Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V KO 49/12
POSTANOWIENIE
Dnia 26 września 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Cesarz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Małgorzata Gierszon
SSN Kazimierz Klugiewicz
w sprawie J. G.
oskarżonego z art. 189 § 1 k.k. i innych
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 26 września 2012r.,
wniosku Sądu Okręgowego w X. zawartego w postanowieniu z dnia 16
lipca 2012r. o przekazanie do rozpoznania sprawy
J. G. Sądowi Okręgowemu w Y.,
na podstawie art. 93 § 1 k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w X. na rozprawie w dniu 6 lipca 2012r. wyłączył sprawę J.
G., oskarżonego wespół z R. P. i trzema innymi osobami w sprawie […] 173/10, do
odrębnego rozpoznania z uwagi na to, że stan zdrowia osk. J. G. uniemożliwia mu
stawiennictwo przed tym Sądem.
Sąd właściwy wystąpił następnie na posiedzeniu w dniu 16 lipca 2012 r. o
przekazanie wyłączonej sprawy do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Y., gdzie
mieszka J. G., bowiem, według lekarza sądowego, tam tylko oskarżony przy jego
schorzeniach może być przesłuchany.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
2
Ponowny wniosek Sądu właściwego, tym razem o przekazanie Sądowi
Okręgowemu w Y. wydzielonej sprawy oskarżonego J. G., znów nie zasługuje na
uwzględnienie. Aktualny jest bowiem powód odmowy podjęcia takiej decyzji
procesowej, dotyczący obecnie jedynie J. G., wyrażony w postanowieniu Sądu
Najwyższego z dnia 24 maja 2012 r. w sprawie V Ko 34/12, w której Sąd Okręgowy
w X. wnosił o przekazanie sprawy wszystkich oskarżonych Sądowi Okręgowemu w
Y. Wiedza Sądu właściwego w chwili obecnego wystąpienia sprowadzała się do
tego, że J. G., zwolniony z aresztu śledczego w dniu 30 marca 2012 r., nie może
stawić się na rozprawę w dniu 6 lipca 2012 r., zaś na dzień 9 sierpnia 2012 r.
ustalono termin przyjęcia oskarżonego do szpitala w celu „leczenia
neuroortopedytcznego” i prawdopodobnie, poddania się zabiegowi operacyjnemu
oraz rehabilitacji pooperacyjnej (k. 4634, 4636). Sąd Okręgowy w X. zakładając, że
stan zdrowia J. G. rzeczywiście przez najbliższe miesiące, poczynając od daty
wystąpienia (16. VII. 12 r.), będzie uniemożliwiał mu stawiennictwo przed Sądem
właściwym, bo przecież taki był powód wystąpienia, wiedział zarazem, że z wyżej
wskazanych przyczyn stawiennictwo oskarżonego jest nierealne także przed
Sądem Okręgowym w Y. Sąd ten nie będzie przecież rozpoznawał sprawy w
szpitalu, sanatorium, miejscu zamieszkania oskarżonego (jak błędnie dopuszcza
lekarz sądowy) czy w innym miejscu jego pobytu.
Przekazanie sprawy temu Sądowi nie osiągnęłoby więc celu, którym kierował
się Sąd właściwy i któremu tak obszernie dał wyraz w uzasadnieniu postanowienia,
to jest rozpatrzenie wreszcie sprawy J. G.
Decyzje Sądu Najwyższego podejmowane w trybie art. 37 k.p.k. nie mogą
przenosić na inny sąd obowiązków spoczywających na sądzie właściwym i
odpowiedzialności za doprowadzenie do rozpoznania sprawy.
Dlatego postanowiono jak na wstępie. Sąd Okręgowy przed podjęciem
kolejnych kroków ustali powód uchylenia aresztu wobec J. G., sprawdzi, czy Sąd
Okręgowy w Y. rozpoznaje także sprawę oskarżonego , jakie są: aktualny stan jego
zdrowia i miejsce pobytu, a zwracając się do lekarza sądowego lub innego organu
wypowiadającego się co do możliwości odpowiadania oskarżonego, przypomni, że
chodzi o odpowiedzialność przed Sądem, z czym wiąże się również miejsce
rozpoznania sprawy.