V CNP 61/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-02-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 61/11
POSTANOWIENIE
Dnia 24 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie ze skargi Klubu Sportowego "U." w K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w O. z dnia 2 grudnia 2010 r.,
w sprawie z powództwa Klubu Sportowego "U." w K.
przeciwko Gminie K.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 lutego 2012 r.,
1. odrzuca skargę.
2. zasądza od Klubu Sportowego "U." w K. na rzecz Gminy K.
kwotę 1200 zł (tysiąc dwieście) tytułem zwrotu kosztów
postępowania skargowego.
Uzasadnienie
2
Skarga strony pozwanej o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w O. z dnia z dnia 2 grudnia 2010 r.
została oparta na podstawie naruszenia prawa materialnego. Zdaniem skarżącego
wyrok ten jest niezgodny z art. 416 k.c., art. 716 k.c. oraz art. 316 k.c.
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia,
z punktu widzenia jej wymogów, powinna odpowiadać ogólnym wymogom pisma
procesowego oraz szczególnym wymogom przewidzianym dla tego środka
prawnego w art. 4245
§ 1 k.p.c.
Art. 4245
§ 1 k.p.c. określa wymogi skargi o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia o charakterze konstrukcyjnym, niezbędne do
uznania środka wniesionego przez skarżącego za skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia w rozumieniu art. 4242
§ 1
k.p.c. Niespełnienie przez skargę któregokolwiek z wymogów określonych
w art. 4245
§ 1 k.p.c. skutkuje jej odrzuceniem przez Sąd Najwyższy (art. 4248
§ 1
k.p.c.). Należy do nich między innymi wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego
orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Klub Sportowy „U." w K. w skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem
wyroku Sądu Okręgowego w O. ograniczył się do stwierdzenia, że jego zaskarżenie
w drodze skargi kasacyjnej nie było możliwe ze względu na treść art. 3982
k.p. Nie
stanowi to spełnienia wymogu określonego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. W
orzecznictwie Sądu Najwyższego zostało utrwalone stanowisko, że samo
wskazanie przez skarżącego, iż od zaskarżonego orzeczenia nie przysługiwała
skarga kasacyjna lub skarga o wznowienie postępowania nie odpowiada
wymogowi wykazania, ze wzruszenie zaskarżonego orzeczenia nie było możliwe w
drodze innych środków prawnych. W świetle tego przepisu wymagane jest
przedstawienie odpowiedniego wywodu prawnego pozwalającego uznać,
że skarżący wykazał brak możliwości wzruszenia zaskarżonego orzeczenia
przy pomocy dostępnych środków prawnych. Niewystarczające jest samo
stwierdzenie o braku możliwości wzruszenia zaskarżonego orzeczenia w drodze
3
innych środków prawnych, nie poparte stosowną argumentacją i przytoczeniem
właściwych przepisów prawa.
Z tego względu skarga podlegała odrzuceniu na podstawie art. 4248
§ 1
k.p.c.
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 24 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie ze skargi Klubu Sportowego "U." w K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w O. z dnia 2 grudnia 2010 r.,
w sprawie z powództwa Klubu Sportowego "U." w K.
przeciwko Gminie K.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 lutego 2012 r.,
1. odrzuca skargę.
2. zasądza od Klubu Sportowego "U." w K. na rzecz Gminy K.
kwotę 1200 zł (tysiąc dwieście) tytułem zwrotu kosztów
postępowania skargowego.
Uzasadnienie
2
Skarga strony pozwanej o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w O. z dnia z dnia 2 grudnia 2010 r.
została oparta na podstawie naruszenia prawa materialnego. Zdaniem skarżącego
wyrok ten jest niezgodny z art. 416 k.c., art. 716 k.c. oraz art. 316 k.c.
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia,
z punktu widzenia jej wymogów, powinna odpowiadać ogólnym wymogom pisma
procesowego oraz szczególnym wymogom przewidzianym dla tego środka
prawnego w art. 4245
§ 1 k.p.c.
Art. 4245
§ 1 k.p.c. określa wymogi skargi o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia o charakterze konstrukcyjnym, niezbędne do
uznania środka wniesionego przez skarżącego za skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia w rozumieniu art. 4242
§ 1
k.p.c. Niespełnienie przez skargę któregokolwiek z wymogów określonych
w art. 4245
§ 1 k.p.c. skutkuje jej odrzuceniem przez Sąd Najwyższy (art. 4248
§ 1
k.p.c.). Należy do nich między innymi wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego
orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Klub Sportowy „U." w K. w skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem
wyroku Sądu Okręgowego w O. ograniczył się do stwierdzenia, że jego zaskarżenie
w drodze skargi kasacyjnej nie było możliwe ze względu na treść art. 3982
k.p. Nie
stanowi to spełnienia wymogu określonego w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. W
orzecznictwie Sądu Najwyższego zostało utrwalone stanowisko, że samo
wskazanie przez skarżącego, iż od zaskarżonego orzeczenia nie przysługiwała
skarga kasacyjna lub skarga o wznowienie postępowania nie odpowiada
wymogowi wykazania, ze wzruszenie zaskarżonego orzeczenia nie było możliwe w
drodze innych środków prawnych. W świetle tego przepisu wymagane jest
przedstawienie odpowiedniego wywodu prawnego pozwalającego uznać,
że skarżący wykazał brak możliwości wzruszenia zaskarżonego orzeczenia
przy pomocy dostępnych środków prawnych. Niewystarczające jest samo
stwierdzenie o braku możliwości wzruszenia zaskarżonego orzeczenia w drodze
3
innych środków prawnych, nie poparte stosowną argumentacją i przytoczeniem
właściwych przepisów prawa.
Z tego względu skarga podlegała odrzuceniu na podstawie art. 4248
§ 1
k.p.c.
jw