Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II KK 38/12
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 15 listopada 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący)
SSN Włodzimierz Wróbel
SSA del. do SN Dariusz Czajkowski (sprawozdawca)
Protokolant Ewa Oziębła
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Barbary Nowińskiej,
w sprawie Z. U. i Z. U.
skazanych za wykroczenie z art.107 kw
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 15 listopada 2012 r.,
kasacji, wniesionych przez Prokuratora Generalnego
od wyroku Sądu Rejonowego
z dnia 29 listopada 2011 r. ,
1. uchyla pkt. 3 wyroku Sądu Rejonowego i sprawę
w tym zakresie przekazuje temu Sądowi do ponownego
rozpoznania,
2. wydatkami postępowania kasacyjnego obciąża Skarb
Państwa.
UZASADNIENIE
Z. U. i Z. U. zostali obwinieni o to, że w okresie od stycznia 2010 r. do 25
stycznia 2011 r. w K. na ul. P. 46 poprzez dzwonienie dzwonkiem do drzwi
2
mieszkania nr 68 w godzinach nocnych, zapychanie skrzynki na listy, zaśmiecanie
balkonu złośliwie niepokoili Z. B., tj. o wykroczenie z art. 107 k.w.
Wyrokiem z dnia 29 listopada 2011r., Sąd Rejonowy :
1. Obwinionych Z. U. i Z. U. uznał za winnych popełnienia zarzucanego im
wykroczenia i za to na podstawie art. 107 k.w. wymierzył im karę nagany;
2. Zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. M. kwotę 619,92
(sześćset dziewiętnaście złotych, dziewięćdziesiąt dwa grosze) tytułem
poniesionych kosztów obrony z urzędu udzielonej obwinionym;
3. Zasądził od Skarbu Państwa na rzecz oskarżyciela posiłkowego Z. B.
kwotę 900 zł (dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa
adwokackiego wykonywanego przez adw. A. D.
Wyrok ten nie został zaskarżony przez strony i uprawomocnił się w dniu 7
grudnia 2011r.
Kasację od tego wyroku - na niekorzyść obwinionych - wniósł Prokurator
Generalny.
Orzeczeniu temu zarzucił rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku
naruszenie przepisu art. 118 § 1 i § 3 k.p.w. w zw. z art. 119 k.p.w w zw. z art. 627
k.p.k., polegające na zasądzeniu w pkt. 3 od Skarbu Państwa na rzecz oskarżyciela
posiłkowego Z. B. kwoty 900 złotych kosztów zastępstwa adwokackiego w
sprawie, w której Z.U. i Z. U. uznano za winnych popełnienia wykroczenia z art. 107
k.w., podczas gdy zwrot kosztów z tego tytułu winien zostać zasądzony od
obwinionych.
Stawiając powyższy zarzut Prokurator Generalny wniósł o uchylenie wyroku
w zaskarżonej części i przekazanie sprawy w tym zakresie Sądowi Rejonowemu
do ponownego rozpatrzenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja Prokuratora Generalnego jest oczywiście zasadna i jako taka
zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 624 § 1 k.p.k, który to przepis z mocy art.119 k.p.w
stosuje się odpowiednio w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, Sąd może
zwolnić stronę jedynie od kosztów sądowych, które stanowią tylko jeden ze
składników kosztów procesu (por. art. 616 § 1 k.p.k.). W przypadku skazania
obwinionego, brak jest zatem podstaw prawnych do obciążenia Skarbu Państwa
3
wydatkami oskarżyciela posiłkowego, gdyż należności te winien ponieść właśnie
skazany (art. 627 k.p.k w zw. z art.119 k.p.w.).
Powyższe stanowisko nie powinno budzić żadnych wątpliwości tak w świetle
literalnego brzmienia cytowanych przepisów, jak i poglądów orzecznictwa oraz
doktryny (por. Sławomir Steinborn, Komentarz aktualizowany do art. 624 Kodeksu
postępowania karnego, LEX /el. 2012, postanowienie Sądu Apelacyjnego w
Krakowie z dnia 30 listopada 2010r. sygn., II AKz 457/10, KZS 2010/12/49,
postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 30 września 2009r. sygn.,
II AKz 646/09, LEX nr 553825).
Z tego względu, z uwagi na rażącą obrazę wskazywanych w kasacji
przepisów, która miała istotny wpływ na treść wyroku poprzez pozbawione podstaw
prawnych obciążenie Skarbu Państwa wydatkami poniesionymi przez oskarżyciela
posiłkowego, zaskarżony wyrok w stosownej części należało uchylić z mocy art.
537 § 1 i § 2 k.p.k w zw. z art.119 k.p.w. i sprawę w tej części przekazać Sądowi
Rejonowemu do ponownego rozpoznania.
O wydatkach postępowania kasacyjnego Sąd Najwyższy orzekł w myśl art.
638 k.p.k w zw. z art. 119 k.p.w.