II KO 2/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:21-11-2012
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KO 2/12
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 2 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy - Izba Karna w Warszawie
w składzie następującym:
Przewodniczący: Sędzia SN Ewa Strużyna
Sędziowie: SN Józef Szewczyk
SN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca)
w sprawie zażalenia M. M. na postanowienie Prokuratury Rejonowej w P. o
umorzeniu śledztwa,
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 2 lutego 2012 r.,
wniosku Sądu Rejonowego w P.
z dnia 28 grudnia 2011 r.,
o przekazanie sprawy o sygn. akt /.../innemu sądowi równorzędnemu,
na podstawie art. 37 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
przekazać sprawę zażalenia M. M. na postanowienie Prokuratury
Rejonowej w P. o umorzeniu śledztwa do rozpoznania Sądowi
Rejonowemu w C.
U Z A S A D N I E N I E
2
Sąd Rejonowy w P. postanowieniem z dnia 28 grudnia 2011 r., wystąpił
o przekazanie do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu zażalenia M. M.
na postanowienie Prokuratury Rejonowej w P. o umorzeniu śledztwa w sprawie
o poświadczenie nieprawdy przez sędziego Sądu Rejonowego w P. tj. o czyn z
art. 271 § 1 k.k. wobec stwierdzenia, że czynu nie popełniono W uzasadnieniu
Sąd podkreślił, że sprawa dotyczy sędziego Sądu Rejonowego w P., który jest
właściwy miejscowo do rozpoznania zażalenia na postanowienie o umorzeniu
śledztwa, co, zdaniem Sądu, uzasadnia wniosek o przekazanie niniejszej sprawy
do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu ze względu na dobro wymiaru
sprawiedliwości. Składający wniosek Sąd podkreślił przy tym, iż także sam
skarżący zwrócił się z wnioskiem o przekazanie rozpoznania zażalenia innemu
sądowi.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek Sądu Rejonowego w P. zasługuje na uwzględnienie.
Przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu w
trybie art. 37 k.p.k. może nastąpić tylko wtedy, gdy realnie występują
okoliczności, które mogą stwarzać uzasadnione przekonanie o braku warunków
do obiektywnego rozpoznania sprawy w danym sądzie. W rozważanej sprawie
M.M. złożył zażalenie na postanowienie prokuratora o umorzeniu śledztwa w
sprawie o poświadczenie nieprawdy przez sędziego Sądu Rejonowego w P. W
zaistniałej sytuacji, rozpoznanie zażalenia przez Sąd miejscowo właściwy,
mogłoby wywołać u strony postępowania, a także w obiorze społecznym,
przekonanie o działaniu tego organu niejako we własnej sprawie, tym bardziej,
że skierowane do miejscowej prokuratury zawiadomienie o popełnieniu
przestępstwa dotyczy procesowych czynności sędziego Sądu właściwego (w
myśl art. 329 § 1 k.p.k.) do rozpoznania zażalenia na postanowienie o
umorzeniu śledztwa śledztwa.
3
Z tych względów przekazano sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu
w C., którego siedziba znajduje się także poza okręgiem sądu okręgowego,
właściwego dla Sądu Rejonowego w P.
P O S T A N O W I E N I E
Dnia 2 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy - Izba Karna w Warszawie
w składzie następującym:
Przewodniczący: Sędzia SN Ewa Strużyna
Sędziowie: SN Józef Szewczyk
SN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca)
w sprawie zażalenia M. M. na postanowienie Prokuratury Rejonowej w P. o
umorzeniu śledztwa,
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 2 lutego 2012 r.,
wniosku Sądu Rejonowego w P.
z dnia 28 grudnia 2011 r.,
o przekazanie sprawy o sygn. akt /.../innemu sądowi równorzędnemu,
na podstawie art. 37 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
przekazać sprawę zażalenia M. M. na postanowienie Prokuratury
Rejonowej w P. o umorzeniu śledztwa do rozpoznania Sądowi
Rejonowemu w C.
U Z A S A D N I E N I E
2
Sąd Rejonowy w P. postanowieniem z dnia 28 grudnia 2011 r., wystąpił
o przekazanie do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu zażalenia M. M.
na postanowienie Prokuratury Rejonowej w P. o umorzeniu śledztwa w sprawie
o poświadczenie nieprawdy przez sędziego Sądu Rejonowego w P. tj. o czyn z
art. 271 § 1 k.k. wobec stwierdzenia, że czynu nie popełniono W uzasadnieniu
Sąd podkreślił, że sprawa dotyczy sędziego Sądu Rejonowego w P., który jest
właściwy miejscowo do rozpoznania zażalenia na postanowienie o umorzeniu
śledztwa, co, zdaniem Sądu, uzasadnia wniosek o przekazanie niniejszej sprawy
do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu ze względu na dobro wymiaru
sprawiedliwości. Składający wniosek Sąd podkreślił przy tym, iż także sam
skarżący zwrócił się z wnioskiem o przekazanie rozpoznania zażalenia innemu
sądowi.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek Sądu Rejonowego w P. zasługuje na uwzględnienie.
Przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu w
trybie art. 37 k.p.k. może nastąpić tylko wtedy, gdy realnie występują
okoliczności, które mogą stwarzać uzasadnione przekonanie o braku warunków
do obiektywnego rozpoznania sprawy w danym sądzie. W rozważanej sprawie
M.M. złożył zażalenie na postanowienie prokuratora o umorzeniu śledztwa w
sprawie o poświadczenie nieprawdy przez sędziego Sądu Rejonowego w P. W
zaistniałej sytuacji, rozpoznanie zażalenia przez Sąd miejscowo właściwy,
mogłoby wywołać u strony postępowania, a także w obiorze społecznym,
przekonanie o działaniu tego organu niejako we własnej sprawie, tym bardziej,
że skierowane do miejscowej prokuratury zawiadomienie o popełnieniu
przestępstwa dotyczy procesowych czynności sędziego Sądu właściwego (w
myśl art. 329 § 1 k.p.k.) do rozpoznania zażalenia na postanowienie o
umorzeniu śledztwa śledztwa.
3
Z tych względów przekazano sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu
w C., którego siedziba znajduje się także poza okręgiem sądu okręgowego,
właściwego dla Sądu Rejonowego w P.