Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 86/11
POSTANOWIENIE
Dnia 15 grudnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Iwona Koper
w sprawie ze skargi pozwanej
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego
z dnia 13 sierpnia 2009 r.,
w sprawie z powództwa Przedsiębiorstwa Produkcyjno - Handlowego A. Spółki z
o.o. w O.
przeciwko G. W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 15 grudnia 2011 r.,
odrzuca skargę i oddala wniosek adwokata J. G. o
przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu
pozwanej w postępowaniu wywołanym skargą.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 13 sierpnia 2009 r. Sąd Okręgowy oddalił apelację
pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego uwzględniającego powództwo o zapłatę.
Wyrok ten pozwana zaskarżyła skargą o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia zarzucając naruszenie przepisów art. 130
§ 1, 2 i 3 k.p.c. w zw. z art. 391 § 2 k.p.c. w zw. z art. 355 § 1 k.p.c. i art. 79 ust. 1
pkt 3 lit.a ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych przez wydanie tego
wyroku i pozbawienie jej prawa do cofnięcia apelacji, przez co wyrządzona został
szkoda w kwocie 1597,50 zł odpowiadająca połowie opłaty sądowej, która skutkiem
tego nie została skarżącej zwrócona.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać – obok oznaczenia orzeczenia, od
którego została wniesiona, przytoczenia jej podstaw oraz ich uzasadnienia,
wskazania przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne,
wniosku o stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem i wykazania, że wzru-
szenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie
jest możliwe – także uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej
przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy. Wszystkie wymagania mają
charakter konstrukcyjny i powinny być spełnione w sposób kumulatywny, w związku
z czym skarga niespełniająca któregokolwiek z nich dotknięta jest tzw. brakiem
istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania braków formalnych
i podlega odrzuceniu.
Przewidziany w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. obowiązek uprawdopodobnienia
wyrządzenia szkody polega na złożeniu przez skarżącego oświadczenia, że szkoda
wystąpiła – ze wskazaniem jej rodzaju i rozmiaru – oraz uwiarygodnienie tego
oświadczenia przez powołanie i przedstawienie dowodów (postanowienia SN z dnia
11 sierpnia 2005 r., III CNP 4/05, OSNC 2006, nr 1, poz. 16 i z dnia 13 grudnia
2005 r., I CNP 28/05, nie publ.). Niezbędne jest przy tym przeprowadzenie
przekonywającego wywodu wskazującego czas powstania szkody oraz związek
3
przyczynowy między nią a wydaniem zaskarżonego orzeczenia (postanowienie SN
z dnia 31 stycznia 2006 r., IV CNP 38/05, nie publ.).
W tym zakresie skarżąca odnosząc wyrządzoną szkodę do opłaty sądowej
wskazała, że polega ona na nieuzyskaniu jej zwrotu w następstwie błędnie
dokonanego, zarządzeniem z dnia 12 sierpnia 2009 r. zwrotu jej pisma
zawierającego cofnięcie apelacji. Uniemożliwiło to uznanie, że cofnięcie apelacji
nastąpiło przed posiedzeniem i wydanie postanowienia umarzającego
postępowanie oraz zwrot skarżącej połowy uiszczonej opłaty od apelacji.
W tym stanie rzeczy przyjąć należy uznać, iż wymaganie przewidziane
w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. nie zostało spełnione z powodu niewykazania związku
przyczynowego między wydaniem zaskarżonego wyroku, a wskazywaną szkodą,
będącą w ujęciu uzasadnienia skargi następstwem niezgodnego z prawem
zarządzenia o zwrocie pisma zawierającego oświadczenie pozwanie o cofnięciu
apelacji, które przy tym nie podlega zaskarżeniu na podstawie art. 4241
§ 1 k.p.c.
Z tych względów orzeczono, jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c. w związku
z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.).
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem zaskarżonego orzeczenia
wniesiona przez adwokata ustanowionego dla strony zwolnionej od kosztów
sądowych, nie zawierająca uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody,
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy nie jest
"udzieleniem pomocy prawnej" w rozumieniu § 15 rozporządzenia z dnia
28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia
przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
(Dz. U. Nr 163, poz. 1348). Oddaleniu podlegał więc wniosek adwokata
ustanowionego dla skarżącej o przyznanie tych kosztów.