Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Cz 203 /13

POSTANOWIENIE

Dnia 26 kwietnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VIII Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący : SO Jadwiga Siedlaczek (spr.)

Sędziowie : SO Małgorzata Kończal, SO Ilona Dąbek

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2013 roku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) Bank S.A. w W.

z udziałem dłużnika A. J.

o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...) z dnia 25 września 2012 r.

na skutek zażalenia dłużnika

od postanowienia Sądu Rejonowego w Toruniu

z dnia 23 października 2012 roku

sygn. akt XI.Co 1732 /12

p o s t a n a w i a : oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z 23 października 2012 roku Sąd Rejonowy w Toruniu uwzględnił wniosek wierzyciela i nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu numer (...) z dnia 25 września 2012 roku przeciwko dłużnikowi A. J..

W uzasadnieniu Sąd Rejonowy odwołując się do przesłanek ustawowych precyzujących podstawy nadania tytułu wykonawczego bankowemu tytułowi egzekucyjnemu ( art. 97 ustawy z 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe - Dz. U. 2002 , Nr 72 , poz. 665 ze zm. ora art. 777 k.p.c. w zw. z art. 781 § 2 k.p.c. i art. 786 2 § 1 k.p.c. i art. 783 § 1 k.p.c.) wskazał ,że wystawiony on został na podstawie ksiąg bankowych , zadłużenie jest wymagalne, a podstawą wpisu do ksiąg bankowych była umowa z dnia 15 marca 2011roku.

W osobistym zażaleniu dłużniczka wnosząc o uchylenie postanowienia wskazała, iż jej zdaniem roszczenie dochodzone przez bank jest przedwczesne gdyż warunkiem poddania się egzekucji było wcześniejsze wypowiedzenie umowy kredytu , a bank nigdy umowy nie wypowiedział stąd brak jest podstaw do wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego.

W odpowiedzi na zażalenie wierzyciel wnosił o oddalenie zażalenia z uwagi na toczące się w tej samej sprawie postepowanie sądowe pod sygnaturą XI Co 1735/12 oraz zasądzenie od dłużnika na rzecz wierzyciela kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu wierzyciel podnosił iż dłużniczka napisała w dniu 27 grudnia 2012r dwa tożsame zażalenia które zostały zarejestrowane w Sadzie pod dwiema sygnaturami tj. XI Co 1735/12 i XI Co 1732/12.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Zażalenie podlegało oddaleniu.

W pierwszej kolejności odnosząc się do zarzutów wierzyciela wskazać należy, iż sprawy XI Co 1735/12 i XI Co 1732/12 nie są tożsame. Jak wynika z akt XI Co 1735/12 wierzyciel domagał się w tej sprawie nadania klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...) z dnia 25 września 2012 roku wystawionego na podstawie umowy kredytowej z dnia 29.04.2010r gdzie jako łączną kwotę zadłużenia wskazano 18.463,41 zł i temu właśnie tytułowi postanowieniem z dnia 23.10.2012 r. Sąd nadał klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 23.10.2012 r. (k.5,6-9,15 akt XI Co 1735/12).

Natomiast w niniejszej sprawie - XI Co 1732/12 wierzyciel domagał się w nadania klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...) z dnia 25 września 2012 roku wystawionego na podstawie umowy kredytowej z dnia 15.03.2011 r. gdzie jako łączną kwotę zadłużenia wskazano 36.993,95 zł i temu właśnie tytułowi postanowieniem z dnia 23.10.2012 r. Sąd nadał klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 23.10.2012 r. (k.5,6-9,16- akt XI Co 1732/12).

Natomiast odnosząc się do zarzutów dłużniczki zawartych w zażaleniu wskazać należy, iż uszło uwadze skarżącej, że postępowanie o nadanie klauzuli wykonalności należy do kategorii postępowań wysoce sformalizowanych, w których Sąd nadający klauzulę wykonalności nie bada czy wydany lub wystawiony tytuł egzekucyjny znajduje swoje odzwierciedlenie w materialnych podstawach jego istnienia. Podważeniu tytułu wykonawczego od strony merytorycznej ( materialnej) służy dopiero wytoczenie właściwego powództwa przeciwegzekucyjnego na podstawie art. 840 k.p.c. w którym to dłużnik może żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności opierając się na jednej z ustawowych przesłanek wymienionych w tym przepisie podważających istnienie tytułu egzekucyjnego.

W świetle powyższego nie trudno zauważyć, iż żaląca w istocie kwestionuje istnienie samego obowiązku zapłaty należności wynikającej z bankowego tytułu egzekucyjnego wobec wierzyciela ( banku), co oznacza ,że podważa ona merytoryczną podstawę ( materialną stronę ) istnienia bankowego tytułu egzekucyjnego, a nie jego braki formalne, które prawidłowo zostały ocenione przez Sąd pierwszej instancji w świetle przytoczonych w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia przepisów prawa materialnego i procesowego.

Dlatego też mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd Okręgowy na podstawie art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. art. 385 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. postanowił jak na wstępie uznając wniesione przez dłużniczkę zażalenie jako niezasadne. Na marginesie należy wskazać, iż wierzyciel nie wykazał żadnych kosztów w postepowaniu zażaleniowym (w sprawie po stronie wierzyciela nie działa adwokat ani radca prawny ).