I PK 146/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-02-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I PK 146/11
POSTANOWIENIE
Dnia 7 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Bogusław Cudowski
w sprawie z powództwa A. T.
przeciwko Zakładowi Wodociągów i Kanalizacji Spółce z o. o.
o przywrócenie do pracy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 7 lutego 2012 r.,
skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych
z dnia 26 maja 2011 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Powód wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Okręgowego z 20 czerwca
2011 r. Zarzucono naruszenie art. 52 § 1 pkt 1 k.p., art. 265 k.p., art. 378 § 1 k.p.c.
Jako okoliczność uzasadniającą przyjęcie skargi do rozpoznania wskazano na
wystąpienie w sprawie istotnego zagadnienia prawnego, które sformułowano w
formie pytania: „czy wprowadzenie pracownika w błąd przez osobę zajmującą
nadrzędne wobec niego stanowisko służbowe co do istnienia wewnętrznego trybu
odwołania od rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika
może być podstawą do uznania braku winy pracownika w złożeniu do Sądu
żądania o przywrócenie go do pracy i tym samym podstawą do przywrócenia
terminu w tej kwestii?”.
2
Sąd Najwyższy zaważył, co następuje:
Skarga kasacyjna, spełniająca wymagania z art. 3984
k.p.c. podlega dalszej
kontroli w postaci tzw. przedsądu (postanowienie SN z 13 listopada 2008 r., II UK
228/08, LEX nr 564794). Na tym etapie ustala się przede wszystkim, czy zachodzą
okoliczności uzasadniające przyjęcie skargi do rozpoznania, co ma umożliwić
wybór jedynie takich spraw, które powinny zostać rozpoznane przez organ
najwyższego szczebla sądownictwa ze względu na interes publiczny
(postanowienie SN z 29 stycznia 2011 r., I UK 295/10, niepubl.). Podstawowym
celem postępowania kasacyjnego jest bowiem ochrona interesu publicznego przez
zapewnienie jednolitości wykładni oraz wkład Sądu Najwyższego w rozwój prawa i
jurysprudencji (postanowienie SN z 4 lutego 2000 r., II CZ 178/99, OSNC 2000, nr
7-8, poz. 147).
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. W związku z tym
wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania powinien wskazywać, że
zachodzi przynajmniej jedna z okoliczności wymienionych w powołanym przepisie,
a jego uzasadnienie zawiera argumenty świadczące o tym, że rzeczywiście, biorąc
pod uwagę sformułowane w ustawie kryteria, istnieje potrzeba rozpoznania skargi
przez Sąd Najwyższy. Skarga nie zawierała żadnej z przesłanek określonych w
art. 3989
§ 1 k.p.c.
Przedstawione przez skarżącego rzekome zagadnienie prawne oparte jest
na fałszywym założeniu, że skarżący dopełnił wszelkich starań w dbaniu o swoje
interesy, a jedynie informacja dyrektora W. D. 11 sierpnia 2010 r. spowodowała
przekroczenie terminu z art. 264 k.p., tym samym niwecząc możliwość dochodzenia
roszczeń pracowniczych. Nie sposób zgodzić się z takim stanowiskiem skarżącego.
Trafnie zresztą zwrócił na to uwagę już Sąd Okręgowy w uzasadnieniu
zaskarżonego wyroku, podnosząc, że udzielenie pouczenia 11 sierpnia 2011 r. nie
miało znaczenia dla oceny winy powoda w niedochowaniu terminu do wniesienia
3
odwołania. Gdyby powód wykazał się starannością w trosce o własne interesy i
odbierał należycie doręczaną mu korespondencję znałby oświadczenie pracodawcy
o rozwiązaniu z nim stosunku pracy w trybie natychmiastowym i prawidłową
procedurę jego zaskarżenia.
W tym kontekście, przedstawione w skardze zagadnienie nie ma znaczenia
dla rozpoznawanej sprawy. Sąd Najwyższy nie przyjmuje skargi kasacyjnej do
rozpoznania, w której jako przyczynę przyjęcia przedstawia się zagadnienie
prawne, którego wyjaśnienie nie miałoby znaczenia dla rozpoznania podstaw skargi
(postanowienie SN 3 listopada 2010 r., III UK 56/10, niepubl.). Rozważanie
zagadnień teoretycznych, jeżeli nie jest to niezbędne do wykładni przepisu, który
ma zastosowanie w rozpoznawanej sprawie, nie należy do zadań Sądu
Najwyższego rozstrzygającego przedstawione zagadnienie (postanowienie SN z
12 sierpnia 2009 r., II PZP 8/09, niepubl.).
Z akt sprawy wynika, że odpowiedź na skargę kasacyjną została złożona po
terminie.
Z tych względów, na podstawie art. 3989
§ 2 k.p.c., orzeczono jak w
sentencji postanowienia.
