Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 88/11
POSTANOWIENIE
Dnia 16 grudnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Dończyk
w sprawie ze skargi pozwanej I. G.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Apelacyjnego
z dnia 9 marca 2011 r., w sprawie z powództwa W. Z.
przeciwko I.G. i Przedsiębiorstwu Budowlanemu "K." M. K., Z. K. Spółce Jawnej w .
o uznanie czynności prawnych za bezskuteczne,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 16 grudnia 2011 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Skarga o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem
powinna spełniać warunki określone w art. 4245
§ 1 k.p.c., w tym „wykazanie, że
wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było
i nie jest możliwe” (art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.). Takie ujęcie tego warunku skargi
oznacza, że skarżącego obciąża obowiązek przedstawienia analizy prawnej
przepisów dotyczących środków zaskarżenia, których zastosowanie –
w odniesieniu do zaskarżonego orzeczenia – jest niedopuszczalne lub z innych
przyczyn na pewno nie mogłoby odnieść skutku. Skarżący powinien zatem
wykazać, powołując odpowiednie przepisy, że od zaskarżonego orzeczenia nie
przysługuje środek prawny, przy pomocy którego mogłoby nastąpić wzruszenie
zaskarżonego orzeczenia. Zaznaczenia wymaga również, że zgodnie z 4245
§ 1
pkt 5 k.p.c., skarżący musi „wykazać” (nie tylko „wskazać”), iż wzruszenie
zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest
możliwe. Musi więc ujawnić i przedstawić w skardze tę okoliczność w sposób
wyczerpujący i niebudzący wątpliwości oraz w drodze stosownego wywodu
dowieść jej istnienia i przekonująco uzasadnić. Zawarta w przedstawionej skardze
argumentacja nie może być uznana za prawidłowe (wystarczające) wypełnienie
obowiązku nałożonego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.
Ponadto, zgodnie z 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c., skarga musi zawierać
uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie
orzeczenia, którego skarga dotyczy. Ma to związek z art. 4171
§ 2 k.c., który
określa materialne przesłanki odpowiedzialności Skarbu Państwa za wydanie
orzeczenia niezgodnego z prawem. Obliguje to skarżącego do złożenia
oświadczenia, że szkoda wystąpiła, jak również do wskazania jej rodzaju, rozmiaru
i związku przyczynowego pomiędzy wydanym orzeczeniem a szkodą. Nie czyni
zadość obowiązkowi uprawdopodobnienia szkody powołanie się na szkodę
przyszłą bądź hipotetyczną (por. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia
11 stycznia 2006 r., II CNP 13/05, OSNC 2006, nr 6, poz. 110, z dnia 31 stycznia
2006 r., IV CNP 38/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 141, z dnia 29 marca 2011 r.,
IV CNP 115/10, Lex nr 785538). W przedmiotowej sprawie argumentacja skarżącej
nie spełnia wymienionego wyżej wymagania, gdyż powołuje się jedynie na szkodę
3
przyszłą polegającą na możliwości przeprowadzenia przez powódkę egzekucji
z nieruchomości stanowiącej własność pozwanej.
Skarga dotknięta wskazanymi brakami podlegała odrzuceniu (art. 4248
§ 1
k.p.c.).
md