Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 111/11
POSTANOWIENIE
Dnia 21 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
Prezes SN Tadeusz Ereciński
w sprawie ze skargi pozwanej (powódki wzajemnej)
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego
z dnia 28 sierpnia 2009 r., w sprawie z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej
Lokatorsko – Własnościowej „P.” w C.
przeciwko H. Z.
o zapłatę
oraz z powództwa wzajemnego H. Z.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej Lokatorsko – Własnościowej „P.” w C.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 lutego 2012 r.,
umarza postępowanie
Uzasadnienie
2
Skarżąca wnosiła o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku Sądu
Okręgowego z dnia 28 sierpnia 2009 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarżąca zaskarżyła wyrok Sądu Okręgowego w części dotyczącej
orzeczenia o kosztach procesu. Zgodnie z ustalonym orzecznictwem Sądu
Najwyższego sądu zawarte w wyroku sądu drugiej instancji postanowienie
rozstrzygające o kosztach procesu nie jest postanowieniem kończącym
postępowanie w sprawie (postanowienia z dnia 20 grudnia 1996 r., I CZ 30/96,
OSNC 1997, nr 3, poz. 34, z dnia 6 grudnia 1996 r., II UZ 12/96, OSNAPUS 1997,
nr 15, poz. 279, z dnia 12 marca 1997 r., II CZ 17/97, nie publ., z dnia 4 lutego
1997 r., III CZ 3/97, nie publ., wyrok z dnia 22 sierpnia 1997 r., III CKN 142/97,
nie publ.).
W dniu 22 lica 2010 r. uchwalono ustawę o zmianie ustawy – Kodeks
cywilny, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Prawo
upadłościowe i naprawcze (Dz.U. Nr 155, poz. 1037), która weszła w życie w dniu
25 września 2010 r. Zgodnie z przepisami tej ustawy, skarga o stwierdzenie
niezgodności z prawem orzeczenia przysługuje tylko od prawomocnych wyroków
sądu drugiej instancji kończących postępowanie w sprawie oraz od postanowień co
do istoty sprawy kończących postępowanie, wydanych przez sąd drugiej instancji
w postępowaniu nieprocesowym, w postępowaniu o uznanie i stwierdzenie
wykonalności orzeczeń sądów państw obcych oraz w postępowaniu o uznanie
i stwierdzenie wykonalności wyroku sądu polubownego wydanego za granicą lub
ugody zawartej przed sądem polubownym za granicą (art. 4241
, art. 5192
,
art. 11481
§ 3, art. 11511
§ 3 i art. 1215 § 3 k.p.c.). W wypadku orzeczeń od których
skarga nie przysługuje, odszkodowania z tytułu szkody wyrządzonej przez wydanie
prawomocnego orzeczenia niezgodnego z prawem można domagać się bez
uprzedniego stwierdzenia niezgodności orzeczenia w postępowaniu ze skargi,
chyba że strona nie skorzystała z przysługujących jej środków (art. 4241b
k.p.c.).
W wymienionej ustawie nie przewidziano przepisów międzyczasowych, co
oznacza – zgodnie z zasadą bezzwłocznego stosowania przepisu procesowego
3
(por. uzasadnienie uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego, zasady
prawnej, z dnia 17 stycznia 2001 r., III CZP 49/00, OSNC 2001, nr 4, poz. 53) – iż
od chwili jej wejścia w życie skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
orzeczeń innych niż wymienionych w art. 4241
k.p.c. jest niedopuszczalna. Dotyczy
to także skarg wniesionych przed dniem wejścia w życie wymienionej ustawy.
Skoro skarga stała się niedopuszczalna, wydanie orzeczenia jest
niedopuszczalne, a postępowanie wywołane tą skargą należało umorzyć (art. 355
§ 1 w związku z art. 391 §1, art. 39821
i art. 42412
k.p.c.; por. postanowienia Sądu
Najwyższego z dnia 24 listopada 2010 r., II CNP 59/10, nie publ., z dnia
24 listopada 2010 r., II CNP 67/10, nie publ., 26 listopada 2010 r., III CNP 49/10,
nie publ., z dnia 10 grudnia 2010 r., II CNP 73/10, nie publ., z dnia 10 grudnia
2010 r., II CNP 76/10, nie publ., z dnia 17 grudnia 2010 r., IV CNP 85/10, nie publ.,
z dnia 17 grudnia 2010 r., III CNP 5/10, nie publ.).