V CZ 29/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-05-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 29/11
POSTANOWIENIE
Dnia 21 lipca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Marta Romańska (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa A. B.
przeciwko Skarbowi Państwa – Wojewodzie Ś.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 lipca 2011 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 grudnia 2010 r.,
1) oddala zażalenie;
2) zasądza od powódki A. B. na rzecz Skarbu Państwa –
Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa kwotę 3.600 (trzy
tysiące sześćset) zł tytułem kosztów postępowania
zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z 21 grudnia 2010 r. Sąd Apelacyjny odrzucił apelację
powódki od wyroku Sądu Okręgowego z 23 września 2010 r. bowiem apelująca nie
uiściła opłaty podstawowej w kwocie 30 zł, stosownie do art. 14 ust. 2 w zw. z art.
100 ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U.
z 2010 r. Nr 90, poz. 594 ze zm.) w zw. z art. 2 ustawy z 14 grudnia 2006 r. o
zmianie ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2007 r. Nr
21, poz. 123). Podstawą rozstrzygnięcia był art. 1302
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 8 ust. 1
ustawy z 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego
oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 234, poz. 1571).
W zażaleniu na postanowienie z 21 grudnia 2010 r. powódka wniosła o jego
uchylenie i wskazała, że do apelacji została załączona opłata podstawowa
w znakach opłaty sądowej na kwotę 30 zł. Na dowód prawdziwości tego
twierdzenia powódka przedstawiła dowód zakupu znaków opłaty sądowej na tę
kwotę z 25 października 2010 r. (k. 784).
W odpowiedzi na zażalenie pozwany wniósł o jego oddalenie i zasądzenie
kosztów postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne. Miarodajnym dowodem uiszczenia przez
powódkę opłaty podstawowej od apelacji są akta sprawy. Brak w nich jednak
jakiegokolwiek dokumentu, który by wskazywał na prawidłowe opłacenie środka
zaskarżenia, a w szczególności znaków opłaty sądowej, na których załączenie
wskazuje skarżąca. O znakach tych nie ma mowy w wykazie załączników do
apelacji sporządzonym przez samą skarżącą (k. 750), a w samej apelacji powódka
zastrzegła, że została w całości zwolniona od kosztów, w związku z czym jej
apelacja nie podlega w ogóle opłacie (k. 746). Co więcej, jak trafnie wskazuje
pozwany, zgodnie z § 6 ust. 1, § 7 oraz § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z 31 stycznia 2006 r. w sprawie sposobu uiszczania opłat
sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 27, poz. 199 ze zm.) znaki opłaty
3
sądowej powinny zostać naklejone na pierwszej lub ostatniej stronie pisma
i skasowane przez sędziego lub pracownika upoważnionego do przyjmowania
pism i wydawania dokumentów.
Wobec braku dowodu uiszczenia opłaty w aktach sprawy oraz
szczegółowego określenia przez ustawodawcę trybu jej uiszczania, za dostateczny
dowód prawidłowego opłacenia apelacji nie można uznać potwierdzenia zakupu
znaków opłaty sądowej na tę kwotę, dokonanego przed dniem złożenia apelacji.
Z tych samych powodów za bezpodstawną uznać należy sugestię powódki co do
ewentualnej możliwości omyłkowego przesłania znaków opłaty sądowej
pozwanemu wraz z odpisem apelacji.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c. orzeczono jak na wstępie, o kosztach postępowania rozstrzygając na
podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 3 k.p.c. w zw. z § 13 ust. 2 pkt 2
w zw. z § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163,
poz. 1348, ze zm.) w zw. z art. 99 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 21 lipca 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący)
SSN Marta Romańska (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa A. B.
przeciwko Skarbowi Państwa – Wojewodzie Ś.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 lipca 2011 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 grudnia 2010 r.,
1) oddala zażalenie;
2) zasądza od powódki A. B. na rzecz Skarbu Państwa –
Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa kwotę 3.600 (trzy
tysiące sześćset) zł tytułem kosztów postępowania
zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z 21 grudnia 2010 r. Sąd Apelacyjny odrzucił apelację
powódki od wyroku Sądu Okręgowego z 23 września 2010 r. bowiem apelująca nie
uiściła opłaty podstawowej w kwocie 30 zł, stosownie do art. 14 ust. 2 w zw. z art.
100 ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U.
z 2010 r. Nr 90, poz. 594 ze zm.) w zw. z art. 2 ustawy z 14 grudnia 2006 r. o
zmianie ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2007 r. Nr
21, poz. 123). Podstawą rozstrzygnięcia był art. 1302
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 8 ust. 1
ustawy z 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego
oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 234, poz. 1571).
W zażaleniu na postanowienie z 21 grudnia 2010 r. powódka wniosła o jego
uchylenie i wskazała, że do apelacji została załączona opłata podstawowa
w znakach opłaty sądowej na kwotę 30 zł. Na dowód prawdziwości tego
twierdzenia powódka przedstawiła dowód zakupu znaków opłaty sądowej na tę
kwotę z 25 października 2010 r. (k. 784).
W odpowiedzi na zażalenie pozwany wniósł o jego oddalenie i zasądzenie
kosztów postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest bezzasadne. Miarodajnym dowodem uiszczenia przez
powódkę opłaty podstawowej od apelacji są akta sprawy. Brak w nich jednak
jakiegokolwiek dokumentu, który by wskazywał na prawidłowe opłacenie środka
zaskarżenia, a w szczególności znaków opłaty sądowej, na których załączenie
wskazuje skarżąca. O znakach tych nie ma mowy w wykazie załączników do
apelacji sporządzonym przez samą skarżącą (k. 750), a w samej apelacji powódka
zastrzegła, że została w całości zwolniona od kosztów, w związku z czym jej
apelacja nie podlega w ogóle opłacie (k. 746). Co więcej, jak trafnie wskazuje
pozwany, zgodnie z § 6 ust. 1, § 7 oraz § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z 31 stycznia 2006 r. w sprawie sposobu uiszczania opłat
sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 27, poz. 199 ze zm.) znaki opłaty
3
sądowej powinny zostać naklejone na pierwszej lub ostatniej stronie pisma
i skasowane przez sędziego lub pracownika upoważnionego do przyjmowania
pism i wydawania dokumentów.
Wobec braku dowodu uiszczenia opłaty w aktach sprawy oraz
szczegółowego określenia przez ustawodawcę trybu jej uiszczania, za dostateczny
dowód prawidłowego opłacenia apelacji nie można uznać potwierdzenia zakupu
znaków opłaty sądowej na tę kwotę, dokonanego przed dniem złożenia apelacji.
Z tych samych powodów za bezpodstawną uznać należy sugestię powódki co do
ewentualnej możliwości omyłkowego przesłania znaków opłaty sądowej
pozwanemu wraz z odpisem apelacji.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c. orzeczono jak na wstępie, o kosztach postępowania rozstrzygając na
podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 3 k.p.c. w zw. z § 13 ust. 2 pkt 2
w zw. z § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163,
poz. 1348, ze zm.) w zw. z art. 99 k.p.c.