V KK 170/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:16-10-2012
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V KK 170/12
POSTANOWIENIE
Dnia 26 września 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Małgorzata Gierszon
w sprawie Z. M.
skazanego z art. 286 § 1 kk i innych
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 26 września 2012 r.,
wniosku obrońcy skazanego o wstrzymanie wykonania wyroku
Sądu Okręgowego
z dnia 21 marca 2011 r.,
zmienionego wyrokiem Sądu Apelacyjnego
z dnia 16 grudnia 2011 r., na podstawie art. 532 § 1 kpk a contrario
p o s t a n o w i ł:
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
W kasacji wywiedzionej na korzyść skazanego Z. M jego obrońca wniósł o
wstrzymanie wykonania – powyżej wskazanego – wyroku „do czasu rozpoznania
kasacji”, nie uzasadniając przy tym w inny sposób tego swojego żądania.
Domniemywać zatem należy, że potrzebę zastosowania wobec skazanego
określonej w art. 532 § 1 k.p.k. instytucji jego obrońca wywiódł z samego faktu
wniesienia na jego rzecz kasacji i podniesienia w niej zarzutu rażącej obrazy przez
sąd odwoławczy przy wydaniu zaskarżonego wyroku prawa procesowego.
W tej sytuacji przywołać należy dwie kluczowe kwestie czyniące
przedmiotowy wniosek nietrafnym.
Po pierwsze to, że w polskim systemie prawa karnego wykonawczego
zasadą jest to, że orzeczenie staje się wykonalne z chwilą uprawomocnienia, chyba
2
że ustawa stanowi inaczej (art. 9 § 2 k.k.w.). Samo wniesienie kasacji od
prawomocnego wyroku sądu odwoławczego zasady tej nie uchyla. Stąd też
związana z nią, przewidziana w art. 532 § 1 k.p.k. instytucja wstrzymania
wykonania orzeczenia, ma charakter wyjątkowy, i jej zastosowanie in concreto musi
być uzasadnione szczególnymi względami. Tymczasem obrońca skazanego
Zenona Michalaka takowych nawet nie wskazuje.
Po drugie to, iż skorzystanie z możliwości wstrzymania wykonania kary
wchodzi na pewno w rachubę wówczas, gdy niezależnie od przyszłego
rozstrzygnięcia odnośnie zasadności kasacji, już w momencie rozpatrywania
wniosku w tym trybie złożonego, można przyjąć, że bardzo istotne względy mogą
przemawiać za oczywistą zasadnością kasacji.
Rozpatrując – w tym kontekście – zarzuty podniesione w kasacji obrońcy
skazanego Z. M. nie można uznać, że istnieje na tyle wysokie prawdopodobieństwo
ich trafności, by wystarczyło to do stwierdzenia zasadności przedmiotowego
wniosku.
Z tych względów postanowiono jak wyżej.
POSTANOWIENIE
Dnia 26 września 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Małgorzata Gierszon
w sprawie Z. M.
skazanego z art. 286 § 1 kk i innych
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 26 września 2012 r.,
wniosku obrońcy skazanego o wstrzymanie wykonania wyroku
Sądu Okręgowego
z dnia 21 marca 2011 r.,
zmienionego wyrokiem Sądu Apelacyjnego
z dnia 16 grudnia 2011 r., na podstawie art. 532 § 1 kpk a contrario
p o s t a n o w i ł:
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
W kasacji wywiedzionej na korzyść skazanego Z. M jego obrońca wniósł o
wstrzymanie wykonania – powyżej wskazanego – wyroku „do czasu rozpoznania
kasacji”, nie uzasadniając przy tym w inny sposób tego swojego żądania.
Domniemywać zatem należy, że potrzebę zastosowania wobec skazanego
określonej w art. 532 § 1 k.p.k. instytucji jego obrońca wywiódł z samego faktu
wniesienia na jego rzecz kasacji i podniesienia w niej zarzutu rażącej obrazy przez
sąd odwoławczy przy wydaniu zaskarżonego wyroku prawa procesowego.
W tej sytuacji przywołać należy dwie kluczowe kwestie czyniące
przedmiotowy wniosek nietrafnym.
Po pierwsze to, że w polskim systemie prawa karnego wykonawczego
zasadą jest to, że orzeczenie staje się wykonalne z chwilą uprawomocnienia, chyba
2
że ustawa stanowi inaczej (art. 9 § 2 k.k.w.). Samo wniesienie kasacji od
prawomocnego wyroku sądu odwoławczego zasady tej nie uchyla. Stąd też
związana z nią, przewidziana w art. 532 § 1 k.p.k. instytucja wstrzymania
wykonania orzeczenia, ma charakter wyjątkowy, i jej zastosowanie in concreto musi
być uzasadnione szczególnymi względami. Tymczasem obrońca skazanego
Zenona Michalaka takowych nawet nie wskazuje.
Po drugie to, iż skorzystanie z możliwości wstrzymania wykonania kary
wchodzi na pewno w rachubę wówczas, gdy niezależnie od przyszłego
rozstrzygnięcia odnośnie zasadności kasacji, już w momencie rozpatrywania
wniosku w tym trybie złożonego, można przyjąć, że bardzo istotne względy mogą
przemawiać za oczywistą zasadnością kasacji.
Rozpatrując – w tym kontekście – zarzuty podniesione w kasacji obrońcy
skazanego Z. M. nie można uznać, że istnieje na tyle wysokie prawdopodobieństwo
ich trafności, by wystarczyło to do stwierdzenia zasadności przedmiotowego
wniosku.
Z tych względów postanowiono jak wyżej.