POSTANOWIENIE
Dnia 7 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Bogusław Cudowski
w sprawie z powództwa A. T.
przeciwko Zakładowi Wodociągów i Kanalizacji Spółce z o. o.
o przywrócenie do pracy,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 7 lutego 2012 r.,
skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych
z dnia 26 maja 2011 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania.
UZASADNIENIE
Powód wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu Okręgowego z 20 czerwca
2011 r. Zarzucono naruszenie art. 52 § 1 pkt 1 k.p., art. 265 k.p., art. 378 § 1 k.p.c.
Jako okoliczność uzasadniającą przyjęcie skargi do rozpoznania wskazano na
wystąpienie w sprawie istotnego zagadnienia prawnego, które sformułowano w
formie pytania: „czy wprowadzenie pracownika w błąd przez osobę zajmującą
nadrzędne wobec niego stanowisko służbowe co do istnienia wewnętrznego trybu
odwołania od rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika
może być podstawą do uznania braku winy pracownika w złożeniu do Sądu
żądania o przywrócenie go do pracy i tym samym podstawą do przywrócenia
terminu w tej kwestii?”.
2
Sąd Najwyższy zaważył, co następuje:
Skarga kasacyjna, spełniająca wymagania z art. 3984
k.p.c. podlega dalszej
kontroli w postaci tzw. przedsądu (postanowienie SN z 13 listopada 2008 r., II UK
228/08, LEX nr 564794). Na tym etapie ustala się przede wszystkim, czy zachodzą
okoliczności uzasadniające przyjęcie skargi do rozpoznania, co ma umożliwić
wybór jedynie takich spraw, które powinny zostać rozpoznane przez organ
najwyższego szczebla sądownictwa ze względu na interes publiczny
(postanowienie SN z 29 stycznia 2011 r., I UK 295/10, niepubl.). Podstawowym
celem postępowania kasacyjnego jest bowiem ochrona interesu publicznego przez
zapewnienie jednolitości wykładni oraz wkład Sądu Najwyższego w rozwój prawa i
jurysprudencji (postanowienie SN z 4 lutego 2000 r., II CZ 178/99, OSNC 2000, nr
7-8, poz. 147).
Zgodnie z art. 3989
§ 1 k.p.c., Sąd Najwyższy przyjmuje skargę kasacyjną do
rozpoznania, jeżeli w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne, istnieje
potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości lub
wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów, zachodzi nieważność
postępowania lub skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona. W związku z tym
wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania powinien wskazywać, że
zachodzi przynajmniej jedna z okoliczności wymienionych w powołanym przepisie,
a jego uzasadnienie zawiera argumenty świadczące o tym, że rzeczywiście, biorąc
pod uwagę sformułowane w ustawie kryteria, istnieje potrzeba rozpoznania skargi
przez Sąd Najwyższy. Skarga nie zawierała żadnej z przesłanek określonych w
art. 3989
§ 1 k.p.c.
Przedstawione przez skarżącego rzekome zagadnienie prawne oparte jest
na fałszywym założeniu, że skarżący dopełnił wszelkich starań w dbaniu o swoje
interesy, a jedynie informacja dyrektora W. D. 11 sierpnia 2010 r. spowodowała
przekroczenie terminu z art. 264 k.p., tym samym niwecząc możliwość dochodzenia
roszczeń pracowniczych. Nie sposób zgodzić się z takim stanowiskiem skarżącego.
Trafnie zresztą zwrócił na to uwagę już Sąd Okręgowy w uzasadnieniu
zaskarżonego wyroku, podnosząc, że udzielenie pouczenia 11 sierpnia 2011 r. nie
miało znaczenia dla oceny winy powoda w niedochowaniu terminu do wniesienia
3
odwołania. Gdyby powód wykazał się starannością w trosce o własne interesy i
odbierał należycie doręczaną mu korespondencję znałby oświadczenie pracodawcy
o rozwiązaniu z nim stosunku pracy w trybie natychmiastowym i prawidłową
procedurę jego zaskarżenia.
W tym kontekście, przedstawione w skardze zagadnienie nie ma znaczenia
dla rozpoznawanej sprawy. Sąd Najwyższy nie przyjmuje skargi kasacyjnej do
rozpoznania, w której jako przyczynę przyjęcia przedstawia się zagadnienie
prawne, którego wyjaśnienie nie miałoby znaczenia dla rozpoznania podstaw skargi
(postanowienie SN 3 listopada 2010 r., III UK 56/10, niepubl.). Rozważanie
zagadnień teoretycznych, jeżeli nie jest to niezbędne do wykładni przepisu, który
ma zastosowanie w rozpoznawanej sprawie, nie należy do zadań Sądu
Najwyższego rozstrzygającego przedstawione zagadnienie (postanowienie SN z
12 sierpnia 2009 r., II PZP 8/09, niepubl.).
Z akt sprawy wynika, że odpowiedź na skargę kasacyjną została złożona po
terminie.
Z tych względów, na podstawie art. 3989
§ 2 k.p.c., orzeczono jak w
sentencji postanowienia.