III CZ 65/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:19-04-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 65/11
POSTANOWIENIE
Dnia 25 listopada 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Marta Romańska
w sprawie z powództwa D. S.
przeciwko A. C.
o zobowiązanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 listopada 2011 r.,
zażalenia powódki na postanowienie o kosztach zawarte
w wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 12 kwietnia 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Oddalając apelację powódki, wniesioną od wyroku Sądu Okręgowego z dnia
2 grudnia 2010 r., Sąd Apelacyjny zasądził od powódki na rzecz pozwanego
kwotę 270 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.
W zażaleniu powódki na rozstrzygnięcie o kosztach podniesiono zarzut
naruszenia art. 102 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie w sytuacji, w której
zachodzą przewidziane w tym przepisie okoliczności uzasadniające odstąpienie
przez sąd od zasądzenia kosztów postępowania odwoławczego. W uzasadnieniu
zażalenia pełnomocnik powódki szczegółowo eksponuje te okoliczności.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sad pierwszej instancji nie obciążył powódki kosztami procesu (pkt II wyroku
Sądu Okręgowego z dnia 2 grudnia 2010 r., k. 67 akt), uzasadniając to trudną
sytuacją tej strony. Powódka została zwolniona w całości od kosztów sądowych na
podstawie postanowienia z dnia 1 lutego 2011 r., wydanego po wniesieniu przez
nią apelacji (s. 85 akt). Jednocześnie trudno podważyć okoliczności podane przez
pełnomocnika powódki w uzasadnieniu zażalenia, a dotyczące aktualnego jej stanu
majątkowego.
Przy stosowaniu art. 102 k.p.c. trzeba mieć także na uwadze charakter
sprawy, a przede wszystkim - określenie jej przedmiotu przez stronę.
Analizując pisma procesowe powódki w rozpoznawanej sprawie, Sąd pierwszej
instancji ostatecznie przyjął, że powódka wskazuje na deliktową odpowiedzialność
pozwanego pracownika szpitala (art. 415 k.c., art. 23-24 k.c.), przy czym
„powołane przepisy nie dają (...) podstawy do formułowania żądania o treści,
w jakiej zgłoszone zostało ono przez powódkę” (k. 69 akt sprawy). Sąd Apelacyjny,
podzielając taką kwalifikację prawną roszczenia powódki, wyjaśnił, że powódka
nie wykazała istnienia przesłanek odpowiedzialności odszkodowawczej
(uzasadniającej zadośćuczynienie) i odpowiedzialności wynikającej z naruszenia
dóbr osobistych. Popierając nadal sformułowane w pozwie żądanie, które nie
znalazło odpowiedniej ochrony w świetle orzeczenia Sądu Okręgowego, powódka
powinna liczyć się jednak - wszczynając postępowanie apelacyjne - z możliwymi,
3
negatywnymi dla niej konsekwencjami w postaci konieczności zwrotu kosztów
postępowania przeciwnikowi procesowemu. W tej sytuacji nie można twierdzić,
że nastąpiły szczególne powody do zastosowania art. 102 k.p.c., także
w postępowaniu apelacyjnym, a więc po raz wtóry.
Należało zatem oddalić zażalenie powódki jako nieuzasadnione (art. 3941
§ 3
k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.) i orzec o kosztach postępowania apelacyjnego
(art. 98 § 1 k.p.c., art. 108 § 1 k.p.c.).
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 25 listopada 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Marta Romańska
w sprawie z powództwa D. S.
przeciwko A. C.
o zobowiązanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 listopada 2011 r.,
zażalenia powódki na postanowienie o kosztach zawarte
w wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 12 kwietnia 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Oddalając apelację powódki, wniesioną od wyroku Sądu Okręgowego z dnia
2 grudnia 2010 r., Sąd Apelacyjny zasądził od powódki na rzecz pozwanego
kwotę 270 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.
W zażaleniu powódki na rozstrzygnięcie o kosztach podniesiono zarzut
naruszenia art. 102 k.p.c. poprzez jego niezastosowanie w sytuacji, w której
zachodzą przewidziane w tym przepisie okoliczności uzasadniające odstąpienie
przez sąd od zasądzenia kosztów postępowania odwoławczego. W uzasadnieniu
zażalenia pełnomocnik powódki szczegółowo eksponuje te okoliczności.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sad pierwszej instancji nie obciążył powódki kosztami procesu (pkt II wyroku
Sądu Okręgowego z dnia 2 grudnia 2010 r., k. 67 akt), uzasadniając to trudną
sytuacją tej strony. Powódka została zwolniona w całości od kosztów sądowych na
podstawie postanowienia z dnia 1 lutego 2011 r., wydanego po wniesieniu przez
nią apelacji (s. 85 akt). Jednocześnie trudno podważyć okoliczności podane przez
pełnomocnika powódki w uzasadnieniu zażalenia, a dotyczące aktualnego jej stanu
majątkowego.
Przy stosowaniu art. 102 k.p.c. trzeba mieć także na uwadze charakter
sprawy, a przede wszystkim - określenie jej przedmiotu przez stronę.
Analizując pisma procesowe powódki w rozpoznawanej sprawie, Sąd pierwszej
instancji ostatecznie przyjął, że powódka wskazuje na deliktową odpowiedzialność
pozwanego pracownika szpitala (art. 415 k.c., art. 23-24 k.c.), przy czym
„powołane przepisy nie dają (...) podstawy do formułowania żądania o treści,
w jakiej zgłoszone zostało ono przez powódkę” (k. 69 akt sprawy). Sąd Apelacyjny,
podzielając taką kwalifikację prawną roszczenia powódki, wyjaśnił, że powódka
nie wykazała istnienia przesłanek odpowiedzialności odszkodowawczej
(uzasadniającej zadośćuczynienie) i odpowiedzialności wynikającej z naruszenia
dóbr osobistych. Popierając nadal sformułowane w pozwie żądanie, które nie
znalazło odpowiedniej ochrony w świetle orzeczenia Sądu Okręgowego, powódka
powinna liczyć się jednak - wszczynając postępowanie apelacyjne - z możliwymi,
3
negatywnymi dla niej konsekwencjami w postaci konieczności zwrotu kosztów
postępowania przeciwnikowi procesowemu. W tej sytuacji nie można twierdzić,
że nastąpiły szczególne powody do zastosowania art. 102 k.p.c., także
w postępowaniu apelacyjnym, a więc po raz wtóry.
Należało zatem oddalić zażalenie powódki jako nieuzasadnione (art. 3941
§ 3
k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.) i orzec o kosztach postępowania apelacyjnego
(art. 98 § 1 k.p.c., art. 108 § 1 k.p.c.).
jw