Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CNP 29/11
POSTANOWIENIE
Dnia 17 listopada 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie z wniosku A. S.
przy uczestnictwie W. S., K. S. i A. D.
o zniesienie współwłasności,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 listopada 2011 r.,
na skutek skargi uczestnika A. D.
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego
z dnia 22 kwietnia 2008 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
A. D., uczestnik postępowania o zniesienie współwłasności nieruchomości
zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 22
kwietnia 2008 r. I Ns 123/04 znoszącego współwłasność nieruchomości, wniósł
skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem tego orzeczenia.
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. w zw. z art. 4241
§ 2 k.p.c. skarga taka,
jako wniesiona od prawomocnego postanowienia sądu pierwszej instancji
kończącego postępowanie w sprawie, powinna zawierać, poza wykazaniem, że
wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie jest
możliwe, także wykazanie, że występuje wyjątkowy wypadek, w rozumieniu art.
4241
§ 2 k.p.c., uzasadniający wniesienie skargi.
Skarga uczestnika A. D. nie spełnia powyższego wymagania, bowiem, poza
stwierdzeniem, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków
prawnych nie było i nie jest możliwe oraz że uczestnik A. D. bezskutecznie wniósł
apelację od powyższego postanowienia w dniu 8 lipca 2008 r. - nie zawiera
żadnego wywodu dotyczącego możliwości zastosowania istniejących środków
prawnych ani wykazania, że ich zastosowanie w sprawie nie było dopuszczalne lub
z innych przyczyn nie mogło odnieść skutku (porównaj między innymi orzeczenia
Sądu Najwyższego z dnia 27 stycznia 2006 r. III CNP 23/05, OSNC 2006/7-8/140
oraz z dnia 24 lipca 2008 r. I CNP 50/08 i z dnia 21 grudnia 2006r. III CNP 57/06,
niepubl.). Nie zawiera również żadnych twierdzeń ani argumentów wskazujących,
że w sprawie występuje wyjątkowy wypadek, o którym mowa w art. 4241
§ 2 k.p.c.,
uzasadniający wniesienie skargi, a więc że niezgodność z prawem zaskarżonego
postanowienia wynika z naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub
konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela oraz że nie skorzystanie
przez niego ze zwykłych środków odwoławczych było spowodowane wyjątkowymi
okolicznościami (porównaj między innymi orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 2
lutego 2006 r. I CNP 4/06, z dnia 29 listopada 2006 r. II CNP 85/06 (niepubl.), z
dnia 7 lutego 2008 r. IV CNP 217/07, OSN-ZD 2008/4/114, z dnia 10 sierpnia 2010
r. II CNP 38/10 i II CNP 39/10, niepubl.).
Skarga nie spełnia także wymagania przewidzianego w art. 4245
§ 1 pkt.4
k.p.c., nie zawiera bowiem oświadczenia skarżącego, że szkoda wystąpiła, nie
3
określa jej rodzaju, rozmiaru i czasu powstania, nie wykazuje, że szkoda jest
następstwem wydania zaskarżonego postanowienia jak również nie przedstawia
żadnych dowodów ani innych środków uwiarygodniających te okoliczności
(porównaj między innymi orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 2005 r.
III CNP 4/05, OSNC 2006/1/16).
Z tych wszystkich powodów Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 w zw.
z art. 4245
§ 1 pkt 4 i 5 k.p.c. odrzucił skargę.

III CNP 29/11

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia