IV CZ 105/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-03-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 105/12
POSTANOWIENIE
Dnia 25 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
SSA Władysław Pawlak
w sprawie z powództwa F. T. POLSKA Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
Spółki Komandytowej
przeciwko P. Spółce Akcyjnej
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 października 2012 r.,
zażalenia strony pozwanej
na postanowienie zawarte w punkcie drugim orzeczenia
Sądu Okręgowego w O.
z dnia 22 lutego 2012 r.,
1. zmienia zaskarżone postanowienie w ten sposób,
że zasądzoną od strony pozwanej na rzecz strony
powodowej kwotę 600 (sześćset) zł obniża do kwoty 150
(sto pięćdziesiąt) zł;
2. zasądza od strony powodowej na rzecz strony pozwanej
kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł tytułem kosztów
postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy w O. postanowieniem z dnia 14 grudnia 2011 r. umorzył
postępowanie w sprawie w związku z zapłatą dochodzonej w nim należności i
zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 2.493 zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania.
Sąd Okręgowy w O. postanowieniem z dnia 22 lutego 2012 r. oddalił
zażalenie pozwanej na postanowienie Sądu Rejonowego orzekające o kosztach
postępowania i zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 600 zł tytułem zwrotu
kosztów postępowania zażaleniowego.
W zażaleniu na zawarte w powyższym postanowieniu rozstrzygnięcie
o kosztach postępowania zażaleniowego pozwana wniosła o jego uchylenie
i przekazanie sprawy w tym zakresie Sądowi Okręgowemu do ponownego
rozpoznania, podnosząc zarzuty naruszenia art. 98 § 3 k.p.c. w związku z art. 98
§ 4 i art. 109 § 2 zdanie drugie k.p.c., art. 16 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 26 maja
1982 r. Prawo o adwokaturze (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 146, poz. 1188
ze zm.), § 2 ust. 1 i 2 oraz § 13 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
W odpowiedzi na zażalenie powódka wniosła o jego oddalenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie zasługiwało na uwzględnienie.
Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia
przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu,
opłaty stanowiące podstawę zasądzenia przez sądy kosztów zastępstwa prawnego
nie mogą być wyższe niż stawki minimalne, o których mowa w rozdziałach 3-5,
niezależnie od wysokości tych opłat ustalonych w umowie między adwokatem
a klientem. Sąd może przyznać opłaty wyższe od wskazanych w ust. 1 –
3
w wysokości nieprzekraczającej sześciokrotnej stawki minimalnej - jeżeli uzasadnia
to rodzaj i stopień zawiłości sprawy oraz niezbędny nakład pracy adwokata (§ 2
ust. 2).
W postępowaniu zażaleniowym przed sądem okręgowym stawka
minimalna opłaty należnej adwokatowi, który reprezentował stronę również
w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, wynosi 25% stawki minimalnej
za prowadzenie sprawy w postępowaniu pierwszoinstancyjnym.
Trafnie zarzuciła skarżąca, że Sąd Okręgowy, ustalając wysokość
należnych powódce kosztów postępowania zażaleniowego, naruszył wymienione
przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
W postępowaniu tym wartość przedmiotu zaskarżenia mieściła się w przedziale
powyżej 1.500 zł do 5.000 zł. Stawka minimalnej opłaty należnej adwokatowi
powódki wynosiła zatem: za pierwszą instancję - 600 zł, a za prowadzenie sprawy
w postępowaniu zażaleniowym - 150 zł. Skoro Sąd Okręgowy nie dostrzegł -
słusznie - podstaw do podwyższenia tej opłaty w oparciu § 2 ust. 2 rozporządzenia,
a nawet potrzeby rozważenia przesłanek przewidzianych w tym przepisie,
to oczywistym jest, że należne powódce koszty postępowania zażaleniowego,
obejmujące jedynie koszty zastępstwa adwokackiego, powinien ustalić na
kwotę 150 zł.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 386 § 1 w związku z art.
