I CNP 21/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:09-01-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CNP 21/12
POSTANOWIENIE
Dnia 11 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Frąckowiak
w sprawie skargi M. F. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w R.
z dnia 31 marca 2010 r., wydanego w sprawie
z powództwa Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w Warszawie
przeciwko M. F.
o odszkodowanie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 11 października 2012 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Pozwany M. F. zastępowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł
skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu
Okręgowego w R. z dnia 31 marca 2010 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., odczytywanym łącznie z art. 4171
§ 2 k.c., skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje
wtedy, gdy przez wydanie prawomocnego wyroku niezgodnego z prawem stronie
wyrządzona została szkoda. Z tego powodu wśród tzw. konstrukcyjnych wymagań
skargi przewidziano obowiązek uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.), który oznacza złożenie przez skarżącego w skardze oświadczenia,
że szkoda wystąpiła, ze wskazaniem jej rodzaju i rozmiaru.
Pojęcie szkody nie zostało w art. 4241
§ 1 k.p.c. zdefiniowane; przyjmuje się,
że może nią być zarówno szkoda majątkowa, jak i niemajątkowa. Należy przyjąć,
uwzględniwszy przede wszystkim charakter oraz cele przedmiotowej skargi,
że szkodą o charakterze majątkowym jest każdy uszczerbek w majątku
poszkodowanego, musi on mieć jednak charakter rzeczywisty, nie hipotetyczny,
spodziewany lub „odłożony” w czasie.
Wskazywane przez skarżącego „zwiększenie się jego pasywów” w majątku
z chwilą wydania zaskarżonego wyroku, nie stanowi szkody w rozumieniu art. 4241
§ 1 k.p.c.; ta szkoda, uzasadniająca odpowiedzialność państwa, powstanie
– oczywiście po spełnieniu pozostałych przesłanek jej wystąpienia – dopiero po
wykonaniu tytułu, czyli po „wyjściu” z majątku skarżącego kwoty, na którą opiewa
tytuł egzekucyjny (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 grudnia
2010 r., III CNP 48/10, IC 2011, nr 10, s. 51).
W związku z tym należy przyjąć, że nie została spełniona przesłanka
przewidziana w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c., a zatem skarga podlega odrzuceniu jako
niedopuszczalna. Z tych względów orzeczono jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
es
POSTANOWIENIE
Dnia 11 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Frąckowiak
w sprawie skargi M. F. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w R.
z dnia 31 marca 2010 r., wydanego w sprawie
z powództwa Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego w Warszawie
przeciwko M. F.
o odszkodowanie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 11 października 2012 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Pozwany M. F. zastępowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł
skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu
Okręgowego w R. z dnia 31 marca 2010 r.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4241
§ 1 k.p.c., odczytywanym łącznie z art. 4171
§ 2 k.c., skarga
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia przysługuje
wtedy, gdy przez wydanie prawomocnego wyroku niezgodnego z prawem stronie
wyrządzona została szkoda. Z tego powodu wśród tzw. konstrukcyjnych wymagań
skargi przewidziano obowiązek uprawdopodobnienia wyrządzenia szkody (art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.), który oznacza złożenie przez skarżącego w skardze oświadczenia,
że szkoda wystąpiła, ze wskazaniem jej rodzaju i rozmiaru.
Pojęcie szkody nie zostało w art. 4241
§ 1 k.p.c. zdefiniowane; przyjmuje się,
że może nią być zarówno szkoda majątkowa, jak i niemajątkowa. Należy przyjąć,
uwzględniwszy przede wszystkim charakter oraz cele przedmiotowej skargi,
że szkodą o charakterze majątkowym jest każdy uszczerbek w majątku
poszkodowanego, musi on mieć jednak charakter rzeczywisty, nie hipotetyczny,
spodziewany lub „odłożony” w czasie.
Wskazywane przez skarżącego „zwiększenie się jego pasywów” w majątku
z chwilą wydania zaskarżonego wyroku, nie stanowi szkody w rozumieniu art. 4241
§ 1 k.p.c.; ta szkoda, uzasadniająca odpowiedzialność państwa, powstanie
– oczywiście po spełnieniu pozostałych przesłanek jej wystąpienia – dopiero po
wykonaniu tytułu, czyli po „wyjściu” z majątku skarżącego kwoty, na którą opiewa
tytuł egzekucyjny (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 grudnia
2010 r., III CNP 48/10, IC 2011, nr 10, s. 51).
W związku z tym należy przyjąć, że nie została spełniona przesłanka
przewidziana w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c., a zatem skarga podlega odrzuceniu jako
niedopuszczalna. Z tych względów orzeczono jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
es