Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUz 90/12

POSTANOWIENIE

Dnia 16 października 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSA Janina Czyż

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2012 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku M. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w

R.

o podleganie ubezpieczeniu społecznemu

na skutek zażalenia wnioskodawczyni na postanowienia Sądu

Okręgowego w R. z dnia 20 września 2012 r. sygn. akt IV U

931/12

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Rzeszowie odmówił wnioskodawczyni M. S. zwolnienia od opłaty sądowej od apelacji, złożonej przez wnioskodawczynię od wyroku tego Sądu z dnia 31 lipca 2012 r.

W ocenie Sądu z oświadczenia wnioskodawczyni nie wynika, aby była

osobą ubogą i by poniesienie opłaty sądowej od apelacji w wysokości 30 zł

skutkowało uszczerbkiem w koniecznym utrzymaniu.

W zażaleniu na powyższe postanowienie wnioskodawczyni domagała się

jego uchylenia i zwolnienia od opłaty, podnosząc że to ZUS zainicjował

postępowanie, wydając zakwestionowaną przez nią decyzję, wobec czego nie

mogła liczyć się z koniecznością ponoszenia jakichkolwiek wydatków.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:

Zażalenie jest bezzasadne i nie zasługuje na uwzględnienie albowiem

zaskarżone postanowienie Sądu Okręgowego w Rzeszowie jest trafne i

odpowiada prawu.

W pierwszej kolejności podkreślić należy, że zasadą w postępowaniu

cywilnym jest nie podejmowanie przez sąd żadnej czynności na skutek pisma,

od którego nie została uiszczona opłata (art. 126 2 §1 kpc). Zgodnie bowiem z art.

94 ustawy z dnia 28.07.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.

jedn. Dz. U. 2010, nr 90 poz. 594) Skarb Państwa nie ma obowiązku uiszczania

opłat za strony. Instytucja zwolnienia od kosztów sądowych ma charakter

wyjątkowy, co słusznie podkreślił Sąd Okręgowy w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, ma na celu zapewnienie dostępu do sądu osobom, dla których wniesienie opłaty sądowej pozostaje poza zakresem możliwości majątkowych

albo wiązałoby się z naruszeniem środków na zabezpieczenie podstawowych

potrzeb życiowych.

Dlatego też rzeczą Sądu jest ocena, czy ustanowiona w konkretnej

sprawie bariera finansowa zachowuje równowagę (rozsądny związek proporcjonalności) między interesem państwa w pobieraniu opłat sądowych a

interesem strony w dochodzeniu roszczeń w postępowaniu sądowym.

Podkreślić dalej należy, że w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych ubezpieczonemu zapewniona jest w pewnym zakresie pomoc państwa, gdyż

strona wnosząca odwołanie do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych z mocy

art. 96 ust. 1 pkt. 4 w/w ustawy korzysta z częściowego zwolnienia od kosztów sądowych, które nie obejmuje tylko pism wymienionych w art. 36 ustawy, m.in. apelacji.

W świetle przytoczonych przepisów należy podzielić w całości

stanowisko Sądu I instancji, który dokonał prawidłowej oceny możliwości finansowych wnioskodawczyni i słusznie przyjął, że poniesienie opłaty w wysokości 30 zł nie będzie skutkowało uszczerbkiem w koniecznym

utrzymaniu. Sytuacja materialna M. S. nie uzasadnia żądania zawartego we wniosku o zwolnienie od opłaty od apelacji. Jak słusznie

zaznaczył Sąd I instancji skarżąca posiada stałe źródło dochodu z działalności gospodarczej w wysokości około 3.127 zł miesięcznie, zaś opłata od zażalenia jest niewielka, bo wynosi 30 zł.

Środki finansowe, jakimi dysponuje wnioskodawczyni, także w ocenie Sądu Apelacyjnego, pozwalają na zaoszczędzenie z budżetu domowego takiej kwoty na pokrycie kosztów sądowych bez uszczerbku koniecznego utrzymania siebie i rodziny. Z tych względów Sąd uznał, że uiszczenie kwoty 30 zł tytułem opłaty podstawowej pozostaje w granicach możliwości finansowych wnioskodawczyni.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł, jak w sentencji na podstawie art. 397 § 2 kpc w związku z art. 385 kpc.

Zarządzenie:

1. (...),

2. (...)