39821
i 3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 25 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
SSA Władysław Pawlak
w sprawie z powództwa F. T. POLSKA Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
Spółki Komandytowej
przeciwko P. Spółce Akcyjnej
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 października 2012 r.,
zażalenia strony pozwanej
na postanowienie zawarte w punkcie drugim orzeczenia
Sądu Okręgowego w O.
z dnia 22 lutego 2012 r.,
1. zmienia zaskarżone postanowienie w ten sposób,
że zasądzoną od strony pozwanej na rzecz strony
powodowej kwotę 600 (sześćset) zł obniża do kwoty 150
(sto pięćdziesiąt) zł;
2. zasądza od strony powodowej na rzecz strony pozwanej
kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł tytułem kosztów
postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy w O. postanowieniem z dnia 14 grudnia 2011 r. umorzył
postępowanie w sprawie w związku z zapłatą dochodzonej w nim należności i
zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 2.493 zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania.
Sąd Okręgowy w O. postanowieniem z dnia 22 lutego 2012 r. oddalił
zażalenie pozwanej na postanowienie Sądu Rejonowego orzekające o kosztach
postępowania i zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 600 zł tytułem zwrotu
kosztów postępowania zażaleniowego.
W zażaleniu na zawarte w powyższym postanowieniu rozstrzygnięcie
o kosztach postępowania zażaleniowego pozwana wniosła o jego uchylenie
i przekazanie sprawy w tym zakresie Sądowi Okręgowemu do ponownego
rozpoznania, podnosząc zarzuty naruszenia art. 98 § 3 k.p.c. w związku z art. 98
§ 4 i art. 109 § 2 zdanie drugie k.p.c., art. 16 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 26 maja
1982 r. Prawo o adwokaturze (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 146, poz. 1188
ze zm.), § 2 ust. 1 i 2 oraz § 13 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra
Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.).
W odpowiedzi na zażalenie powódka wniosła o jego oddalenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie zasługiwało na uwzględnienie.
Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia
przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu,
opłaty stanowiące podstawę zasądzenia przez sądy kosztów zastępstwa prawnego
nie mogą być wyższe niż stawki minimalne, o których mowa w rozdziałach 3-5,
niezależnie od wysokości tych opłat ustalonych w umowie między adwokatem
a klientem. Sąd może przyznać opłaty wyższe od wskazanych w ust. 1 –
3
w wysokości nieprzekraczającej sześciokrotnej stawki minimalnej - jeżeli uzasadnia
to rodzaj i stopień zawiłości sprawy oraz niezbędny nakład pracy adwokata (§ 2
ust. 2).
W postępowaniu zażaleniowym przed sądem okręgowym stawka
minimalna opłaty należnej adwokatowi, który reprezentował stronę również
w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, wynosi 25% stawki minimalnej
za prowadzenie sprawy w postępowaniu pierwszoinstancyjnym.
Trafnie zarzuciła skarżąca, że Sąd Okręgowy, ustalając wysokość
należnych powódce kosztów postępowania zażaleniowego, naruszył wymienione
przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
W postępowaniu tym wartość przedmiotu zaskarżenia mieściła się w przedziale
powyżej 1.500 zł do 5.000 zł. Stawka minimalnej opłaty należnej adwokatowi
powódki wynosiła zatem: za pierwszą instancję - 600 zł, a za prowadzenie sprawy
w postępowaniu zażaleniowym - 150 zł. Skoro Sąd Okręgowy nie dostrzegł -
słusznie - podstaw do podwyższenia tej opłaty w oparciu § 2 ust. 2 rozporządzenia,
a nawet potrzeby rozważenia przesłanek przewidzianych w tym przepisie,
to oczywistym jest, że należne powódce koszty postępowania zażaleniowego,
obejmujące jedynie koszty zastępstwa adwokackiego, powinien ustalić na
kwotę 150 zł.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 386 § 1 w związku z art.
39821
i 3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
jw