. postanowienia
Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2005 r., III CNP 5/05; z dnia 26 stycznia
2006 r., V CNP 98/05; z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, OSNC 2006 r., nr
7-8, poz. 141; z dnia 9 lutego 2006 r., IV CNP 42/05; z dnia 15 lutego 2006 r., IV
CNP 7/05).
Ponadto nie została spełniona przesłanka wynikająca z art. 4245
§ 1 pkt 5
k.p.c., ponieważ skarżący ograniczył się tylko do stwierdzenia, że Sąd odrzucił
jego zarzuty od nakazu zapłaty, a pozwany bezskutecznie zaskarżył przedmiotowe
postanowienie. Takie sformułowanie nie jest równoznaczne ze spełnieniem
wymogu przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. (por. postanowienie SN z dnia
17 sierpnia 2005 r., I CNP 5/05, OSNC 2006 r., nr 1, poz. 17). Jego spełnienie
polega na zawarciu w skardze wyodrębnionej jurydycznie argumentacji dowodzącej
w sposób wyczerpujący i niebudzący wątpliwości, że wzruszenie zaskarżonego
orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe
(por. postanowienie SN z dnia 19 stycznia 2006 r., II CNP 2/06, OSNC 2006 r., nr
6, poz. 112; postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC
2006 r., nr 7-8, poz. 140).
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji, na podstawie
art. 4248
§ 1 k.p.c.

I CNP 62/10

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia