Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II KZ 40/12
POSTANOWIENIE
Dnia 20 listopada 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Rafał Malarski
w sprawie A. M.
oskarżonego z art. 217 § 1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 20 listopada 2012 r.,
zażalenia pełnomocnika oskarżycielki prywatnej B. M. na zarządzenie Zastępcy
Przewodniczącego Wydziału Karnego Odwoławczego Sądu Okręgowego
z dnia 17 sierpnia 2012 r.,
p o s t a n o w i ł :
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zażalenie okazało się bezzasadne.
Twierdzenie skarżącego, że wniosek o doręczenie wyroku sądu
odwoławczego z uzasadnieniem został nadany listem poleconym w dniu 26
czerwca 2012 r., a więc w terminie zawitym, o którym mowa w art. 524 § 1 zd. 2
k.p.k., wymagało krytycznej oceny. Pełnomocnik oskarżycielki prywatnej wprawdzie
przedstawił kserokopię karty księgi korespondencji, z której wynika, że do Sądu
Okręgowego Wydział Karny wysłano z jego kancelarii w dniu 26 czerwca 2012 r. list
polecony (k. 214), ale adnotacja ta, zresztą nie określająca w ogóle, o jaką
przesyłkę tu chodziło, nie była w stanie podważyć ustalenia poczynionego na
podstawie odcisku pieczęci Urzędu Pocztowego K. 1 na kopercie, w której
nadesłano wniosek o doręczenie wyroku odwoławczego z uzasadnieniem (k. 205).
Odcisk tejże pieczęci jasno wskazywał, że przesyłkę nadano jako list zwykły w
dniu 8 sierpnia 2012 r. Dotarł on do Sądu Okręgowego w dniu 14 sierpnia 2012 r.
2
Dlatego orzeczono jak w części dyspozytywnej postanowienia.