IV KZ 67/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:20-01-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KZ 67/12
POSTANOWIENIE
Dnia 21 listopada 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Skoczkowska
w sprawie W. S.
skazanego z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 21 listopada 2012 r.,
zażalenia skazanego
na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału VI Karnego Odwoławczego Sądu
Okręgowego w […] z dnia 7 sierpnia 2012 r.,
w przedmiocie odmowy przyjęcia kasacji od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia
20 września 2011 r.
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
postanowił:
uchylić zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia 7 sierpnia 2012 r. Przewodniczący Wydziału VI
Karnego Odwoławczego Sądu Okręgowego w K., na podstawie art. 530 § 2 k.p.k.,
odmówił przyjęcia kasacji sporządzonej osobiście przez skazanego W. S. od
wyroku tegoż sądu z dnia 20 września 2011 r., gdyż skazany wezwany na
podstawie art. 120 § 2 k.p.k. do usunięcia jej braków formalnych nie uczynił tego.
Zarządzenie to zaskarżył skazany osobiście, wskazując że zostało ono
wydane bez uwzględnienia faktu, iż nie jest on w stanie sfinansować
wynagrodzenia adwokata z wyboru do sporządzenia i podpisania kasacji, a jego
wniosek o wyznaczenie obrońcy z urzędu nie został rozpoznany w sposób
właściwy.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie skazanego zasługuje na uwzględnienie.
2
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 19 stycznia 2012 r. nie
został uwzględniony wniosek skazanego o wyznaczenie mu obrońcy z urzędu do
opracowania i wniesienia kasacji. Z uzasadnienia tego zarządzenia wynika, iż
powodem tej odmowy było uznanie, że skazany nie wykazał w sposób należyty, iż
zachodzą okoliczności opisane w art. 78 § 1 k.p.k., a więc że nie jest on w stanie
ponieść kosztów obrony z wyboru szczególnie, iż uprzednio korzystał z pomocy
obrońcy z wyboru. Kluczowym więc zagadnieniem w niniejszej sprawie niewątpliwie
jest ocena trafności tej decyzji. Jakkolwiek faktycznie na decyzję o
nieuwzględnieniu wniosku skazanego o wyznaczenie obrońcy z urzędu dla potrzeb
postępowania kasacyjnego nie przysługuje środek odwoławczy, na co słusznie
zwrócił uwagę Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 12 czerwca 2012 r.,
utrzymując w mocy zarządzenie odmawiające przyjęcia zażalenia tego skazanego
na zarządzenie wydane w tym przedmiocie, nie oznacza to jednak, że Sąd
Najwyższy nie jest uprawniony do kontroli takiej decyzji na etapie rozpoznawania
zażalenia skazanego na zarządzenie o odmowie przyjęcia kasacji.
Analizując powody odmowy wyznaczenia skazanemu obrońcy z urzędu,
przede wszystkim należy wskazać, iż w uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia
brak jest jakiegokolwiek odniesienia się do dokumentów przedłożonych przez
skazanego wskazujących na jego sytuację majątkową. Posłużenie się natomiast
jedynym argumentem, iż uprzednio skazany korzystał z pomocy obrońcy z wyboru,
w sytuacji gdy zarówno Sąd Rejonowy jak i Sąd Okręgowy zwolniły go od
ponoszenia kosztów sądowych argumentując to właśnie trudną sytuacją finansową
skazanego, wydaje się być nieuprawnione i niewystarczające. Zauważyć nadto
należy, iż skazany wnosząc zażalenie na decyzję odmawiającą wyznaczenia
obrońcy z urzędu, ponowił wniosek w tym zakresie oraz o zwolnienie go z kosztów
sądowych, które nie zostały rozpoznane. Podejmując decyzje w tym zakresie
należy mieć na uwadze całość dokumentów zawartych w aktach sprawy, w tym
wskazujących na sytuację finansową skazanego.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 21 listopada 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Skoczkowska
w sprawie W. S.
skazanego z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 21 listopada 2012 r.,
zażalenia skazanego
na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału VI Karnego Odwoławczego Sądu
Okręgowego w […] z dnia 7 sierpnia 2012 r.,
w przedmiocie odmowy przyjęcia kasacji od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia
20 września 2011 r.
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
postanowił:
uchylić zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia 7 sierpnia 2012 r. Przewodniczący Wydziału VI
Karnego Odwoławczego Sądu Okręgowego w K., na podstawie art. 530 § 2 k.p.k.,
odmówił przyjęcia kasacji sporządzonej osobiście przez skazanego W. S. od
wyroku tegoż sądu z dnia 20 września 2011 r., gdyż skazany wezwany na
podstawie art. 120 § 2 k.p.k. do usunięcia jej braków formalnych nie uczynił tego.
Zarządzenie to zaskarżył skazany osobiście, wskazując że zostało ono
wydane bez uwzględnienia faktu, iż nie jest on w stanie sfinansować
wynagrodzenia adwokata z wyboru do sporządzenia i podpisania kasacji, a jego
wniosek o wyznaczenie obrońcy z urzędu nie został rozpoznany w sposób
właściwy.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie skazanego zasługuje na uwzględnienie.
2
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 19 stycznia 2012 r. nie
został uwzględniony wniosek skazanego o wyznaczenie mu obrońcy z urzędu do
opracowania i wniesienia kasacji. Z uzasadnienia tego zarządzenia wynika, iż
powodem tej odmowy było uznanie, że skazany nie wykazał w sposób należyty, iż
zachodzą okoliczności opisane w art. 78 § 1 k.p.k., a więc że nie jest on w stanie
ponieść kosztów obrony z wyboru szczególnie, iż uprzednio korzystał z pomocy
obrońcy z wyboru. Kluczowym więc zagadnieniem w niniejszej sprawie niewątpliwie
jest ocena trafności tej decyzji. Jakkolwiek faktycznie na decyzję o
nieuwzględnieniu wniosku skazanego o wyznaczenie obrońcy z urzędu dla potrzeb
postępowania kasacyjnego nie przysługuje środek odwoławczy, na co słusznie
zwrócił uwagę Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 12 czerwca 2012 r.,
utrzymując w mocy zarządzenie odmawiające przyjęcia zażalenia tego skazanego
na zarządzenie wydane w tym przedmiocie, nie oznacza to jednak, że Sąd
Najwyższy nie jest uprawniony do kontroli takiej decyzji na etapie rozpoznawania
zażalenia skazanego na zarządzenie o odmowie przyjęcia kasacji.
Analizując powody odmowy wyznaczenia skazanemu obrońcy z urzędu,
przede wszystkim należy wskazać, iż w uzasadnieniu zaskarżonego zarządzenia
brak jest jakiegokolwiek odniesienia się do dokumentów przedłożonych przez
skazanego wskazujących na jego sytuację majątkową. Posłużenie się natomiast
jedynym argumentem, iż uprzednio skazany korzystał z pomocy obrońcy z wyboru,
w sytuacji gdy zarówno Sąd Rejonowy jak i Sąd Okręgowy zwolniły go od
ponoszenia kosztów sądowych argumentując to właśnie trudną sytuacją finansową
skazanego, wydaje się być nieuprawnione i niewystarczające. Zauważyć nadto
należy, iż skazany wnosząc zażalenie na decyzję odmawiającą wyznaczenia
obrońcy z urzędu, ponowił wniosek w tym zakresie oraz o zwolnienie go z kosztów
sądowych, które nie zostały rozpoznane. Podejmując decyzje w tym zakresie
należy mieć na uwadze całość dokumentów zawartych w aktach sprawy, w tym
wskazujących na sytuację finansową skazanego.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.