Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II KO 57/12
POSTANOWIENIE
Dnia 20 listopada 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Szewczyk (przewodniczący)
SSN Rafał Malarski
SSN Dorota Rysińska (sprawozdawca)
w sprawie M. P. i P. P.
uniewinnionych od popełnienia czynu określonego w art. 212 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 20 listopada 2012 r.,
wniosku Z. S.
o wznowienie postępowania
p o s t a n o w i ł:
1. pozostawić wniosek bez rozpoznania;
2. zwolnić Z. S. od ponoszenia kosztów sądowych
postępowania wznowieniowego.
UZASADNIENIE
Z. S., występujący w prawomocnie zakończonym postępowaniu w roli oskarżyciela prywatnego,
złożył wniosek, w którym domaga się wznowienia postępowania zakończonego m.in.
postanowieniem Sądu Najwyższego z dnia 8 grudnia 2011 r., w sprawie II KK 164/11, oddalającym
kasację wniesioną od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 23 marca 2011r., utrzymującego w mocy
wyrok Sądu Rejonowego z dnia 23 listopada 2010 r., uniewinniający M. P. i P. P. od popełnienia
przestępstwa opisanego w art. 212 § 1 k.k. Ze złożonego pisma procesowego wynika, że podstawą
wniosku są nowe dowody obciążające, ujawnione w dniu 17 sierpnia 2012 r.
W powyższym świetle Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek jest niedopuszczalny z mocy ustawy, nie ma zatem potrzeby badania i uzupełniania
kolejnych wymogów formalnych tego pisma procesowego, zwłaszcza warunku wynikającego z
treści art. 545 § 2 k.p.k.
W świetle ugruntowanego stanowiska Sądu Najwyższego (zob. m.in. postanowienia SN: z dnia
12 kwietnia 2001 r., III KO 53/99, OSNKW 2001, z. 7-8, poz. 87; z dnia 27 czerwca 2001 r., III KO
2
115/00, OSNKW 2001, z. 9-10, poz. 83, z dnia 5 lipca 2007 r., V KO 15/07, R-OSNKW 2007, poz.
1564) żadnych wątpliwości nie budzi, że w sytuacji, gdy jako podstawę wniosku o wznowienie
wskazuje się przepis art. 540 § 1 pkt. 2 k.p.k. (nieznane sądowi nowe fakty i dowody), rozważenie
tego wniosku w odniesieniu do postępowania zakończonego postanowieniem Sądu Najwyższego
oddalającym kasację, nie jest możliwe. Rozstrzygnięcie to bowiem nie narusza prawomocności
orzeczenia sądu odwoławczego, które zakończyło postępowanie karne co do meritum. Skoro więc
przy omawianej podstawie wznowieniowej, wynikającej z treści rozważanego wniosku (pomijając
tu kwestię jej uszczegółowienia oraz kierunku wniesionego środka zaskarżenia), dopuszczalne jest
tylko domaganie się wznowienia procesu zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Okręgowego – jakie to żądanie także zresztą zostało zgłoszone w analizowanym piśmie, pozostaje
tylko stwierdzić, że wniosek o wznowienie, w omawianej części, nie podlega rozpoznaniu przez Sąd
Najwyższy, w myśl przepisów art. 430 § 1 k.p.k. w zw. z art. 545 § 1 k.p.k.
Z tych zatem powodów Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie, zwalniając wnioskodawcę, ze
względu na jego trudną, opisaną w złożonym wniosku sytuację materialną, od ponoszenia
wymaganych kosztów sądowych (art. 639 w zw. z art. 624 § 1 k.p.k.).
SSN Józef Szewczyk SSN Rafał Malarski SSN Dorota Rysińska

II KO 57/12

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia